ผลการจัดการเรียนการสอนกฎหมายอาญาโดยใช้กรณีศึกษา ต่อสมรรถนะด้านความรู้และการคิดวิเคราะห์ของนักศึกษาพยาบาล

บทคัดย่อ

การวิจัยมีวัตถุประสงค์เพื่อ 1. เพื่อประเมินสมรรถนะด้านความรู้กฎหมายอาญาที่เกี่ยวข้องกับการประกอบวิชาชีพฯโดยใช้รูปแบบกรณีศึกษาก่อนและหลังการจัดการเรียนการสอน 2. เพื่อเปรียบเทียบสมรรถนะด้านความรู้กฎหมายอาญาที่เกี่ยวข้องกับการประกอบวิชาชีพฯโดยใช้รูปแบบกรณีศึกษาก่อนและหลังการจัดการเรียนการสอน 3. เพื่อประเมินสมรรถนะด้านความสามารถด้านการคิดวิเคราะห์กฎหมายอาญาที่เกี่ยวข้องกับการประกอบวิชาชีพฯหลังใช้รูปแบบการจัดการเรียนการสอนกรณีศึกษา วิธีการวิจัยใช้การจัดการเรียนโดยใช้กรณีศึกษา มีการประเมินสมรรถนะก่อนและหลังการจัดการเรียนการสอนและเปรียบเทียบสมรรถนะของนักศึกษา เครื่องมือวิจัยประกอบด้วย แผนการสอนโดยใช้กรณีศึกษา แบบประเมินสมรรถนะของนักศึกษา วิเคราะห์ข้อมูลวิจัยใช้สถิติ ค่าเฉลี่ย ร้อยละ ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และ paired t-test ผลการวิจัยพบว่า นักศึกษาส่วนใหญ่มีค่าเฉลี่ยคะแนนสมรรถนะด้านความรู้กฎหมายอาญาก่อนการจัดการเรียนการสอนอยู่ในระดับไม่ผ่านเกณฑ์ซึ่งมีเกณฑ์การผ่านคือ 60 เปอร์เซ็นต์ โดยมีค่าเฉลี่ยคะแนน 20.43 จาก 40 คะแนน หลังการจัดการเรียนการสอนพบว่านักศึกษาส่วนใหญ่มีค่าเฉลี่ยคะแนนสมรรถนะด้านความรู้ด้านกฎหมายอาญาอยู่ในระดับผ่านเกณฑ์มากขึ้น มีโดยมีค่าเฉลี่ยคะแนน 25.07 การศึกษาเปรียบเทียบสมรรถนะด้านความรู้พบว่าหลังการจัดการเรียนการสอนนักศึกษามีคะแนนสมรรถนะความรู้เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (t = -15.019, p-value=.000) สมรรถนะด้านการคิดวิเคราะห์หลังการจัดการเรียนการสอนพบว่านักศึกษาสามารถคิดวิเคราะห์ความรับผิดทางอาญาฐานเอกสารได้มากที่สุด ร้อยละ100 รองลงมาคือความรับผิดทางอาญาฐานประมาท ร้อยละ 93.75 และความรับผิดทางอาญาฐานการทำแท้ง ร้อยละ 87.50 ตามลำดับ