การพัฒนาชุดฝึกสมรรถนะงานวงจรพัลส์และดิจิทัลเทคนิค บอร์ด BD-1 ระดับอาชีวศึกษา
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาความพึงพอใจของนักเรียนที่เรียนด้วยชุดฝึกสมรรถนะงานวงจรพัลส์และดิจิทัลเทคนิค บอร์ด BD-1 ที่ใช้ประกอบการเรียนการสอนวิชาวงจรพัลส์และดิจิทัลเทคนิค รหัสวิชา 30105-1003 ระดับประกาศนียบัตรวิชาชีพชั้นสูง ชั้นปีที่ 1 สาขาวิชาช่างอิเล็กทรอนิกส์ วิทยาลัยเทคนิคปราจีนบุรี ภาคเรียนที่ 1 ปีการศึกษา 2564 ให้มีประสิทธิภาพตามเกณฑ์มาตรฐาน 80/80 การเปรียบเทียบผลการเรียนก่อนและหลังเรียน จากกลุ่มตัวอย่างจำนวน 28 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ แบบทดสอบวัดผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน และแบบสอบถามระดับความพึงพอใจ วิเคราะห์ข้อมูลหาค่าร้อยละ (Percentage) ค่าเฉลี่ย (Mean) ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน (Standard Deviation) และสถิติทดสอบค่า (t-test) ผลการวิเคราะห์พบว่าระดับความคิดเห็นของผู้เชี่ยวชาญที่มีต่อชุดฝึกสมรรถนะงานวงจรพัลส์และดิจิทัลเทคนิค บอร์ด BD-1 มีค่า แปลผลได้ว่าอยู่ในเกณฑ์มากที่สุด และผลการวิเคราะห์ระดับความคิดเห็นของผู้เชี่ยวชาญที่มีต่อชุดฝึกสมรรถนะงานวงจรพัลส์และดิจิทัลเทคนิค บอร์ด BD-1 ที่บรรจุในกระเป๋าประ กอบด้วย 4 ส่วนหลักเรียง ตามลำดับ และผลกระบวนการเรียนรู้ระหว่างเรียนและวัดผลสัมฤทธิ์หลังเรียนที่ตั้งไว้ 80/80 ภาคเรียนที่ 1 ปีการศึกษา 2564 มีค่าเท่ากับ 82.25/80.18 พบว่า เป็นไปตามเกณฑ์กำหนด ภาคเรียนที่ 2 ปีการศึกษา 2565 มีค่าเท่ากับ 83.25/82.71 พบว่าสูงกว่าเกณฑ์กำหนด และภาคเรียนที่ 1 ปีการศึกษา 2566 มีค่าเท่ากับ 83.90/82.67 พบว่าสูงกว่าเกณฑ์กำหนด นักศึกษาที่ทดสอบสมรรถนะผ่านการทดสอบคิดเป็นร้อยละ 100 ผลการประเมินระดับความพึงพอใจของนักศึกษากลุ่มทดลองที่เรียนด้วยชุดฝึกสมรรถนะงานวงจรพัลส์และดิจิทัลเทคนิค บอร์ด BD-1 มีค่า แปลผลได้ว่าอยู่ในเกณฑ์มาก
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ปรากฏในวารสารนี้ เป็นความรับผิดชอบของผู้เขียน ซึ่งสมาคมนักวิจัยไม่จำเป็นต้องเห็นด้วยเสมอไป การนำเสนอผลงานวิจัยและบทความในวารสารนี้ไปเผยแพร่สามารถกระทำได้ โดยระบุแหล่งอ้างอิงจาก "วารสารสมาคมนักวิจัย"
เอกสารอ้างอิง
เกริก ท่วมกลาง และ จินตนา ท่วมกลาง. (2555). การพัฒนาสื่อ นวัตกรรมทางการศึกษา. กรุงเทพมหานคร: เยลโล่การพิมพ์
ขวัญตา กีระวศาสกิจ. (2542). การยอมรับมาตรฐาน ISO 9000 ของพนักงานโรงงานคอนกรีต.ผสมเสร็จ : ศึกษาเฉพาะกรณีบริษัท ทีพีไอ คอนกรีต จํากัด. วิทยานิพนธ์วิทยาศาสตร์มหาบัณฑิต (จิตวิทยาอุตสาหกรรม). กรุงเทพฯ: บัณฑิตวิทยาลัยมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์. ถ่ายเอกสาร.
ฉลองวุฒิ ศรีทองบริบูรณ. (2563). พัฒนาชุดฝึกทักษะปฏิบัติ วิชางานเครื่องมือกลเบื้องต้น เรื่อง งานตัด งานเจียระไน และงานเจาะ ด้วยกระบวนการสอนรูปแบบ MIAP สำหรับผู้เรียนระดับประกาศนียบัตรวิชาชีพ,วารสารศิลปากรศึกษาศาสตร์วิจัย 12 (1) 281-296
ถวัลย์ มาศจรัส. (2549). แนวการจัดกิจกรรมการเรียนการสอน โครงงาน (project) กรุงเทพฯ
ประสาท เนืองเฉลิม. (2556). วิจัยการเรียนการสอน. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
พงษ์ศักดิ์ วงษ์ป้อม ,พงษ์นิมิต พงษ์ภิญโญ ,และสมคิด สร้อยน้ำ (2564) การดำเนินงานโครงการพัฒนาคุณภาพครูในการจัดการเรียนรู้ที่มุ่งเน้นสมรรถนะของผู้เรียน วิทยาลัยการอาชีพหนองหาน Journal of Buddhist Education and Research, JBER,7(2),114-122
พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2542 (2546)
พงษ์ศักดิ์ ผกามาศ และ คณะ. (2564).การพัฒนาแพลตฟอร์มการจัดการเรียนรู้เชิงรุกโดยใช้แนวคิดคอนสตรัคติวิสต์เกี่ยวกับระบบไอซีทีและนวัตกรรมเพื่อการบริหารการศึกษาสำหรับนิสิตระดับบัณฑิตศึกษา.วารสารการศึกษาและนวัตกรรมการเรียนรู้, 1(3), 219-237
พัชสิรี ชมพูคํา. (2552). องค์การและการจัดการ. กรุงเทพฯ : แมคกรอ-ฮิล.
ธาราดล หีตอักษร และวิระวัฒน์ อุทัยรัตน์. (2563). รูปแบบการจัดการทวิศึกษาเพื่อพัฒนาทักษะการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21 ที่เน้นสมรรถนะทางสาขาวิชาชีพของผู้เรียนศูนย์การศึกษานอกระบบและการศึกษาตามอัธยาศัยอำเภอในเขตภาคใต้ของประเทศไทย. วารสารราชภัฏสุราษฎร์ธานี,8(1), 80-99
นิพนธ์ ศุขปรีดี. (2545). นวัตกรรมเทคโนโลยีสื่อสารการศึกษา. กรุงเทพฯ: นีลนาราการพิมพ์.
ศตพล กัลยา และ จันทร์จิรา นันตา (2566) การพัฒนาสมรรถนะด้านนวัตกรรมและเทคโนโลยีสารสนเทศทางการศึกษาของอาจารย์มหาวิทยาลัย โดยการใช้แบบสอบถามเป็นเครื่องมือในการรวบรวมข้อมูลประกอบด้วยประเด็นคำถามด้านนวัตกรรมและเทคโนโลยีสารสนเทศทางการศึกษา 3 วารสารวิทยาลัยสงฆ์นครลำปาง, 12 (1)193-208
สุคนธ์ สินธพานนท์. (2553). นวัตกรรมการเรียนการสอน เพื่อพัฒนาคุณภาพของเยาวชน. (ฉบับปรับปรุงครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ
สุพัตรา เสภัยยันต์ และพินันทา ฉัตรวัฒนา. (2565). รูปแบบการเรียนรู้จินตวิศวกรรมทางเทคโนโลยีด้วยการเล่าเรื่องผ่านจักรวาลนฤมิต เพื่อเสริมสร้างทักษะการออกแบบเชิงวิศวกรรม วารสารครุศาสตร์อุตสาหกรรม 22 (1).49-60
สำนักงานคณะกรรมการข้าราชการพลเรือน. (2547). การปรับใช้สมรรถนะในการบริหาร. ทรัพยากรมนุษย์. เอกสารประกอบการสัมมนา เรื่อง สมรรถนะของข้าราชการ. กรุงเทพฯ : สำนักงานข้าราชการพลเรือน
Translate in Thai Reference
Chompookham. C. (2009). Organization and Management. Bangkok: McGraw-Hill.
Civil Service Commission Office. (2004). Application of competency in human resource management. Seminar documents on competency of civil servants. Bangkok: Civil Service Commission Office
Heetakson, T.& Uthairat W. (2020). Dual Education Management Model to Improve Learning Skills in the 21st Century that Emphasize Professional Competencies of Learners in Non-Formal and Informal Education Centers. In the Southern Region of Thailand, Suratthani Rajabhat Journal 8 (1).80-99
Kalaya S. & Nanta C. (2023). Development of competence in innovation and educational information technology of university lecturers by using questionnaires as a tool for collecting data consisting of questions on innovation and educational information technology. Nakhon Lampang Buddhist College Journal, 12 (1)193-208.
Khuntee. K., (2024). The Development of a Teaching Package to Support Group Learning Management Achievement Introduction to Basic Operating Systems Vocational Diploma Program (Vocational Certificate) Journal of Technical and Engineering Education, 15,(2) 1–14.
Kirawasakkij. K. (1999). Acceptance of ISO 9000 standard by employees of ready-mix concrete factory: A case study of TPI Concrete Co., Ltd. Master of Science Thesis (Industrial Psychology). Bangkok: Graduate School, Kasetsart University. Photocopy.
Mascharas. T. (2006). Guidelines for organizing teaching and learning activities for projects, Bangkok.
Nuengchalem., P. (2013). Research on teaching and learning. (2nd ed.). Bangkok: Chulalongkorn University Press.
Office of the Vocational Education Commission. (2021). (Draft) Manual for Driving the Operation of the Vocational Education Production and Manpower Development Network Management Center. Retrieved from
https://www.vec.go.th/Portals/9/Dowload/your64/Manage/28-6-64/manual.pdf.
Phakamach, P. et al. (2021). Development of Active Learning Management Platform Using Constructivism on the Topic of ICT System and Innovation for Educational Administration in Graduate Level, Journal of Education and Innovative Learning 2021; 1(3): 219-237
Royal Institute Dictionary B.E. 2542. (2003).
Sepaiyant S. & Chatwattana. P. (2022). A learning model of technological engineering imagination with storytelling through a virtual universe to enhance engineering design skills. Journal of Industrial Education 22 (1).49-60.
Sukpreedee. N. (2002). Educational communication technology innovation. Bangkok: Neelnarak Printing.
Sukrachan, T., et al. (2024). A Development of Augmented Reality Technology (AR) With
The inquiry- Based Learning to Develop Learning Achievement In Chemical Reactions Journal of Technical and Engineering Education,15,(2)40–55, Aug. 2024.
Sinthaphanon. S. (2010). Teaching innovation to develop youth quality. (2nd revised edition). Bangkok.
Srithongboriboon, C. (2021). The Development of the Basic Mechanical Tool Skill Practical Set in Cutting, Grinding, and Drilling with the MIAP Model Teaching Procedure for the Vocational Certificate Students. Journal of Silpakorn University Educational Research 12 (1).281-296.
Thum Klang K.& Thumklang. J. (2012). Development of educational media innovation. Bangkok: Yellow Printing.
