กลยุทธ์การตลาดเพื่อการท่องเที่ยวอำเภอเกาะเกร็ด จังหวัดนนทบุรี
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาพฤติกรรมของนักท่องเที่ยว 2) เพื่อศึกษาส่วนประสมทางการตลาดของนักท่องเที่ยวเพื่อส่งเสริมการท่องเที่ยวเกาะเกร็ด จังหวัดนนทบุรี เป็นการวิจัยเชิงปริมาณกลุ่มตัวอย่างคือ นักท่องเที่ยวชาวไทยจำนวน 400 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ แบบสอบถาม และวิเคราะห์ข้อมูลเชิงพรรณนา ได้แก่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน การทดสอบ สมมติฐาน ใช้สถิติเชิงอนุมาน ได้แก่ การทดสอบไคสแควร์ และการทดสอบเป็นรายคู่ด้วยวิธีของเพียร์สัน กำหนดนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.5
ผลการวิจัยพบว่า 1) ด้านพฤติกรรม พบว่า นักท่องเที่ยวเกินครึ่งมาเพื่อพักผ่อน/ท่องเที่ยว ร้อยละ 72.00 เดินทางโดยรถโดยสารประจำทาง ร้อยละ 42.75 มีผู้ร่วมเดินทางมาด้วยระหว่าง 1-3 คน ร้อยละ 46.75 มีการเดินทางระหว่างวันจันทร์-วันศุกร์ ร้อยละ 69.00 มาเที่ยวครั้งแรก ร้อยละ 44.25 มีค่าใช้จ่ายรวม 501-1,000 บาท ร้อยละ 39.00 รู้จักแหล่งท่องเที่ยวเกาะเกร็ดผ่านเว็บไซต์ ร้อยละ 87.25 จะกลับมาเที่ยวอีก ร้อยละ 5.00 จะแนะนำให้อื่นมาท่องเที่ยวร้อยละ 96.25 2) ด้านส่วนประสมทางการตลาด พบว่า ในด้านผลิตภัณฑ์ภาพรวมอยู่ในระดับมากที่สุด = 4.37 ในด้านราคาภาพรวมอยู่ในระดับมากที่สุด = 4.31 ในด้านช่องทางการจำหน่ายภาพรวมอยู่ในระดับปานกลาง = 3.25 ในด้านการส่งเสริมการตลาดภาพรวมอยู่ในระดับมากที่สุด = 4.23 ในด้านบุคคลภาพรวมอยู่ในระดับมากที่สุด = 4.38 ในด้านสภาพแวดล้อมทางกายภาพภาพรวมอยู่ในระดับมากที่สุด = 4.24 ในด้านกระบวนการภาพรวมอยู่ในระดับมาก = 4.11 ตามลำดับ
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ปรากฏในวารสารนี้ เป็นความรับผิดชอบของผู้เขียน ซึ่งสมาคมนักวิจัยไม่จำเป็นต้องเห็นด้วยเสมอไป การนำเสนอผลงานวิจัยและบทความในวารสารนี้ไปเผยแพร่สามารถกระทำได้ โดยระบุแหล่งอ้างอิงจาก "วารสารสมาคมนักวิจัย"
เอกสารอ้างอิง
กระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา. (2566). แผนพัฒนาการท่องเที่ยวแห่งชาติ ฉบับที่ 3 (พ.ศ. 2566 - 2570) สืบค้นจาก https://www.google.com
เกริกกิต ชัยรัตน์, ชวลีย์ ณ ถลาง และเสรี วงษ์มณฑา. (2565). การพัฒนาการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมด้วยการใช้ส่วนประสมทางการตลาดเพื่อส่งเสริมการท่องเที่ยวในจังหวัดเลย. วารสารการบริหารนิติบุคคลและนวัตกรรมท้องถิ่น, 8(5), 111-123.
กมล สงบุญนาค และชัยยุทธ ชิโนกุล. (2560). การศึกษาส่วนประสมทางการตลาดในพื้นที่อำเภอเชียงของจังหวัดเชียงราย. วารสารสยามวิชาการ, 18(1), ฉบับที่ 30, 35-53
ชายชาญ ปฐมกาญจนา และนรินทร์ สังข์รักษา. (2558). แนวทางการส่งเสริมการท่องเที่ยวเชิง วัฒนธรรมแบบมีส่วนร่วมของชุมชนตลาดบางหลวง อำเภอบางเลน จังหวัดนครปฐม. วารสารวิทยบริการ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์., 26(1), 118-129.
บุพชาติ ดวงดี และพยอม ธรรมบุตร. (2561). แนวทางการพัฒนาการท่องเที่ยวแบบบูรณาการอย่างยั่งยืนของจังหวัดนนทบุรี. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยราชภัฏศรีสะเกษ, 12(1), 1-10.
ยุทธศักดิ์ สุภสร. (2563). การนำเสนอทิศทางการส่งเสริมการท่องเที่ยวของ ททท. ปี 2563. สืบค้นจากhttps://tatreviewmagazine.com/article/tourism-direction-2020/
วชิราภรณ์ โลหะชาละ. (2558). พฤติกรรมนักท่องเที่ยว. กรุงเทพฯ: พี. เอ็น. เคแอนด์สกาย์.
วิเชียร วงศ์ณิชชากุล และกรศิวัช คงธนาสินธร. (2553). กลยุทธ์ส่วนประสมการตลาดบริการที่มีอิทธิพลต่อชาวญี่ปุ่นในการเลือกใช้บริการเดย์สปา ในซอยทองหล่อเขตสุขุมวิท กรุงเทพมหานคร. BU AcademicReview. 9(2), 10-22.
ศิริรัตน์ ขานทอง, ละเอียด ศิลาน้อย และกันฑิมาลย์ จินดาประเสริฐ. (2562). ปัจจัยส่วนประสมทางการตลาดที่นักท่องเที่ยวให้ความสำคัญในการท่องเที่ยวตลาดน้ำตลิ่งชัน. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี, 10(1), 42-58.
สำนักงานจังหวัดนนทบุรี. (2566). แผนพัฒนาจังหวัดนนทบุรี 5 ปี (พ.ศ.2561-2565) ปี 2564. สืบค้นจาก http://nonthaburi.go.th.
สุกัญญา พวกสนิท และประสพชัย พสุนนท์. (2564). พฤติกรรมของนักท่องเที่ยวเที่ยวเชิงวัฒนธรรม จังหวัดฉะเชิงเทรา. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี, 12(2), 203-215.
สุวิมล ติรกานันท์. (2550). การสร้างเครื่องมือวัดตัวแปรในการวิจัยทางสังคมศาสตร์: แนวทางสู่การปฏิบัติ. โรงพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
Kantanen, T. and Tikkanen, I. (2005). Advertising in Low and High Involvement Cultural Tourism Attractions: Four Cases. University of Kuopio Press. https://www.jstor.org/stable/23745496
Kotler, P. (2000). Marketing Management: The Millennium Edition. Person Prentice Hall, Upper Saddle River. https://www.scirp.org/reference/referencespapers? Reference id=1901561
Translated Thai References
Chairatana, K.., Na Thalang, C. and Wongmantha, S. (2022). Development of Cultural Tourism by Using Marketing Mix to Promote Tourism in Loei Province. Journal of Corporate Administration and Local Innovation, 8(5), 111-123.
Duangdee, B. and Thammabutra, P. (2018). Sisaket Rajabhat University Academic Journal, 12(1), 1-10.
Kantanen, T. and Tikkanen, I. (2005). Advertising in Low and High Involvement Cultural Tourism Attractions: Four Cases. University of Kuopio Press. Retrieved from https://www.jstor.org/stable/23745496
Khanthong, S., Silanoi, L. and Jindaprasert, K. (2019). Marketing Factors that Tourists Pay Attention to in Taling Chan Floating Market Tourism. Journal of Humanities and Social Sciences. Ubon Ratchathani Rajabhat University, 10(1), 42-58.
Kotler, P. (2000). Marketing Management: The Millennium Edition. Person Prentice Hall, Upper Saddle River. Retrieved from
https://www.scirp.org/reference/referencespapers? referenceid=1901561
Lohachala, W. (2015). Tourist Behavior. Bangkok: P.N. K&Sky.
Ministry of Tourism and Sports. (2022). Summary of tourism income and expenses from foreign tourists traveling to Thailand. Journal, Retrieved from: https://www.google.com.
Nonthaburi Provincial Development Plan (2018-2022) 2021. Retrieved from http://nonthaburi.go.th.
Pathomkanjana, C. and Sangrak, N. (2015). Guidelines for the Promotion of Tourism Participatory Culture of Bang Luang Market Community, Bang Len District, Nakhon Pathom Province. Academic Services Journal Prince of Songkla University, 26(1), 118-129.
Puaksanit, S. and Pasunon, P. (2021). Behavior of Cultural Tourism Tourists in Chachoengsao Province. Journal of Humanities and Social Sciences, Ubon Ratchathani Rajabhat University, 12(2), 203-215.
Songbunnak, K. and Chinokul, C. (2017). A Study on the Marketing Mix in Chiang Rai District, Chiang Rai Province. Siam Academic Journal, 18(1) No. 30, 35-53.
Supasorn, Y. (2020). “Presentation of the direction of tourism promotion of TAT. Retrieved from https://tatreviewmagazine.com/article/tourism-direction-2020/
Tirakanan, S. (2007). Creating a Variable Measurement Tool in Social Science Research: An Approach to Practice. Chulalongkorn University Press.
Wongnitchakul, W. and Kongthanasinthorn, W. (2010). Service marketing mix strategies that influence Japanese people in choosing day spa services. In Soi Thonglor, Sukhumvit District Bangkok., BU AcademicReview 9(2), 10-22.
