ปัจจัยเชิงสาเหตุที่มีอิทธิพลต่อความตั้งใจซื้อผลิตภัณฑ์เสริมอาหารบนแอปพลิเคชันติ๊กต๊อกช็อปในกรุงเทพมหานครและปริมณฑล
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) พัฒนาและตรวจสอบความสอดคล้องของโมเดลความสัมพันธ์เชิงสาเหตุความตั้งใจซื้อผลิตภัณฑ์เสริมอาหารบนแอปพลิเคชันติ๊กต๊อกช็อปในกรุงเทพมหานครและปริมณฑล และ 2) ศึกษาปัจจัยเชิงสาเหตุที่มีอิทธิพลต่อความตั้งใจซื้อผลิตภัณฑ์เสริมอาหารบนแอปพลิเคชันติ๊กต๊อกช็อปในกรุงเทพมหานครและปริมณฑล รูปแบบการวิจัยเป็นการวิจัยเชิงปริมาณ เครื่องมือที่ใช้เก็บรวบรวมข้อมูล ได้แก่ แบบสอบถามออนไลน์ กลุ่มตัวอย่าง คือ ผู้ที่เคยซื้อผลิตภัณฑ์เสริมอาหารบนแอปพลิเคชันติ๊กต๊อกช็อปและพักอาศัยในกรุงเทพมหานครและปริมณฑล จำนวน 557 คน สถิติที่ใช้วิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ความถี่ ร้อยละ การวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงยืนยัน และโมเดลสมการโครงสร้าง ผลการวิจัยพบว่า โมเดลความสัมพันธ์เชิงสาเหตุที่พัฒนาขึ้น ประกอบด้วย 5 ด้าน ได้แก่ 1) ด้านเนื้อหาผลิตภัณฑ์ 2) ด้านการโฆษณาผ่านสื่อสังคมออนไลน์ 3) ด้านการรับรู้ประโยชน์ 4) ด้านการรับรู้ความเสี่ยง และ 5) ด้าน ความตั้งใจซื้อ สอดคล้องกับข้อมูลเชิงประจักษ์เป็นอย่างดี โดยพิจารณาจากค่า CMIN/df = 2.126, ค่า GFI = 0.923, ค่า AGFI = 0.905, ค่า SRMR = 0.023, ค่า RMSEA = 0.045 และค่าสัมประสิทธิ์การพยากรณ์ = 0.91 แสดงว่าตัวแปรในโมเดลสามารถอธิบายความแปรปรวนของตั้งใจซื้อผลิตภัณฑ์เสริมอาหารบน แอปพลิเคชันติ๊กต๊อกช็อป ได้ร้อยละ 91 พบว่า ด้านการรับรู้ความเสี่ยง ด้านเนื้อหาผลิตภัณฑ์ ด้านโฆษณาผ่านสื่อสังคมออนไลน์ และด้านการรับรู้ประโยชน์มีอิทธิพลทางตรงต่อความตั้งใจซื้อของผู้บริโภค ตามลำดับ ซึ่งผู้ประกอบธุรกิจขายผลิตภัณฑ์เสริมอาหารควรคำนึงถึงการรับรู้ความเสี่ยงและเนื้อหาผลิตภัณฑ์ต่อผู้บริโภคเป็นสำคัญ เพื่อให้เกิดความตั้งใจซื้อผลิตภัณฑ์เสริมอาหารบนแอปพลิเคชันติ๊กต๊อกช็อปในครั้งต่อไป
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ทัศนะและความคิดเห็นที่ปรากฏในวารสาร ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความนั้น และไม่ถือเป็นทัศนะและความรับผิดชอบของกองบรรณาธิการ
เอกสารอ้างอิง
กัตตกมล พิศแลงาม และ ศิริญญา วริุณราช. (2567). อิทธิพลของอินฟลูเอนเซอร์ที่มีต่อการตัดสินใจซื้อสินค้าชุมชนบนแอปพลิเคชันติ๊กต๊อก. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยธนบุรี, 18(2), 209–218. สืบค้นจาก https://so03.tcithaijo.org/index.php/trujournal/article/view/272808
ขจรจิตร์ ธนะสาร. (2567). คุณลักษณะของอินฟลูเอนเซอร์และเนื้อหาที่มีคุณค่าที่มีอิทธิพลต่อความตั้งใจซื้อสินค้า (บริการ) ด้านสุขภาพและความงามของผู้ติดตามเจเนอเรชัน X และ Y. วารสารวิทยาการจัดการและเทคโนโลยีสารสนเทศ, 7(2), 13-23. สืบค้นจาก https://so04.tci-thaijo.org/index.php/JRBGS/article/view/268415
คงสหสรรค์ นันดิลก และ สมชาย เล็กเจริญ. (2566). ปัจจัยเชิงสาเหตุที่มีอิทธิพลต่อความตั้งใจซื้อเครื่อง สำอางผ่านแอปพลิเคชันติ๊กต็อกในประเทศไทย. วารสารสหวิทยาการมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 6(3), 1489-1507. สืบค้นจาก https://so04.tci-thaijo.org/index.php/jmhs1_s/article/view/264534
จีรพงศ์ อ่อนน้อม, สุมิตร สุวรรณ และ พัชราภา ตันติชูเวช. (2566). การปลูกฝังผู้เรียนยุคใหม่โดยใช้แนวคิดแบบผู้ประกอบการ. วารสารวิชาการนายเรืออากาศ มนุษยศาสตร์ สังคมศาสตร์ นายเรืออากาศ, 11, 92-107. สืบค้นจาก https://so04.tci-thaijo.org/index.php/KANNICHA/article/view/268747
ฐาปนี เพ็งสุข. (2566). โมเดลเชิงสาเหตุของปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อความตั้งใจใช้เทคโนโลยีดิจิทัลเพื่อการเรียนรู้ในชีวิตประจำวันของเจเนอเรชันซี. วารสารวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุดรธานี, 5(4), 13–26. สืบค้นจาก https://so08.tci-thaijo.org/index.php/MSJournal/article/view/2344
ณฐวัฒน์ คณารักสมบัติ. (2564). การตลาดเชิงเนื้อหาของสินค้าแฟชั่นในช่วงวิกฤติไวรัสโควิด-19. วารสารมหาวิทยาลัยราชภัฏลำปาง, 10(2), 177-189. สืบค้นจาก https://so04.tci-thaijo.org/index.php/JLPRU/article/view/251682
นันทินี บุญยปรารภชัย และ ประพล เปรมทองสุข. (2566). โมเดลความสัมพันธ์เชิงสาเหตุของปัจจัยที่ส่งผลให้เกิดความตั้งใจซื้อสินค้าออนไลน์ของผู้บริโภคเจเนอเรชันเบบี้บูมเมอร์และเจเนอเรชันเอ็กซ์ เขตกรุงเทพมหานครและปริมณฑล. วารสารนวัตกรรมการจัดการศึกษาและการวิจัย, 5(1), 85-100. สืบค้นจาก https://so02.tci-thaijo.org/index.php/jemri/article/view/258865
บิวณิชา พุทธเกิด และ ทิพย์รัตน์ เลาหวิเชียร. (2564). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการรับรู้ประโยชน์ในการซื้อสินค้าออนไลน์ในประเทศไทย. BU Academic Review, 20(1), 31-46. สืบค้นจาก https://so01.tci-thaijo.org/index.php/buacademicreview/article/view/242670
ภัคณิษา อภิศุภกรกุล. (2566). พฤติกรรมการใช้สื่อโฆษณาดิจิทัลที่มีผลต่อการตัดสินใจเลือกซื้อสินค้าผ่านระบบออนไลน์ของผู้บริโภคในจังหวัดบุรีรัมย์. วารสารการจัดการและการพัฒนามหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี, 10(1), 205-218. สืบค้นจาก https://so06.tci-thaijo.org/index.php/JMDUBRU/article/view/265936
รวิสรา สุอัญชลี และ สุมามาลย์ ปานคำ. (2567). ปัจจัยเชิงสาเหตุที่มีอิทธิพลต่อความตั้งใจซื้อเครื่องรางประเภทกำไลผ่านอินสตาแกรมของผู้บริโภคในกรุงเทพมหานครและปริมณฑล. วารสารสหวิทยาการมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 7(5), 2773-2789. สืบค้นจาก https://so04.tci-thaijo.org/index.php/jmhs1_s/article/view/271068
ศรัญญา ทะนาวา และ ขวัญฟ้า ศรีประพันธ์. (2567). การสื่อสารการตลาดเนื้อหาเชิงวัฒนธรรมของผลิตภัณฑ์โอทอปประเภทเครื่องแต่งกายในจังหวัดเชียงใหม่ผ่านสื่อออนไลน์. วารสารวิทยาการจัดการและการสื่อสาร, 3(2), 57-96. สืบค้นจาก https://so07.tci-thaijo.org/index.php/jmsc_journal/article/view/5189/3887
สมวิลัย รุกขพันธ์ และ สมชาย เล็กเจริญ. (2567). ปัจจัยเชิงสาเหตุที่มีอิทธิพลต่อพฤติกรรมการซื้อผลไม้ผ่านเพจเฟซบุ๊กของผู้บริโภคในประเทศไทย. วารสารสหวิทยาการมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 7(5), 2687-2688 . สืบค้นจาก https://so04.tci-thaijo.org/index.php/jmhs1_s/article/view/271209
อุรุชา เฉลิมวุฒิกุล, สุดา สุวรรณาภิรมย์ และ ศิริชัย พงษ์วิชัย. (2567). แบบจำลองความสำเร็จของผู้ประกอบการธุรกิจอาหารเสริมในเขตกรุงเทพมหานคร. วารสารรัฐประศาสนศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา, 7(1), 182–197. สืบค้นจาก https://so04.tci-thaijo.org/index.php/SSRUJPD/article/view/271764
Ming Li และ สุนทรี โชติดิลก. (2566). การใช้ภาษาเพื่อโน้มน้าวใจในโฆษณารถยนต์ของบริษัทโตโยต้าบนสื่อสังคมออนไลน์. วารสารศิลปการจัดการ, 7(4), 1776–1792. สืบค้นจาก https://so02.tci-thaijo.org/index.php/jam/article/view/267028
Dong, D., Malik, H. A., Liu, Y., Elashkar, E. E., Shoukry, A. M., & Khader, J. A. (2021). Battling for consumer's positive purchase intention: Acomparative study between two psychological techniques to achieve success and sustainability for digital entrepreneurships. Frontiers in Psychology, 12, 665194. https://doi.org/10.3389/fpsyg.2021.665194
Hair, J. F., Anderson, R. E., Babin, B. J., & Black, W. C. (2010). Multivariate data analysis: A global Perspective. (7th ed.). New Jersey: Pearson.
Hair, J. F., Hult, G. T. M., Ringle, C. M., & Sarstedt, M. (2014). A primer on partial least squares structural equation modeling (PLS-SEM). California: Sage Publications.
Hoelter, J. W. (1983). The effects of role evaluation and commitment on identity salience. Social Psychology Quarterly, 46(2), 140–147. https://doi.org/10.2307/3033850
Hu, L. T., & Bentler, P. M. (1999). Cutoff criteria for fit indexes in covariance structure analysis: Conventional criteria versus new alternatives. Structural Equation Modeling, 6(1), 1–55. https://doi.org/10.1080/10705519909540118
Joreskog, K. G., & Sorbom, D. (1984). Advances in factor analysis and structural equation models. Maryland: Rowman & Littlefield Publishers.
Kline, R. B. (2011). Principles and practices of structural equation modeling. (3rd ed.). New York: The Guilford Press.
Schreiber, J. B., Stage, F. K., King, J., Nora, A., & Barlow, E. A. (2006). Reporting structural equation modeling and confirmatory factor analysis results: a review. The Journal of Educational Research, 99(6). 323–337. https://doi.org/10.3200/JOER.99.6.323-338
Schumacker, R. E., & Lomax, R. G. (2010). A beginner’s guide to structural equation modeling. (3rd ed.). New York: Routledge.
Thompson, B. (2004). Exploratory and confirmatory factor analysis: Understanding concepts and applications. American Psychological Association. https://doi.org/10.1037/10 694-000
Ullman, M. T. (2001). The declarative/procedural model of lexicon and grammar. Journal of Psycholinguistic Research, 30(1), 37–69. https://doi.org/10.1023/A:1005204207369
