The Development of Learning Model to Enhance the Critical Thinking for Pre-Service Teachers The Development of Learning Model to Enhance the Critical Thinking for Pre-Service Teachers
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้เป็นดำเนินการวิจัยในลักษณะของการวิจัยและพัฒนา (Research and Development) มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อพัฒนารูปแบบการเรียนรู้ออนไลน์เพื่อเสริมสร้างทักษะการคิดอย่างมีวิจารณญาณสำหรับนักศึกษาวิชาชีพครู 2) เพื่อทดสอบประสิทธิภาพของรูปแบบการเรียนรู้ออนไลน์ฯ ประสิทธิภาพตามเกณฑ์ 80/80 และ 3) เพื่อหาประสิทธิผลของรูปแบบการเรียนรู้ออนไลน์ฯ กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ คือ นักศึกษาที่ลงทะเบียนเรียนกระบวนวิชาค่านิยมและคุณลักษณะความเป็นครู จำนวน 108 คน วิเคราะห์ข้อมูลโดยการหาร้อยละ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน เปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนก่อนและหลังเรียน โดยการหา t-test for dependent samples ผลการวิจัยสรุปได้ดังนี้ 1. รูปแบบการเรียนรู้ออนไลน์ฯ มี 2 องค์ประกอบหลัก ได้แก่ 1) องค์ประกอบด้านกระบวนการคิดอย่างมีวิจารณญาณ ซึ่งประกอบด้วย การระบุประเด็นปัญหา การตั้งคำถามและสมมติฐาน การรวบรวมและจัดระบบข้อมูล การวิเคราะห์ข้อมูล การอธิบายและให้เหตุผล และการตัดสินใจอย่างมีเหตุผล และ 2) องค์ประกอบของการเรียนรู้ออนไลน์ ซึ่งประกอบด้วย ผู้สอน ผู้เรียน เนื้อหา สื่อการเรียนและแหล่งเรียนรู้ กระบวนการจัดการเรียนรู้ ระบบการติดต่อสื่อสาร ระบบเครือข่ายเทคโนโลยีสารสนเทศ และการวัดและการประเมินผล 2. ผลการทดสอบเพื่อหาประสิทธิภาพของรูปแบบการเรียนรู้ออนไลน์ มีประสิทธิภาพเท่ากับ 86.22/87.78 เป็นไปตามเกณฑ์ที่กำหนด 80/80 และ 3. ผลการเปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนก่อนและหลังการเรียนรู้ พบว่าผู้ผ่านการเรียนรู้ตามรูปแบบการเรียนรู้ออนไลน์ มีผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนรู้หลังเรียนสูงกว่าระหว่างเรียนอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 (p<.05) และผลการสอบถามความพึงพอใจ พบว่ามีความพึงพอใจอยู่ในระดับมาก ( = 4.21)
คำสำคัญ: รูปแบบการเรียนรู้, การคิดอย่างมีวิจารณญาณ, วิชาชีพครู
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ปรากฏในวารสารนี้ เป็นความรับผิดชอบของผู้เขียน ซึ่งสมาคมนักวิจัยไม่จำเป็นต้องเห็นด้วยเสมอไป การนำเสนอผลงานวิจัยและบทความในวารสารนี้ไปเผยแพร่สามารถกระทำได้ โดยระบุแหล่งอ้างอิงจาก "วารสารสมาคมนักวิจัย"
เอกสารอ้างอิง
กิตติชัย สุธาสิโนบล. (2562). หลักสูตรและการเรียนรู้แบบดิจิทัล. วารสารวิชาการศึกษาศาสตร์. 20(1): 200-211.
ดวงเดือน อินทร์บำรุง, ทยาตา รัตนภิญโญวานิช และจตุพร จันทร์ทิพย์วารี. (2563). การเสริมสร้างสมรรถนะการคิดอย่างมีวิจารณญาณสำหรับนักศึกษาพยาบาล. วารสารสถาบันวิจัยและพัฒนา มหาวิทยาลัยราชภัฏบ้านสมเด็จเจ้าพระยา. 5(2): 12-20.
ทิศนา แขมณี และคณะ. (2544). วิทยาการด้านการคิด. กรุงเทพฯ: สถาบันพัฒนาคุณภาพวิชาการ,
บรรจง อมรชีวิน. (2556). การคิดอย่างมีวิจารณญาณ: หลักการพัฒนาการคิดอย่างมีตรรกะ เหตุผล และดุลยพินิจ.
กรุงเทพฯ: สถาบันการคิดอย่างมีวิจารณญาณ.
กรุงเทพฯ: อักษรเจริญทัศน์.
ประพันธ์ศิริ สุเสารัจ. (2556). การพัฒนาการคิด. พิมพ์ครั้งที่ 4. กรุงเทพฯ: 9119 เทคนิคพริ้นติ้ง.
พชรภรณ์ เชียงสิน และมารุต พัฒผล. (2561). การพัฒนารูปแบบการจัดการเรียนรู้ที่เสริมสร้างการคิดอย่างมี
วิจารณญาณทางคณิตศาสตร์ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2. วารสาร Veridian E-Journal. 11(1): 698-716.
พรรณี ลีกิจวัฒนะ. (2558). วิธีการวิจัยทางการศึกษา. พิมพ์ครั้งที่ 10. กรุงเทพฯ: คณะครุศาสตร์ สถาบัน
เทคโนโลยีพระจอมเกล้าคุณทหารลาดกระบัง.
พิจิตรา ทีสุกะ. (2556). การพัฒนารูปแบบการเรียนการสอนโดยใช้วิจัยเป็นฐานวิชาการพัฒนาหลักสูตรสำหรับนักศึกษาวิชาชีพครู. วิทยานิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต. นครปฐม. บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศิลปากร.
พิชิต ฤทธิ์จรูญ. (2556). หลักการวัดและประเมินผลการศึกษา. พิมพ์ครั้งที่ 4. กรุงเทพฯ: เฮ้าส์ ออฟ เคอร์มีสท์.
พิมพ์พัฒน์ จันทร์เทียน และคณะ. (2562). การพัฒนาทักษะการคิดอย่างมีวิจารณญาณของนักศึกษาพยาบาล-ศาสตร์. วารสารเกษมบัณฑิต. 20(2): 168-179.
ล้วน สายยศ. (2540). สถิติวิทยาทางการวิจัย.กรุงเทพฯ: สุวีริยาสาส์น.
ลักขณา สริวัฒน์. (2549). การคิด. กรุงเทพฯ: โอเดียนสโตร์.
ลิขสิทธิ์ สิงห์งอย. (2561). การเรียนรู้สังคมศึกษาเพื่อพัฒนาทักษะการคิดอย่างมีวิจารณญาณ. วารสารธาตุพนม
ปริทรรศน์. 2(2): 189-209.
วรางคณา ภู่ศิริภิญโญ. (2561). การพัฒนารูปแบบการจัดการเรียนรู้โดยบูรณาการแนวคิดจิตตปัญญาศึกษา การ
เรียนรู้โดยใช้การวิจัยเป็นฐานและระบบพี่เลี้ยงเพื่อเตรียมความพร้อมนักศึกษาวิชาชีพครูสาขาภาษาอังกฤษสู่ชุมชน. วารสารวิชาการ มหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์. 10(2): 97-122.
วัชรา เล่าเรียนดี. (2555). รูปแบบและกลยุทธ์การจัดการเรียนรู้เพื่อพัฒนาทักษะการคิด. นครปฐม: มหาวิทยาลัยศิลปากร.
วิเชียร ภคพามงคลชัย. (2559). การพัฒนาทักษะการคิดอย่างมีวิจารณญาณ เรื่อง เศรษฐศาสตร์มหภาคด้วย
การจัดการเรียนรู้โดยใช้การวิจัยเป็นฐานของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5. นครปฐม: บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศิลปากร.
วิทยา วาโย, อภิรดี เจริญนุกูล, ฉัตรสุดา กานกายันต์ และจรรยา คนใหญ่. (2563). การเรียนการสอนแบบ
ออนไลน์ภายใต้สถานการณ์แพร่ระบาดของไวรัส COVID-19: แนวคิดและการประยุกต์ใช้จัดการเรียนการสอน. วารสารศูนย์อนามัยที่ 9. 14(3): 285-298.
เศณวี ฤกษ์มงคล. (2565). การพัฒนารูปแบบการจัดการเรียนรู้ออนไลน์แบบห้องเรียนกลับด้านเพื่อพัฒนา
ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักศึกษาครุศาสตรบัณฑิต. วารสารมหาจุฬานาครทรรศน์. 9(4): 80–92.
สุวิมล ติรกานันท์. (2557). ระเบียบวิธีการวิจัยทางสังคมศาสตร์. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์
มหาวิทยาลัย.
สุวรรณา ตรงต่อศักดิ์ และณมน จีรังสุวรรณ. (2561). รูปแบบการเรียนรู้ออนไลน์แบบเปิดมหาชนผสมแอปพลิเคชัน
เพื่อพัฒนาทักษะการสื่อสารภาษาไทยของนักศึกษาจีน. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร
มหาวิทยาลัยราชพฤกษ์. 4(1): 111-121.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2560). แผนการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2560-2579. กรุงเทพฯ:
พริกหวานกราฟฟิค.
อรวรรณ แซ่อึ่ง, ประกอบ ใจมั่น และศิริรัตน์ เพ็ชร์แสงศรี. (2560). รูปแบบการจัดการเรียนรู้ออนไลน์แบบเปิด
สำหรับผู้เรียนกลุ่มใหญ่เพื่อสร้างเสริมสมรรถนะการพัฒนาผลิตภัณฑ์ชุมชน สำหรับบุคลากรวิสาหกิจ
ชุมชน. วารสารสวนสุนันทาวิชาการและวิจัย. 11(1): 90-103.
Belarmino J.A., & Bahle-Lampe A. (2019). A Preliminary Historical Report on Embracing Online Education in Occupational Therapy. Open Journal of Occupational Therapy (OJOT). 7(3):
-10.
Dressel, P.L., & Mayhew, L.B. (1957). General Education: Exploration in Evaluation. Washington D.C.: American Council on Education.
Norris, S. P. and Ennis, R. H. (1989). Evaluating critical thinking. California: Midwest Publications.
Picciano, A. G. 2017. Theories and Frameworks for Online Education: Seeking an Integrated
Model. Online Learning Journal. 21(3): 166–190.
Sadykova, G. and Meskill, C. (2019). Interculturality in Online Learning: Instructor and Student Accommodations. Online Learning Journal. 23(1): 5-21.
Shaban, W. and Bayrak, C. (2020). Students Online Learning Measurement System Based On Estimated Time. International Journal of Innovation. Creativity and Change. 11(1): 283-294.
Watson, G. and Glaser, E. M. 1(964). Watson and Glaser Critical Thinking Appraisal Manual. New York: Harcout Brace and World.
