Integrative Group Counseling Model for Enhancing Life Hope
คำสำคัญ:
ความหวังในชีวิต, การให้คำปรึกษาแบบกลุ่มแบบบูรณาการบทคัดย่อ
วัตถุประสงค์ เพื่อพัฒนาและประเมินผลรูปแบบการให้การปรึกษากลุ่มแบบบูรณาการเพื่อเสริมสร้างความหวังในชีวิตของนักศึกษาระดับปริญญาตรี วิธีวิจัย เป็นการวิจัยแบบผสมผสาน กลุ่มตัวอย่างเป็นนักศึกษาปริญญาตรี ชั้นปีที่ 1-4 จำนวน 248 คน แบ่งเป็น 2 กลุ่มคือ กลุ่มที่ 1 ใช้ในการศึกษาความหวังในชีวิต จำนวน 248 คน และกลุ่มที่ 2 จำนวน 16 คน ได้มาจากการคัดเลือกกลุ่มตัวอย่างแบบเจาะจงจากกลุ่มที่ 1 ที่มีคะแนนความหวังในชีวิตตั้งแต่เปอร์เซ็นต์ไทล์ที่ 25 ลงมา และสุ่มอย่างง่ายเป็นกลุ่มทดลอง และกลุ่มควบคุมกลุ่มละ 8 คน ผลการวิจัย คะแนนเฉลี่ยรวม และคะแนนความหวังในชีวิตของนักศึกษาแต่ละด้าน มีค่าเฉลี่ยความหวังในชีวิตในระดับปานกลาง นักศึกษากลุ่มทดลอง หลังการทดลอง และหลังการติดตามผล มีค่าความคาดหวังของชีวิตสูงกว่าก่อนการทดลอง อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 คะแนนความหวังในชีวิตของนักเรียนกลุ่มทดลอง หลังการทดลอง และหลังการติดตามผลมีค่าสูงกว่ากลุ่มควบคุม อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 การสนทนากลุ่มเฉพาะ พบว่า นักศึกษากลุ่มทดลองมีความพึงพอใจต่อรูปแบบการให้คำปรึกษาแบบกลุ่มแบบบูรณาการ สรุป การพัฒนารูปแบบการให้การปรึกษากลุ่มแบบบูรณาการเพื่อเสริมสร้างความหวังในชีวิตของนักศึกษาระดับปริญญาตรี ประสบความสำเร็จและสามารถนำมาประยุกต์ใช้ในการดำเนินชีวิตตามความหวังในชีวิตของนักศึกษา
Downloads
เผยแพร่แล้ว
How to Cite
ฉบับ
บท
License
ทัศนคติ ความคิดเห็นใด ๆ ที่ปรากฏในวารสารเกษมบัณฑิตฉบับนี้เป็นของผู้เขียน โดยเฉพาะ มหาวิทยาลัยเกษมบัณฑิตและบรรณาธิการ ไม่จำเป็นต้องมีความเห็นพ้องด้วย