การปกครองส่วนท้องถิ่นตามรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2560
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นเป็นส่วนราชการที่จัดตั้งตามหลักการกระจายอำนาจการปกครอง อันเป็นหลักการที่รัฐบาลได้มอบอำนาจการปกครองบางส่วนให้องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในการจัดทำบริการสาธารณะ เพื่อให้ตอบสนองความต้องการหรือเพื่อแก้ไขปัญหาความเดือดร้อนของประชาชนในท้องถิ่นนั้น โดยกำหนดให้องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นมีบุคลากร งบประมาณและมีอำนาจอิสระในการบริหารจัดการ ทั้งในด้านการพัฒนาเศรษฐกิจการวางระบบสาธารณูปโภคและสาธารณูปการการจัดทำบริการและสวัสดิการสังคมภายใต้การกำกับดูแลของรัฐบาล ปัจจุบันการปกครองส่วนท้องถิ่นมี 2 รูปแบบ คือ รูปแบบที่หนึ่งการปกครองส่วนท้องถิ่นรูปแบบทั่วไป มีอยู่ด้วยกัน 3 รูปแบบ คือ องค์การบริหารส่วนจังหวัด (อบจ.) เทศบาล (เทศบาลนคร เทศบาลเมืองและเทศบาลตำบล) และองค์การบริหารส่วนตำบล (อบต.) รูปแบบที่สองการปกครองส่วนท้องถิ่นรูปแบบพิเศษ มีอยู่ด้วยกัน 2 รูปแบบ คือ กรุงเทพมหานคร (กทม.) และเมืองพัทยา ในปี พ.ศ. 2566 ประเทศไทยมีองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นจำนวนทั้งสิ้น 7,850 แห่ง ตามรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พ.ศ. 2560 ได้กล่าวถึงที่มาของสมาชิกสภาท้องถิ่นต้องมาจากการเลือกตั้ง ส่วนผู้บริหารท้องถิ่นให้มาจากการเลือกตั้งหรือมาจากความเห็นชอบของสภาท้องถิ่น ยกเว้นองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นรูปแบบพิเศษให้มาโดยวิธีอื่นก็ได้ตามที่กฎหมายบัญญัติแต่ต้องคำนึงถึงการมีส่วนร่วมของประชาชนในพื้นที่ เพื่อให้การปกครองส่วนท้องถิ่นเป็นไปตามรัฐธรรมนูญ ต่อมาในปี พ.ศ. 2562 ประกาศใช้พระราชบัญญัติเกี่ยวกับกฎหมายท้องถิ่น จำนวน 6 ฉบับ กฎหมายท้องถิ่นทั้ง 6 ฉบับ มีสาระสำคัญ คือ การกำหนดคุณสมบัติและลักษณะต้องห้ามของผู้สมัครรับเลือกตั้งท้องถิ่นให้ตรงกัน โดยให้ยึดตามพระราชบัญญัติการเลือกตั้งสมาชิกสภาท้องถิ่นหรือผู้บริหารท้องถิ่น พ.ศ. 2545 แก้ไขเพิ่มเติมถึง (ฉบับที่ 3) พ.ศ. 2554 เป็นหลัก
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ปรากฏในวารสารนี้ เป็นความรับผิดชอบของผู้เขียน ซึ่งสมาคมนักวิจัยไม่จำเป็นต้องเห็นด้วยเสมอไป การนำเสนอผลงานวิจัยและบทความในวารสารนี้ไปเผยแพร่สามารถกระทำได้ โดยระบุแหล่งอ้างอิงจาก "วารสารสมาคมนักวิจัย"
เอกสารอ้างอิง
กรมส่งเสริมการปกครองส่วนท้องถิ่น. (2559). สรุปข้อมูล อปท. ทั่วประเทศ พ.ศ. 2559. (ออนไลน์). แหล่งที่มา : http://www.dla.go.th/work/abt
โกวิทย์ พวงงาม. (2543). การปกครองท้องถิ่นไทย. (พิมพ์ครั้งที่2). กรุงเทพฯ : วิญญูชน.
โกวิทย์ พวงงาม. (2547). สารานุกรมการปกครองท้องถิ่นไทย. กรุงเทพฯ : ธรรมดาเพรส จำกัด.
พระราชบัญญัติการเลือกตั้งสมาชิกสภาท้องถิ่นหรือผู้บริหารท้องถิ่น พ.ศ. 2562 (Online).
พยนต์ เอี่ยมสำอางค์. (2542). ตำราเฉลิมพระเกียรติการปกครองท้องถิ่นไทย. สถาบันราชภัฏพระนครศรีอยุธยา. จังหวัดอยุธยา.
ราชกิจจานุเบกษา. (2560). รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พ.ศ. 2560 [อินเทอร์เน็ต]. 2564 [สืบค้นเมื่อ 22 พ.ย. 2564]. แหล่งข้อมูล: http://www.ratchakitcha.soc.go.th/DATA/PDF/2560/A/040/1.PDF
ฒาลัศมา จุลเพชร. (2566). พัฒนาการของการปกครองท้องถิ่นภายใต้รัฐราชการไทย, วารสาร มจร พุทธปัญญาปริทรรศน์, 8(1), 309-322.
สมคิด เลิศไพฑูรย์. (2547). กฎหมายการปกครองท้องถิ่น. กรุงเทพมหานคร : สำนักพิมพ์คณะรัฐมนตรีและราชกิจจานุเบกษา.
สิวาพร สุขเอียด. (ม.ป.ป.). การปกครองส่วนท้องถิ่น, ออนไลน์จาก http://wiki.kpi.ac.th/index.php?
สถาบันพระปกเกล้า. (2547). “ธรรมาภิบาล: หลักการเพื่อการบริหารรัฐกิจแนวใหม่”. [ระบบออนไลน์] แหล่งที่มา: http://www.kpi.ac.th (18 สิงหาคม 2556).
สุริยศักดิ์ มังกรแก้ววิกุล. (2558). การปกครองท้องถิ่นไทย. มหาวิทยาลัยราชภัฏราชนครินทร์จังหวัดฉะเชิงเทรา.
สำนักงานเลขาธิการวุฒิสภา. (2561). รายงานพิจารณาการศึกษาการ. กระจายอำนาจสู่ท้องถิ่น. กรุงเทพฯ: สำนักงานเลขาธิการวุฒิสภา.
สำนักงานคณะกรรมการการกระจายอำนาจให้แก่องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น. (2566). คู่มือการจัดเก็บและแบบรวบรวมข้อมูลการประเมินมาตรฐานขั้นต่ำการจัดบริการสาธารณะขององค์การบริหารส่วนตำบล ประจำปี พ.ศ. 2566. กรุงเทพฯ : สำนักงานปลัดสำนักนายกรัฐมนตรี.
Mektrirat, N. (2009). Report on the Progress of Decentralization Process in Thailand
and Recommendations, under Local Government Units’ Capacity Building for Supporting Decentralization and Local Good Governance Project. Bangkok : UNDP.
Translated Thai References
Department of Local Administration. (2016). Summary of local administrative organization
information throughout the country 2016. (online). Source: http://www.dla.go.th/work/abt
Jullapech T. (2023). Development of Local Government Under Thai Bureaucratic Polity, Journal of MCU Buddhapanya Review, 8(1), 309-322.
King Prajadhipok's Institute. (2004). “Good Governance: Principles for New Public Administration”. [Online system] Source: http://www.kpi.ac.th (18 August 2013).
King Prajadhipok's Institute. (2018). Decentralization Report 2017. Bangkok: King Prajadhipok's Institute.
Lamsamang. P. (1999). Textbook in honor of Thai local government. Phranakhon Si Ayutthaya Rajabhat Institute. Ayutthaya Province.
Lertpaitoon. S. (2004). Local government law. Bangkok: Cabinet and Royal Gazette Publishing House.
Local Council or Local Executive Election Act B.E. 2019 (Online).
Mangkornkaewikul. S. (2015). Local government in Thailand. Rajabhat Rajanagarindra University, Chachoengsao Province.
Office of the Secretariat of the Senate. (2018). Report considering the study. Decentralize. power to local areas. Bangkok: Office of the Secretariat of the Senate.
Office of the Decentralization Commission for Local Administrative Organizations. (2023). Manual for storage and Data collection form for evaluating the minimum standards of public service provision of sub-district administrative organizations for the year 2023. Bangkok: Office of the Permanent Secretary, Office of the Prime Minister.
Puangngam. K. (2004). Thai Local Government Encyclopedia. Bangkok : Dhamma Press Co., Ltd.
Puangngam. K. (2000). Thai local government. (2nd printing). Bangkok : Winyuchon.
Suk-iad, S. (n.d.).Local Government, online from http://wiki.kpi.ac.th/index.php?
Royal Gazette. (2017). Constitution of the Kingdom of Thailand 2017 [Internet]. 2021 [Retrieved 22 Nov. 2021]. Data source: http://www.ratchakitcha.soc.go.th/DATA /PDF/2560/A/040/1.PDF
