การอนุรักษ์พุทธสถานของวัดในอำเภอมหาราช จังหวัดพระนครศรีอยุธยา

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์คือ 1. เพื่อศึกษาระดับความคิดเห็นของพระสงฆ์ 2. เพื่อศึกษาเปรียบเทียบความคิดเห็นของพระสงฆ์โดยจำแนกตามปัจจัยส่วนบุคคล 3. เพื่อศึกษาปัญหา อุปสรรคและข้อเสนอแนะที่มีต่อการอนุรักษ์พุทธสถานของวัด ในอำเภอมหาราช จังหวัดพระนครศรีอยุธยา ระเบียบวิธีวิจัยเป็นแบบผสานวิธี ระหว่างการวิจัยเชิงปริมาณ เป็นการสำรวจด้วยแบบสอบถามซึ่งมีค่าความเชื่อมั่นทั้งฉบับเท่ากับ 0.903 กับกลุ่มตัวอย่าง คือ พระสงฆ์ในอำเภอมหาราช จังหวัดพระนครศรีอยุธยา จำนวน 194 รูป  และการวิจัยเชิงคุณภาพด้วยการสัมภาษณ์เชิงลึกกับผู้ให้ข้อมูลสำคัญจำนวน 8 รูปหรือคน  ผลการวิจัยพบว่า 1. พระสงฆ์มีความคิดเห็นโดยภาพรวมอยู่ในระดับมาก ( = 3.86, S.D. = 0.920) 2. ผลการทดสอบสมมติฐานการวิจัย พบว่า พระสงฆ์ที่มีอายุต่างกัน และมีระดับการศึกษานักธรรมต่างกัน มีความคิดเห็นโดยภาพรวมแตกต่างกัน จึงยอมรับสมมติฐานการวิจัยที่ตั้งไว้ พระสงฆ์ที่มีพรรษาต่างกัน มีความคิดเห็นโดยภาพรวมไม่แตกต่างกัน จึงปฏิเสธสมมติฐานการวิจัย 3. ปัญหา อุปสรรคพบว่า 1) ด้านการดูแลรักษา คือ ปัญหาส่วนใหญ่อยู่ในความดูแลของกรมศิลป์ไม่มีงบประมาณ ต้องหางบประมาณเอง หน่วยงานของรัฐมีความสัมพันธ์กันไม่ชัดเจน แล้วแต่ยุคผู้นำของรัฐ บางยุคก็ดี บางยุคก็ไม่สนใจ 2) ด้านการปกป้องคุ้มครอง คือ ขขาดผู้เชี่ยวชาญที่จะให้คำแนะนำปรึกษา ขาดความรู้ความเข้าใจทางหลักวิชาการในการอนุรักษ์ 3) ด้านการเสริมความมั่นคง คือ ขาดการประสานงานจากหน่วยงานที่รับผิดชอบดูแล เมื่ออยู่ในอำนาจของกรมศิลป์ ทางวัดย่อมไม่อาจปฏิบัติงานได้ 4) ด้านการใช้ประโยชน์ คือ ใช้สถานที่ไม่คุ้มค่า คนในชุมชนเองไม่ได้มีบทบาทหรือมีส่วนร่วมในการกำหนดแนวทางการอนุรักษ์พุทธสถานของตนเอง