การศึกษาเปรียบเทียบการใช้งานระบบสารบรรณแบบเดิมกับระบบสารบรรณอิเล็กทรอนิกส์ของ สำนักงานพัฒนารัฐบาลดิจิทัล กรณีศึกษา เทศบาลตำบลหนองไผ่ล้อม อำเภอเมือง จังหวัดนครราชสีมา

บทคัดย่อ

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษา รูปแบบการทำงานของระบบสารบรรณแบบเดิมกับระบบสารบรรณอิเล็กทรอนิกส์ของสำนักงานพัฒนารัฐบาลดิจิทัล 2) เพื่อศึกษาประสิทธิผลของการใช้งานระบบสารบรรณอิเล็กทรอนิกส์ ของเทศบาลตำบลหนองไผ่ล้อม อำเภอเมือง จังหวัดนครราชสีมา การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ กลุ่มเป้าหมายที่ใช้ศึกษาวิจัยจากการเลือกแบบเจาะจง คือ ผู้บริหารจำนวน 4 คน และเจ้าหน้าที่ที่ใช้งานระบบสารบรรณอิเล็กทรอนิกส์จำนวน 9 คน เครื่องมือที่ใช้ แบบสัมภาษณ์แบบกึ่งโครงสร้าง และนำข้อมูลที่มาวิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้การตีความ ถอดแบบสัมภาษณ์ นำเสนอข้อมูลในรูปแบบเชิงพรรณนา ผลการวิจัยพบว่า 1) การนำระบบสารบรรณอิเล็กทรอนิกส์มาใช้ในการทำงานสารบรรณ ทำให้การรับ-ส่งหนังสือ และการค้นหาหนังสือมีความรวดเร็วมากขึ้น ช่วยลดขั้นตอนการทำงานในการส่งต่อหนังสือไปยังส่วนงานอื่นๆ และยังทำให้ปริมาณการใช้กระดาษลดลง  2) คุณภาพของระบบ มีความใช้งานง่ายและสะดวกสบาย โดยเจ้าหน้าที่สามารถเปิดดูหนังสือราชการที่เข้ามาในระบบได้ทุกที่ผ่านอุปกรณ์สื่อสารได้ คุณภาพของข้อมูล ตัวระบบถูกออกแบบมาให้เนื้อหาข้อมูลมีความถูกต้องครบถ้วนสมบูรณ์ การเก็บรักษาหนังสือราชการได้ยาวนานกว่าระบบเดิม 3) ปัญหาที่พบของผู้เข้าใช้ระบบ พบว่า ขั้นตอนการสมัครเข้าใช้งานมีความยุ่งยาก และซับซ้อน เนื่องจากมีการรักษาความปลอดภัยในระบบ ทำให้ผู้ใช้งานบางรายมองว่าระบบเดิมดีกว่า เพราะไม่ถนัดที่จะทำงานในระบบคอมพิวเตอร์