Causal Factors Influencing Purchase Intention of Dietary Supplements on TikTok Shop Application in Bangkok and Its Vicinity
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The article aimed to study 1) develop and validate a causal of relationship model purchase intention of dietary supplements on TikTok shop application in Bangkok and its vicinity, and 2) study causal factors influencing purchase intention of dietary supplements on TikTok shop application in Bangkok and its vicinity. This study was quantitative research. The sample was people who had bought dietary supplements via TikTok shop application and live in Bangkok and its vicinity of 557 people. The tools used in the research were online questionnaires. The statistics used in data analysis were frequency, percentage, confirmatory factor analysis and structural equation model. The results of this research were the development of the causal relationship models consisted of 5 components are 1) content of product 2) social media advertisement 3) perceive benefit 4) perceive risk and 4) purchase intention; the model is consistent with the empirical data to a great extent. The statistic shows that CMIN/df = 2.126, GFI = 0.923, AGFI = 0.905, SRMR = 0.023, RMSEA = 0.045. The final is predictive coefficient of 0.91, indicating that the variables in the model can explain the variance of purchase intention of dietary supplements via TikTok shop application by 91 percent. It was found that the relationship perceive risk, content of product, social media advertisement and perceive benefit were respectively influence on purchase intention. Entrepreneurs who sell dietary supplements should consider relationship of perceive risk and content of product as important for consumer in order to create purchase intention in dietary supplements on TikTok shop application.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
Views and opinions appearing in the Journal it is the responsibility of the author of the article, and does not constitute the view and responsibility of the editorial team.
References
กัตตกมล พิศแลงาม และ ศิริญญา วริุณราช. (2567). อิทธิพลของอินฟลูเอนเซอร์ที่มีต่อการตัดสินใจซื้อสินค้าชุมชนบนแอปพลิเคชันติ๊กต๊อก. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยธนบุรี, 18(2), 209–218. สืบค้นจาก https://so03.tcithaijo.org/index.php/trujournal/article/view/272808
ขจรจิตร์ ธนะสาร. (2567). คุณลักษณะของอินฟลูเอนเซอร์และเนื้อหาที่มีคุณค่าที่มีอิทธิพลต่อความตั้งใจซื้อสินค้า (บริการ) ด้านสุขภาพและความงามของผู้ติดตามเจเนอเรชัน X และ Y. วารสารวิทยาการจัดการและเทคโนโลยีสารสนเทศ, 7(2), 13-23. สืบค้นจาก https://so04.tci-thaijo.org/index.php/JRBGS/article/view/268415
คงสหสรรค์ นันดิลก และ สมชาย เล็กเจริญ. (2566). ปัจจัยเชิงสาเหตุที่มีอิทธิพลต่อความตั้งใจซื้อเครื่อง สำอางผ่านแอปพลิเคชันติ๊กต็อกในประเทศไทย. วารสารสหวิทยาการมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 6(3), 1489-1507. สืบค้นจาก https://so04.tci-thaijo.org/index.php/jmhs1_s/article/view/264534
จีรพงศ์ อ่อนน้อม, สุมิตร สุวรรณ และ พัชราภา ตันติชูเวช. (2566). การปลูกฝังผู้เรียนยุคใหม่โดยใช้แนวคิดแบบผู้ประกอบการ. วารสารวิชาการนายเรืออากาศ มนุษยศาสตร์ สังคมศาสตร์ นายเรืออากาศ, 11, 92-107. สืบค้นจาก https://so04.tci-thaijo.org/index.php/KANNICHA/article/view/268747
ฐาปนี เพ็งสุข. (2566). โมเดลเชิงสาเหตุของปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อความตั้งใจใช้เทคโนโลยีดิจิทัลเพื่อการเรียนรู้ในชีวิตประจำวันของเจเนอเรชันซี. วารสารวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุดรธานี, 5(4), 13–26. สืบค้นจาก https://so08.tci-thaijo.org/index.php/MSJournal/article/view/2344
ณฐวัฒน์ คณารักสมบัติ. (2564). การตลาดเชิงเนื้อหาของสินค้าแฟชั่นในช่วงวิกฤติไวรัสโควิด-19. วารสารมหาวิทยาลัยราชภัฏลำปาง, 10(2), 177-189. สืบค้นจาก https://so04.tci-thaijo.org/index.php/JLPRU/article/view/251682
นันทินี บุญยปรารภชัย และ ประพล เปรมทองสุข. (2566). โมเดลความสัมพันธ์เชิงสาเหตุของปัจจัยที่ส่งผลให้เกิดความตั้งใจซื้อสินค้าออนไลน์ของผู้บริโภคเจเนอเรชันเบบี้บูมเมอร์และเจเนอเรชันเอ็กซ์ เขตกรุงเทพมหานครและปริมณฑล. วารสารนวัตกรรมการจัดการศึกษาและการวิจัย, 5(1), 85-100. สืบค้นจาก https://so02.tci-thaijo.org/index.php/jemri/article/view/258865
บิวณิชา พุทธเกิด และ ทิพย์รัตน์ เลาหวิเชียร. (2564). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการรับรู้ประโยชน์ในการซื้อสินค้าออนไลน์ในประเทศไทย. BU Academic Review, 20(1), 31-46. สืบค้นจาก https://so01.tci-thaijo.org/index.php/buacademicreview/article/view/242670
ภัคณิษา อภิศุภกรกุล. (2566). พฤติกรรมการใช้สื่อโฆษณาดิจิทัลที่มีผลต่อการตัดสินใจเลือกซื้อสินค้าผ่านระบบออนไลน์ของผู้บริโภคในจังหวัดบุรีรัมย์. วารสารการจัดการและการพัฒนามหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี, 10(1), 205-218. สืบค้นจาก https://so06.tci-thaijo.org/index.php/JMDUBRU/article/view/265936
รวิสรา สุอัญชลี และ สุมามาลย์ ปานคำ. (2567). ปัจจัยเชิงสาเหตุที่มีอิทธิพลต่อความตั้งใจซื้อเครื่องรางประเภทกำไลผ่านอินสตาแกรมของผู้บริโภคในกรุงเทพมหานครและปริมณฑล. วารสารสหวิทยาการมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 7(5), 2773-2789. สืบค้นจาก https://so04.tci-thaijo.org/index.php/jmhs1_s/article/view/271068
ศรัญญา ทะนาวา และ ขวัญฟ้า ศรีประพันธ์. (2567). การสื่อสารการตลาดเนื้อหาเชิงวัฒนธรรมของผลิตภัณฑ์โอทอปประเภทเครื่องแต่งกายในจังหวัดเชียงใหม่ผ่านสื่อออนไลน์. วารสารวิทยาการจัดการและการสื่อสาร, 3(2), 57-96. สืบค้นจาก https://so07.tci-thaijo.org/index.php/jmsc_journal/article/view/5189/3887
สมวิลัย รุกขพันธ์ และ สมชาย เล็กเจริญ. (2567). ปัจจัยเชิงสาเหตุที่มีอิทธิพลต่อพฤติกรรมการซื้อผลไม้ผ่านเพจเฟซบุ๊กของผู้บริโภคในประเทศไทย. วารสารสหวิทยาการมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 7(5), 2687-2688 . สืบค้นจาก https://so04.tci-thaijo.org/index.php/jmhs1_s/article/view/271209
อุรุชา เฉลิมวุฒิกุล, สุดา สุวรรณาภิรมย์ และ ศิริชัย พงษ์วิชัย. (2567). แบบจำลองความสำเร็จของผู้ประกอบการธุรกิจอาหารเสริมในเขตกรุงเทพมหานคร. วารสารรัฐประศาสนศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา, 7(1), 182–197. สืบค้นจาก https://so04.tci-thaijo.org/index.php/SSRUJPD/article/view/271764
Ming Li และ สุนทรี โชติดิลก. (2566). การใช้ภาษาเพื่อโน้มน้าวใจในโฆษณารถยนต์ของบริษัทโตโยต้าบนสื่อสังคมออนไลน์. วารสารศิลปการจัดการ, 7(4), 1776–1792. สืบค้นจาก https://so02.tci-thaijo.org/index.php/jam/article/view/267028
Dong, D., Malik, H. A., Liu, Y., Elashkar, E. E., Shoukry, A. M., & Khader, J. A. (2021). Battling for consumer's positive purchase intention: Acomparative study between two psychological techniques to achieve success and sustainability for digital entrepreneurships. Frontiers in Psychology, 12, 665194. https://doi.org/10.3389/fpsyg.2021.665194
Hair, J. F., Anderson, R. E., Babin, B. J., & Black, W. C. (2010). Multivariate data analysis: A global Perspective. (7th ed.). New Jersey: Pearson.
Hair, J. F., Hult, G. T. M., Ringle, C. M., & Sarstedt, M. (2014). A primer on partial least squares structural equation modeling (PLS-SEM). California: Sage Publications.
Hoelter, J. W. (1983). The effects of role evaluation and commitment on identity salience. Social Psychology Quarterly, 46(2), 140–147. https://doi.org/10.2307/3033850
Hu, L. T., & Bentler, P. M. (1999). Cutoff criteria for fit indexes in covariance structure analysis: Conventional criteria versus new alternatives. Structural Equation Modeling, 6(1), 1–55. https://doi.org/10.1080/10705519909540118
Joreskog, K. G., & Sorbom, D. (1984). Advances in factor analysis and structural equation models. Maryland: Rowman & Littlefield Publishers.
Kline, R. B. (2011). Principles and practices of structural equation modeling. (3rd ed.). New York: The Guilford Press.
Schreiber, J. B., Stage, F. K., King, J., Nora, A., & Barlow, E. A. (2006). Reporting structural equation modeling and confirmatory factor analysis results: a review. The Journal of Educational Research, 99(6). 323–337. https://doi.org/10.3200/JOER.99.6.323-338
Schumacker, R. E., & Lomax, R. G. (2010). A beginner’s guide to structural equation modeling. (3rd ed.). New York: Routledge.
Thompson, B. (2004). Exploratory and confirmatory factor analysis: Understanding concepts and applications. American Psychological Association. https://doi.org/10.1037/10 694-000
Ullman, M. T. (2001). The declarative/procedural model of lexicon and grammar. Journal of Psycholinguistic Research, 30(1), 37–69. https://doi.org/10.1023/A:1005204207369
