Ceramoh Agama (religion explanation): Spactial Practice for Negotiation and Traditional Malay Muslim’s Religious Movement
Keywords:
Ceramoh Agama, Malay Muslim, Islamization, Religious movementsAbstract
This article focuses on religious movement of the traditional Muslim in Thailand under modernization driven by Thai state and “Islamization”. This way encourages Muslims gather to seek for the knowledge answer and understand Islam principle and new phenomena led by the religious leaders.
These Muslims are from various places, both male and female, occupations, social levels, but wear the traditional local custom which represents Malay identity. Ceramoh Agama is obviously a religious practical space aiming to interpret Islamic principle and to understand social problems such as Islam and democracy, financial interest and Muslim society, or controversial religious discussion among Islamic group. This movement significantly indicates identity as cultural practice to contest space with neo-Muslim, capitalism and modernity. Thus, Ceramoh Agama becomes the contested space through responding, representing, reviewing themselves, and being resistant to adapt to social change.
References
ฉัตรทิพย์ นาถสุภา. 2547. วัฒนธรรมไทยกับขบวนการเปลี่ยนแปลงสังคม. กรุงเทพฯ:จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
เฉลิมเกียรติ ขุนทองเพชร. 2548. หะยีสุหลง อับดุลกาเดร์ กบฏหรือวีรบุรุษแห่งสี่จังหวัดชายแดนภาคใต้. กรุงเทพฯ: มติชน.
ไชยรัตน์ เจริญสินโอฬาร. 2543. วาทกรรมการพัฒนา: อำนาจ ความรู้ เอกลักษณ์ และความเป็นอื่น. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์วิภาษา.
________. 2545. ขบวนการเคลื่อนไหวทางสังคมรูปแบบใหม่. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์วิภาษา.
ธเนศ อาภรณ์สุวรรณ. 2549. “ความเป็นมาของทฤษฎีแบ่งแยกดินแดน: ความจริงและมายาคติ” โครงการตลาดวิชาการมหาวิทยาลัยชาวบ้าน ชุด 3 จังหวัดชายแดนภาคใต้. กรุงเทพฯ: คณะทำงานวาระทางสังคม คณะรัฐศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
นุมาน หะหยีมะแซ. 2552. “อิสลามาภิวัตน์ในอุษาคเนย์”. ใน ชาญวิทย์ เกษตรศิริ (บ.ก.),โลกของอิสลามและมุสลิม ในสยามประเทศไทย-อุษาคเนย์-เอเชียตะวันออกเฉียงใต้. กรุงเทพฯ: มูลนิธิโครงการตำราสังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์.
พวงทอง ภวัครพันธุ์. 2550. “มาเลเซียกับสามจังหวัดชายแดนภาคใต้ของไทย: พินิจปัญหาจากกรอบอิสลามานุวัตรในมาเลเซีย”, ฟ้าเดียวกัน 5(1): 168-181. กรุงเทพฯ.
พัฒนา กิติอาษา. 2546. ท้องถิ่นนิยม (Localism). กรุงเทพฯ: กองทุนอินทร์-สมเพื่อการวิจัยทางมานุษยวิทยา.
มูฮัมหมัดอิลยาส หญ้าปรัง. 2546. “การตีความความเป็นสมัยใหม่: ต่วนกูรูอิสมาแอลสะปันยัง (2548- ) อูลามาอ์สายจารีตในสังคมปาตานีสมัยใหม่”. ใน สภาวะความเป็นสมัยใหม่อันแตกกระจาย: การค้นหาประวัติศาสตร์สังคมวัฒนธรรมปาตานี, รุไบยาต: วารสารวิชาการด้านเอเชียศึกษา 2(3), (กรกฎาคม-ธันวาคม 2554).
ยูสุฟ อัล-ก็อรฏอวีย์. 2546. ขบวนการเคลื่อนไหวอิสลามกับการท้าทายของยุคสมัย.(มุฮัมมัด ศิรอญุดดีน, ผู้แปล). กรุงเทพฯ: อิสลามิค อะเคเดมี.
วัฒนา สุกัณศีล. 2548. โลกาภิวัตน์. คณะกรรมการสภาวิจัยแห่งชาติ สาขาสังคมวิทยาสำนักงานคณะกรรมการวิจัย.
ศรยุทธ เอี่ยมเอื้อยุทธ. 2550. “การสรา้ งสรรค ์ และการปะทะในความเปน็ ทอ้ งถิ่นฐานของ“มลายู”: ข้อสังเกตเบื้องต้นจากสนาม”. ใน พื้นที่และมุมมองเรื่องของไทยถึงสากล. ไทยคดีศึกษา มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์. 33-77.
สุวิทย์ รุ่งสวิสัย. 2542. ขบวนการเคลื่อนไหวทางสังคม. เชียงใหม่: คณะสังคมศาสตร์มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
เสาวลักษณ์ สุขวิรัช. 2539. ท้องถิ่นนิยมและภูมิภาคนิยมในสังคมไทย. กรุงเทพฯ: สถาบันนโยบายการศึกษา.
อภิญญา เฟื่องฟูสกุล. 2551. มานุษยวิทยาศาสนา: แนวคิดพื้นฐานและขอ้ ถกเถียงทางทฤษฎี.ภาควิชาสังคมวิทยาและมานุษยวิทยา คณะสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
อับดุลสุโก ดินอะ. 2544. ทัศนคติอุลามาอ์ในจังหวัดชายแดนภาคใต้ต่อแนวคิดสาลัฟและคอลัฟเกี่ยวกับคุณลักษณะของอัลลอฮ. วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาอิสลามศึกษา มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.
อานันท์ กาญจนพันธุ์. 2543. “ขบวนการเคลื่อนไหวทางสังคม”. ในแนวคิดพื้นฐานทางสังคมและวัฒนธรรม. โดยคณาจารย์ภาคสังคมวิทยาและมานุษยวิทยาคณะสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
ภาษาอังกฤษ
Abubakar A. Bagader. 1994. “Contemporary Islamic Movements in the Arab world”.In Islam, Globalization and Postmodernity. 144-127. London: Routledge.
Benard, Lewis. 2003. The Crisis of Islam: holy war and unholy terror. New York:Modern Library.
Berger, Peter. 1967. The Sacred Canopy. New York: Doubleday.
Geertz, Cliff ord. 1965. “Modernization in a Muslim Society: The Indonisian case”.In Robert N. Bellah (ed.), Religion and progress in Modern Asia. 93-108.New York: The Free Press.
Habermas, Jurgen. 1981. New social movements. 33-37. Telos 49 (Fall).
Henry, Munson. 2005. “Fundamentalism”. In John R. Hinnells (ed.), The Routledge Companion to the Study of Study of Religion. London, New York: Routledge.
Worsley, Peter. 2002. “Cargo Cults” reprinted in David Hicks (ed.), Ritual and Belief:
Readings in Anthropology of Religion. Boston: McGraw Hill.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
All written articles published on Journal of Social Sciences is its author’s opinion which is not belonged to Social Sciences Faculty, Chiang Mai University or is not in a responsibility of the journal’s editorial committee’s members.