จราเมาะห์อากามา: พื้นที่ปฏิบัติการต่อรองและขบวนการเคลื่อนไหวทางศาสนาของชาวมลายูมุสลิมสายจารีต
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความนี้มุ่งศึกษาปรากฏการณ์การรวมกลุ่มทางศาสนาของชาวมลายูมุสลิมสายจารีต ภายใต้การเข้ามาบีบคั้นจากความทันสมัยของรัฐไทยและกระแสอิสลามานุวัตร กระแสดังกล่าวนี้ทำให้ชาวมลายูมุสลิมสายจารีตต้องรวมกลุ่มบนพื้นที่จราเมาะห์อากามา ที่มีผู้คนรวมกลุ่มเข้าหาผู้นำศาสนา เพื่อต้องการคำตอบความรู้และความเข้าใจต่อคำสอนและปัญหาใหม่ๆ ที่เกิดขึ้น โดยผู้คนเหล่านี้มาจากหลากหลายพื้นที่ ทั้งหญิงชาย อาชีพ และหลายกลุ่มหลายระดับที่ต่างก็แต่งกายด้วยชุดตามธรรมเนียมท้องถิ่นที่แสดงถึงอัตลักษณ์มลายู จราเมาะห์อากามามีลักษณะเด่นตรงที่เป็นพื้นที่ที่มีปฏิบัติการทางศาสนา คือการตีความคำสอนกับปัญหาทางสังคม ดังเช่น อิสลามกับประชาธิปไตย ดอกเบี้ยกับสังคมมุสลิม หรือข้อถกเถียงทางศาสนาในกลุ่มมุสลิม ซึ่งกระบวนการเหล่านี้โดยแท้จริงแล้วเป็นขบวนการเคลื่อนไหวทางศาสนาที่เป็นปฏิบัติการทางวัฒนธรรมของสายจารีตที่กำลัง ถูกช่วงชิงพื้นที่ทั้งจากกลุ่มอิสลามสายใหม่และจากความทันสมัยอื่นๆ ทำให้จราเมาะห์อากามากลายเป็นพื้นที่ของการช่วงชิงตอบโต้ นำเสนอ ทบทวนตัวเอง และยืนหยัดปรับตัวต่อกระแสความเปลี่ยนแปลงทางสังคม
Article Details
ข้อเขียนทั้งหมดทีปรากฏในวารสารสังคมศาสตร์ เป็นความคิดเห็นของผู้เขียนโดยเฉพาะ มิใช่ทัศนคติของคณะสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ หรือกองบรรณาธิการวารสารสังคมศาสตร์
เอกสารอ้างอิง
ฉัตรทิพย์ นาถสุภา. 2547. วัฒนธรรมไทยกับขบวนการเปลี่ยนแปลงสังคม. กรุงเทพฯ:จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
เฉลิมเกียรติ ขุนทองเพชร. 2548. หะยีสุหลง อับดุลกาเดร์ กบฏหรือวีรบุรุษแห่งสี่จังหวัดชายแดนภาคใต้. กรุงเทพฯ: มติชน.
ไชยรัตน์ เจริญสินโอฬาร. 2543. วาทกรรมการพัฒนา: อำนาจ ความรู้ เอกลักษณ์ และความเป็นอื่น. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์วิภาษา.
________. 2545. ขบวนการเคลื่อนไหวทางสังคมรูปแบบใหม่. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์วิภาษา.
ธเนศ อาภรณ์สุวรรณ. 2549. “ความเป็นมาของทฤษฎีแบ่งแยกดินแดน: ความจริงและมายาคติ” โครงการตลาดวิชาการมหาวิทยาลัยชาวบ้าน ชุด 3 จังหวัดชายแดนภาคใต้. กรุงเทพฯ: คณะทำงานวาระทางสังคม คณะรัฐศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
นุมาน หะหยีมะแซ. 2552. “อิสลามาภิวัตน์ในอุษาคเนย์”. ใน ชาญวิทย์ เกษตรศิริ (บ.ก.),โลกของอิสลามและมุสลิม ในสยามประเทศไทย-อุษาคเนย์-เอเชียตะวันออกเฉียงใต้. กรุงเทพฯ: มูลนิธิโครงการตำราสังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์.
พวงทอง ภวัครพันธุ์. 2550. “มาเลเซียกับสามจังหวัดชายแดนภาคใต้ของไทย: พินิจปัญหาจากกรอบอิสลามานุวัตรในมาเลเซีย”, ฟ้าเดียวกัน 5(1): 168-181. กรุงเทพฯ.
พัฒนา กิติอาษา. 2546. ท้องถิ่นนิยม (Localism). กรุงเทพฯ: กองทุนอินทร์-สมเพื่อการวิจัยทางมานุษยวิทยา.
มูฮัมหมัดอิลยาส หญ้าปรัง. 2546. “การตีความความเป็นสมัยใหม่: ต่วนกูรูอิสมาแอลสะปันยัง (2548- ) อูลามาอ์สายจารีตในสังคมปาตานีสมัยใหม่”. ใน สภาวะความเป็นสมัยใหม่อันแตกกระจาย: การค้นหาประวัติศาสตร์สังคมวัฒนธรรมปาตานี, รุไบยาต: วารสารวิชาการด้านเอเชียศึกษา 2(3), (กรกฎาคม-ธันวาคม 2554).
ยูสุฟ อัล-ก็อรฏอวีย์. 2546. ขบวนการเคลื่อนไหวอิสลามกับการท้าทายของยุคสมัย.(มุฮัมมัด ศิรอญุดดีน, ผู้แปล). กรุงเทพฯ: อิสลามิค อะเคเดมี.
วัฒนา สุกัณศีล. 2548. โลกาภิวัตน์. คณะกรรมการสภาวิจัยแห่งชาติ สาขาสังคมวิทยาสำนักงานคณะกรรมการวิจัย.
ศรยุทธ เอี่ยมเอื้อยุทธ. 2550. “การสรา้ งสรรค ์ และการปะทะในความเปน็ ทอ้ งถิ่นฐานของ“มลายู”: ข้อสังเกตเบื้องต้นจากสนาม”. ใน พื้นที่และมุมมองเรื่องของไทยถึงสากล. ไทยคดีศึกษา มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์. 33-77.
สุวิทย์ รุ่งสวิสัย. 2542. ขบวนการเคลื่อนไหวทางสังคม. เชียงใหม่: คณะสังคมศาสตร์มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
เสาวลักษณ์ สุขวิรัช. 2539. ท้องถิ่นนิยมและภูมิภาคนิยมในสังคมไทย. กรุงเทพฯ: สถาบันนโยบายการศึกษา.
อภิญญา เฟื่องฟูสกุล. 2551. มานุษยวิทยาศาสนา: แนวคิดพื้นฐานและขอ้ ถกเถียงทางทฤษฎี.ภาควิชาสังคมวิทยาและมานุษยวิทยา คณะสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
อับดุลสุโก ดินอะ. 2544. ทัศนคติอุลามาอ์ในจังหวัดชายแดนภาคใต้ต่อแนวคิดสาลัฟและคอลัฟเกี่ยวกับคุณลักษณะของอัลลอฮ. วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาอิสลามศึกษา มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.
อานันท์ กาญจนพันธุ์. 2543. “ขบวนการเคลื่อนไหวทางสังคม”. ในแนวคิดพื้นฐานทางสังคมและวัฒนธรรม. โดยคณาจารย์ภาคสังคมวิทยาและมานุษยวิทยาคณะสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
ภาษาอังกฤษ
Abubakar A. Bagader. 1994. “Contemporary Islamic Movements in the Arab world”.In Islam, Globalization and Postmodernity. 144-127. London: Routledge.
Benard, Lewis. 2003. The Crisis of Islam: holy war and unholy terror. New York:Modern Library.
Berger, Peter. 1967. The Sacred Canopy. New York: Doubleday.
Geertz, Cliff ord. 1965. “Modernization in a Muslim Society: The Indonisian case”.In Robert N. Bellah (ed.), Religion and progress in Modern Asia. 93-108.New York: The Free Press.
Habermas, Jurgen. 1981. New social movements. 33-37. Telos 49 (Fall).
Henry, Munson. 2005. “Fundamentalism”. In John R. Hinnells (ed.), The Routledge Companion to the Study of Study of Religion. London, New York: Routledge.
Worsley, Peter. 2002. “Cargo Cults” reprinted in David Hicks (ed.), Ritual and Belief:
Readings in Anthropology of Religion. Boston: McGraw Hill.