การพัฒนาศักยภาพการบริหารจัดการท่องเที่ยวของชุมชน OTOP นวัตวิถี กลุ่มเกษตรกรแปลงใหญ่มะม่วงโชคอนันต์ อำเภอศรีนคร จังหวัดสุโขทัย
คำสำคัญ:
ศักยภาพ, การบริหารจัดการ, ท่องเที่ยว, OTOP นวัตวิถี, เกษตรกรแปลงใหญ่บทคัดย่อ
การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาบริบทการบริหารจัดการการท่องเที่ยวของชุมชน OTOP นวัตวิถีกลุ่มเกษตรกรแปลงใหญ่มะม่วงโชคอนันต์ อำเภอศรีนคร จังหวัดสุโขทัย 2) ศึกษาศักยภาพการบริหารจัดการท่องเที่ยวของชุมชน OTOP นวัตวิถีกลุ่มเกษตรกรแปลงใหญ่มะม่วงโชคอนันต์ อำเภอศรีนคร จังหวัดสุโขทัย 3) วิเคราะห์ศักยภาพการบริหารจัดการท่องเที่ยวของชุมชน OTOP นวัตวิถีกลุ่มเกษตรกรแปลงใหญ่มะม่วงโชคอนันต์ อำเภอศรีนคร จังหวัดสุโขทัย 4) พัฒนา
กลยุทธ์การบริหารจัดการท่องเที่ยวของชุมชน OTOP นวัตวิถีกลุ่มเกษตรกรแปลงใหญ่มะม่วงโชคอนันต์ อำเภอศรีนคร จังหวัดสุโขทัย การวิจัยนี้เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ (Qualitative Research)
ซึ่งใช้แบบสัมภาษณ์โดยดำเนินการจัดการสนทนากลุ่ม (Focus group) จากผู้นำชุมชน ผู้แทนจากหน่วยงานภาครัฐ คณะกรรมการกลุ่มเกษตรกร จำนวน 10 คน เพื่อเก็บรวบรวมข้อมูลเชิงคุณภาพ
ผลการศึกษาพบว่า 1) กลุ่มเกษตรกรแปลงใหญ่มะม่วงโชคอนันต์เป็นชุมชนการท่องเที่ยวที่สำคัญของจังหวัดสุโขทัยซึ่งเป็นแหล่งที่ปลูกมะม่วงโชคอนันต์มากที่สุดในประเทศไทย 2) การท่องเที่ยวของชุมชนมีความน่าสนใจด้านการเกษตรเนื่องจากเป็นชุมชนต้นแบบที่ได้รับรางวัลการประกวดแปลงใหญ่ดีเด่นในระดับประเทศ 3) มีศักยภาพในการบริหารจัดการพัฒนาท่องเที่ยวให้เป็นแหล่งท่องเที่ยวตามบริบทเกษตรอัตลักษณ์พื้นถิ่นของชุมชนด้วยการประยุกต์ใช้ภูมิปัญญาท้องถิ่น เทคโนโลยีและนวัตกรรมมาพัฒนาประสิทธิภาพการผลิตทำให้เกิดคุณภาพของผลผลิตทางการเกษตรและสร้างรายได้ให้แก่ชุมชนโดยมีการเชื่อมโยงกับการท่องเที่ยวในรูปแบบศูนย์เรียนรู้ที่เผยแพร่องค์ความรู้ที่ส่งเสริมการเรียนรู้และประสบการณ์ด้านการเกษตรให้แก่นักท่องเที่ยวประกอบด้วย การปลูกโดยใช้วิธีปลูกในระยะชิด การใช้โดรนในการทำการเกษตร นวัตกรรมกระบวนการคัดแยกมะม่วง เป็นต้น 4) กลยุทธ์ที่สำคัญเพื่อเป็นแนวทางในการพัฒนาศักยภาพการบริหารจัดการท่องเที่ยวของชุมชนนั้นควรมีการวางแผนการพัฒนาแหล่งท่องเที่ยวให้เชื่อมโยงกับการดำเนินงานในทุกองค์ประกอบของการท่องเที่ยวโดยชุมชนด้วยการบูรณาการร่วมกับหน่วยงานภาครัฐและภาคเอกชนที่เกี่ยวข้องในการขับเคลื่อนกลยุทธ์เพื่อให้เกิดการพัฒนาการท่องเที่ยวในชุมชนให้เกิดความยั่งยืน
เอกสารอ้างอิง
Altinay, L. and Paraskevas, A. 2008. Planning research in hospitality and tourism. Oxford: Butterworth-Heinemann.
Bartol, K. M. and Martin, D. C. 1994. Management. 2nd ed. New York: McGraw-Hill.
Chanwirai, S. and Farmer Group Committee. 2022a. The Large Agricultural Land Plot Choke Anan Mango Farmers Group. Interview on March 18, 2022.
Chanwirai, S. and Farmer Group Committee. 2022b. The Large Agricultural Land Plot Choke Anan Mango Farmers Group. Interview on June 3, 2022.
Choibamroong, T. 2009. The role of local government organizations in sustainable tourism development based on the concept of sufficiency economy. Bangkok: Cabinet and Royal Gazette Publishing Office.
Community Development Department. 2018. Guidelines for operating the OTOP Nawatwithi Tourism Communities. Retrieved July 30, 2020 from https://plan.cdd.go.th/wpcontent
/uploads/sites/97/2018/08/manual100661-1.pdf
Community Development Department. 2021. OTOP Nawatwithi Community Tourism. Retrieved March 21, 2022 from https://cep.cdd.go.th/
Dararuang, K. 2021. Approach to Development Community-Based Tourism, OTOP Lifestyle Innovation Ban Nongkradooknuea, Nong Nom Wua Subdistrict, Lat Yao District, Nakhonsawan Province. School of Administrative Studies Academic Journal.
Vol. 4. No. 4. 105 - 112.
Department of Tourism. 2022. Tourism Development Strategy Plan 2023 – 2027. Retrieved March 21, 2022 from https://www.dot.go.th/department/getIndexMaster/4
Jitpakdee, R. 2023. Innovation in Community-Based tourism. Bangkok: Chulalongkorn University Press.
Kerin, H. and Rudelius. 2008. Marketing: The Core. New York: McGraw-Hill.
Khamphuang, D., Thaipakdee, S. and Seeniang, P. 2016. Development Strategies for Agro-Tourism Promotion in Pakchong District Nakhon Ratchasima Province. Proceedings of the 13th KU-KPS Conference. 1717 - 1724.
Khamwan, M. 2021. The Opportunities and Challengings of OTOP Village Development for Tourism at Tha Li district in Loei Province. Journal of Politics and Governance.
Vol. 11. No. 3. 240 - 258.
Khureerang, P. and Chuenwong, P. 2021. Management Strategies of Historical Tourist Sites in Tham Luang-Khun Nam Nang Non-National Park. Kasalongkham Research Journal. Vol. 15. No. 2. 97 - 106.
Kongphanurak, O. 2020. Success factors of OTOP Nawatwithi Tourism Communities project in Klong Luang District Pathum Thani Province. Master of Political Science Thesis (Politics and Governments). Thammasat University.
Lakbanchong, T., Insawang, W. P. and Roungchoung, J. 2022. The Development of a Participation Model in Sustainable Agritourism Management of Na Muen Si Community Na Yong District Trang Province. Journal of Liberal Arts. Vol. 22. No. 3. 81 - 110.
Manirochana, N. 2017. Community based tourism management. International Thai Tourism Journal. Vol. 13. No. 2. 25 - 46.
Nawakanworrakul, S. and Suepakdee, D. 2021. The Development Guidelines of Cultural Tourism Management in Songkhla Old Town, Bo Yang. Narkbhutparitat Journal. Vol. 13. No. 1. 80 - 98.
Office of the Permanent Secretary Ministry of Tourism and Sports. 2020. Culture + Creative Tourism Creative travel tourism situation in Thailand, 4th quarter 2019. Retrieved July 30, 2020 from https://www.mots.go.th/download/TourismEconomicReport/31 TourismEconomicIssue3(April-June63).pdf
Office of the Permanent Secretary Ministry of Tourism and Sports. 2021. National Tourism Development Plan (2021 - 2022). Retrieved February 25, 2023 from https://nantourism .go.th/filesAttach/news/1640831929.pdf
Office of the Prime Minister. 2019. Summary of the main points of the master plan under the national strategy 2018 - 2037. Retrieved June 24, 2020 from https://op.chandra. ac.th/plan/images/pdf/Master%20plan%20summary%20under%20the%20national%20strategy.pdf
Office of Tourism Development Department of Tourism. 2014. Guidelines for Managements historical and cultural ecotourism. Retrieved August 16, 2020 from http://www. tourism.go.th/assets/portals/1/news/914/1.PDF
Oka, I. M. D., Darmayanti, P. W. and Sonder, I. W. 2021. Turtle Conservation in Island: The Implementation of Community-Based Tourism Concepts in Tourism Development. PalArch's Journal of Archaeology of Egypt/Egyptology. Vol. 18. No. 2. 172 - 182.
Pengnorapat, U. 2017. The Strategies for the Development of the Cultural Tourism Potentiality in Sisaket Province. Journal of Thai Hospitality & Tourism. Vol. 12 Number 2 July - December 2017. 28 - 43.
Pongwiritthon, R. 2015. Development Guidelines for Sustainable Agro-Tourism: Pang Da Royal Project. Suranaree Journal of Science and Technology. Vol. 9. No. 1. 19 - 35.
Provincial Community Development Office of Sukhothai. 2020. OTOP Nawatwithi Tourism Communities. Retrieved August 19, 2020 from https://www.addpay.co.th/sukhothai
otop/OTOP-Srinakorn.php
Ratanapeantamma, W. 2018. A Model for the Agro-tourism by the Community Participation of Sai-Mai District. Romphruek Journal. Vol. 36. No. 3. 11 - 44.
Seyanont, A. 2017. Entrepreneurship in the tourism industry. Bangkok: SE-Education.
Sri Nakhon District Agriculture Office. 2021. Community enterprise of Choke Anan Mango Growers Group, Ban Khlong Tang Nam Khum Subdistrict Sri Nakhon District Sukhothai Province. Documents for the Outstanding Community Enterprise Contest Provincial level. Sukhothai.
Wannaosoth, W. 2021. OTOP Nawatwithi Community-Based Tourism Management Model for Sustainable Community Development. Doctor of Philosophy Thesis (Management). Silpakorn University.
Weihrich, H. 1982. Essentials of Management. New York: McGraw-Hill.
Wichasawat, W. 2020. Guidelines for Potential Development of Administration and Management of the Ancient Community at Ban Chianghian Maha Sarakham Province. Journal of International and Thai Tourism. Vol. 15. No. 2. 21 - 34.
Wingwon, B. 2013. Entrepreneurship in the era of globalization. Bangkok: Chulalongkorn University Press.
ไฟล์ประกอบ
เผยแพร่แล้ว
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ข้อความ ข้อคิดเห็น ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ แผนภูมิ แผนผัง เป็นต้น ที่ปรากฏและแสดงในบทความต่างๆ ในวารสารบริหารธุรกิจเทคโนโลยีมหานคร ถือเป็นความรับผิดชอบโดยตรงของผู้เขียนบทความนั้นๆ มิใช่เป็นความรับผิดชอบใดๆ ของวารสารบริหารธุรกิจเทคโนโลยีมหานคร และมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีมหานคร
บทความที่ตีพิมพ์ในวารสารบริหารธุรกิจเทคโนโลยีมหานคร ถือเป็นลิขสิทธิ์เฉพาะของคณะบริหารธุรกิจ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีมหานคร หากบุคคลหรือหน่วยงานใดต้องการนำทั้งหมดหรือส่วนใดส่วนหนึ่งไปเผยแพร่ต่อหรือเพื่อกระทำการใดๆ จะต้องได้รับการอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษรจากคณะบริหารธุรกิจ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีมหานครก่อนเท่านั้น
