ภาวะผู้นำเชิงกลยุทธ์ของผู้บริหารสถานศึกษาที่ส่งผลต่อความเป็นองค์กรสมรรถนะสูงของสถานศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษานครสวรรค์
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1)เพื่อศึกษาองค์ประกอบเป็นองค์กรสมรรถนะสูงสถานศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษานครสวรรค์ 2)เพื่อศึกษาสร้างรูปแบบเป็นองค์กรสมรรถนะสูงสถานศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษานครสวรรค์ เก็บข้อมูลโดย การสัมภาษณ์ผู้เชี่ยวชาญ จำนวน 9 คน การสอบถามผู้บริหารสถานศึกษา และ ผู้สอน จำนวน 340 คน การสัมมนาอิงผู้เชี่ยวชาญ จำนวน 7 คน ประเมินรูปแบบโดยผู้เชี่ยวชาญ จำนวน 5 คน เครื่องมือเป็นแบบสัมภาษณ์ แบบสอบถาม ร่างรูปแบบ และ แบบประเมิน ใช้สถิติ ความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน การวิเคราะห์องค์ประกอบ และ การวิเคราะห์เนื้อหา ผลการวิจัยพบว่า 1)องค์ประกอบความเป็นองค์กรสมรรถนะสูงของสถานศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษานครสวรรค์ มี 7 องค์ประกอบ ได้แก่ 1) ภาวะผู้นำของผู้บริหาร 2) การกำหนดวิสัยทัศน์และกลยุทธ์ 3) การจัดการความรู้ 4) การจัดการกระบวนการและทรัพยากร 5) การพัฒนาบุคลากร 6) การให้ความสำคัญกับผู้มีส่วนได้ส่วนเสีย 7) การมุ่งเน้นผลการปฏิบัติงาน 2)รูปแบบความเป็นองค์กรสมรรถนะสูงของสถานศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษานครสวรรค์ มีองค์ประกอบ 5 ส่วน ได้แก่ ส่วนที่ 1 หลักการแนวคิดและวัตถุประสงค์ ส่วนที่ 2 เนื้อหาหลักการองค์กรสมรรถสูง ส่วนที่ 3 แนวทางการนำไปใช้ ส่วนที่ 4 การประเมินผล และ ส่วนที่ 5 เงื่อนไข 3)การประเมินรูปแบบความเป็นองค์กรสมรรถนะสูงของสถานศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษานครสวรรค์ ด้านมีความเหมาะสมอยู่ในระดับมากที่สุด และ ด้านความเป็นไปได้อยู่ในระดับมาก
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ปรากฏในวารสารนี้ เป็นความรับผิดชอบของผู้เขียน ซึ่งสมาคมนักวิจัยไม่จำเป็นต้องเห็นด้วยเสมอไป การนำเสนอผลงานวิจัยและบทความในวารสารนี้ไปเผยแพร่สามารถกระทำได้ โดยระบุแหล่งอ้างอิงจาก "วารสารสมาคมนักวิจัย"
เอกสารอ้างอิง
สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาระบบราชการ, สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาระบบราชการ. (2551). คู่มือคำอธิบายตัวชี้วัดการพัฒนาคุณภาพการบริหารจัดการภาครัฐปีงบประมาณพ.ศ. 2552. กรุงเทพฯ.
ธีระพล เพ็งจันทร์. (2552). การบริหารจัดการภาครัฐที่มีประสิทธิภาพของสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษา. วิทยานิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต (สาขาวิชาการบริหารการศึกษา). นครปฐม : มหาวิทยาลัยศิลปากร.
วรพิชญย์ ลิขิตายน. (2560). การบริหารจัดการสถานศึกษาสังกัดสำนักงานคณะกรรมการการอาชีวศึกษาจังหวัดสระบุรีให้เป็นองค์กรสมรรถนะสูง. 12(1)179-189.
วินุลาส เจริญชัย. (2563). รูปแบบการบริหารจัดการองค์การสมรรถนะสูงเพื่อพัฒนาคุณภาพการศึกษาในสถานศึกษาสังกัดองค์การบริหารส่วนจังหวัด. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยการจัดการและเทคโนโลยีอีสเทิร์น. 17(1),102-108.
ศักดิ์ดา สถาพรวจนา. (2549). การพัฒนารูปแบบการบริหารแบบมีส่วนร่วมของสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน.วิทยานิพนธ์ ครุศาสตรดุษฎีบัณฑิต (สาขาวิชาการบริหารการศึกษา). กรุงเทพฯ : จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สมาน อัศวภูมิ. (2550). การใช้วิจัยพัฒนารูปแบบในวิทยานิพนธ์ระดับปริญญาเอก. วารสารมหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี. 2(2)76-85.
สาธร ทรัพย์ รวงทอง และ วราภรณ์ ทรัพย์ รวงทอง. (2563). รูปแบบการพัฒนาคุณภาพชีวิตครูในโรงเรียนขนาดเล็กสังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. วารสารสันติศึกษาปริทรรศน์ มจร. 8(5) 1764-1776.
เสาวลักษณ์ โกศลกิตติอัมพร และ สัญญา เคณาภูมิ. (2559). หลักการเบื้องต้นเกี่ยวกับองค์การและการจัดการ. วารสารวิชาการแพรวากาฬสินธุ์ มหาวิทยาลัยกาฬสินธุ์. 3 (1), 170-194.
Bush, T. (1996). Theories of educational management. London : Harper & Row.
Edward E. Lawler. (1981). Pay and Organization Development. Addison-Wesley.
Hoy, W.K., and Miskel, c.G. (2011). Educational administration theory, research, and practice. (8th ed.) New York : MacGraw-Hill.
Waal, A.A. de. (2008). The secret of High Performance Organizations, Management. Online. Review ,http://www.morexpertise.com/view/88, accessed June 11, 2008.
Translate in Thai Reference
Asavapoom. S. (2007). Using research to develop models in doctoral theses. Journal of Ubon Ratchathani Rajabhat University. 2(2)76-85.
Charoenchai. W.(2020). Management model of a high performance organization to develop the quality of education in educational institutions under the Provincial Administrative Organization. Academic Journal of Eastern University of Management and Technology. 17(1),102-108.
Krejcie, R. V., & Morgan, D. W. (1970). Determining sample size for research activities. Educational and Psychological Measurement, 30(3), 607–610.
Kosonkittiamporn S. & Kenaphum. S. (2016). Basic principles of organization and management. Praewa Kalasin Academic Journal Kalasin University. 3 (1), 170-194.
Likhitayan. W. (2017). Management of educational institutions under the Office of the Vocational Education Commission of Saraburi Province to be high-performance organizations. 12(1)179-189.
Pengchan. T. (2009). Efficient public administration of the Educational Service Area Office. Doctor of Philosophy Thesis (Educational Administration field). Nakhon Pathom : Silpakorn University.
Office of the Public Sector Development Commission, Office of the Public Sector Development Commission. (2008). Manual explaining indicators for improving the quality of public administration in the fiscal year 2008. 2009. Bangkok.
Sapruangthong S. & Sapruangthong. W. (2020). Model for improving the quality of life of teachers in small schools under the Office of the Basic Education Commission. Peace Studies Review Journal, MCU, 8(5), 1764-1776.
