The concept of “Virtue” in Machiavelli’s “The Prince”
Article Sidebar
Published:
Aug 13, 2019
Keywords:
Political Thought The Prince Virtue Machiavelli
Main Article Content
Abstract
This article mainly uses Textual Analysis method to study 'virtue' in Machiavelli's The Prince. It also compares with other secondary interpretation of the text and translated works from Italian to English.
The study found that Machiavelli's 'virtue' was use in the way of Aristotelian Virtue, meaning characteristics of a prince to govern or reserve a state. This can be seen in virtue of bow analogy which accord to classical virtue dissociated from religious morality in that time and contemporary world.
Moreover, perusing secondary and translated works also indicate that it is important to study The Prince by comparing other interpretation and translation of the work altogether.
Downloads
Download data is not yet available.
Article Details
How to Cite
Chariamphan, P. (2019). The concept of “Virtue” in Machiavelli’s “The Prince”. Journal of Social Sciences Naresuan University, 14(1), 14_37–60. Retrieved from https://so04.tci-thaijo.org/index.php/jssnu/article/view/208687
Section
Review Paper
References
เอกสารภาษาต่างประเทศ
Barthas, J. (2010). Machaivelli In Political Thought from the Age of Revolution to the Present. In John M. Najemy (Ed.). The Cambridge Companion to Machiavelli (pp. 256-273). Cambridge: Cambridge University Press.
Berlin, I. (1989). Against the Current: Essay in the History of Ideas. Essex: Clarendon.
Coleman, J. (2000). A History of Political Thought: From the Middle Ages to Renaissance. Massachusetts: Blackwell.
Croce, B. (1952). Benedetto Croce, Man and Thinker. Cambridge: Cecil Springge.
De Pol, R. (Ed.). (2010a). The First Translations of Machiavelli’s Prince From the Sixteenth to the First Half of the Nineteenth Century. Amsterdam: Rodopi.
De Pol, R. (2010b). Translation and Circulation: Introduction to a Research Project. In Roberto De Pol (Ed.). The First Translations of Machiavelli’s Prince From the Sixteenth to the First Half of the Nineteenth Century (pp. 15-24). Amsterdam: Rodopi.
Geerken. J. H. (1976). Machiavelli Studies since 1969. Journal of the History of Ideas, 37 (2): 351-368.
Machiavelli, N. (1961). Il Principe. Edizione di riferimento: a cura di Lugi Fipo Torino: Einaidi.
Machiavelli, N. (1988). The Prince. Edited by Quentin Skinner and Russell Price. New York: Cambridge University Press.
Machiavelli, N. (1988). The Prince. Harvey C. Mansfield (Trans). London : The University of Chicago Press.
Machiavelli, N. (1992). The Prince. W.K. Marriott (Trans.). London: Everyman Library.
Machiavelli, N. (2005). The Prince. Peter Bondanella (Trans and Ed.). New York: Oxford University Press.
Machiavelli, N. (2007). The Prince. Peter Constantine (Trans.). New York: Random House.
Machiavelli, N. (2008). The Prince. James B. Atkinson (Trans.). Cambridge: Hackett Publishing.
Parel, A. J. (1992). The Machiavellian Cosmos. New Haven: Yale University Press.
Richter, W. L. (2009). Approaches to Political Thought. Lanham: Rowman and Littlefield.
Shields, C. (2007). Aristotle. Oxon: Routledge.
Skinner, Q. (1992). Great Political Thinkers. Cambridge: Biddles.
Skinner, Q. (2000). Machiavelli: A Very Short Introduction. Oxford: Oxford University Press.
Strauss, L. (1958). Thoughts on Machiavelli. London: The University of Chicago Press.
The Editors of Encyclopædia Britannica. (2017). Agathocles: Tyrant of Syracuse [Online]. Retrieved October 10, 2017 from https://www.britannica.com/biography/Agathocles
เอกสารภาษาไทย
กานต์ บุณยะกาญจน. (2558). การสร้างความนิยมและการตีความ “เจ้าผู้ปกครอง” ของมาคิอาเวลลีในบริบทการเมืองไทย. วิทยานิพนธ์ปริญญารัฐศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชารัฐศาสตร์ คณะรัฐศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
จุมพฏ คำสนอง. (2540). รวมรายชื่อบทความและหนังสือที่เขียนเกี่ยวกับมาคิอาเวลลีในภาษาไทย. วารสารสังคมศาสตร์, 30 (3): 192-194.
ชัยวัฒน์ สถาอานันท์. (2540). ร่องรอยสัญญาประชาคมในปรัชญามาคิอาเวลลี: บททดลองมองมาคิอาเวลลีในแง่ดี. วารสารสังคมศาสตร์, 30 (3): 82-103.
ชัยวัฒน์ สถาอานันท์. (2542). ปรัชญาการเมืองสมัยใหม่. ใน เอกสารการสอนชุดวิชาปรัชญาการเมือง หน่วยที่ 1-7 (หน้า 201-242). นนทบุรี: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
ไชยันต์ ไชยพร. (ม.ป.ป.). เอกสารอ่านประกอบการเรียนการสอน เรื่อง ความรู้เบื้องต้นเกี่ยวกับการศึกษาในแนวประวัติศาสตร์ความคิดทางการเมือง ปรัชญาการเมือง และทฤษฎีการเมือง. คณะรัฐศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. (เอกสารอัดสำเนา)
ไชยันต์ ไชยพร. (2540ก). จากบรรณาธิการ. วารสารสังคมศาสตร์, 30 (3).
ไชยันต์ ไชยพร. (2540ข). ศาสตร์ของผู้ปกครอง ก้าวกระโดดที่ไม่ไกลจากเพลโตถึงมาคิอาเวลลี. วารสารสังคมศาสตร์, 30(3), 1-59.
ไชยันต์ ไชยพร. (2540ค). บทนำเสนอ: เรื่อง เจ้า ของมาคิอาเวลลี กับ สามก๊ก. วารสารสังคมศาสตร์, 30 (3): 162-184.
นิกโกโล มาเคียเวลลี. (2559). เจ้าผู้ครองนคร. สรวงอัปสร กสิกรานันท์ แปล กรุงเทพฯ: แอร์โร่ว คลาสสิคบุ๊คส์.
นิโคโล มาคิอาเวลลี. (2524). เจ้า. พิชิต จงสถิตย์วัฒนา แปล. กรุงเทพฯ: โคมทอง.
นิโคโล มาคิอาเวลลี. (2555). เจ้าผู้ปกครอง. สมบัติ จันทรวงศ์ แปลและเขียนความนำ. กรุงเทพฯ: คบไฟ.
ป. หลงสมบุญ, พันตรี. (ม.ป.ป.) พจนานุกรม มคธ – ไทย. กรุงเทพฯ: เรืองปัญญา.
พิศาล มุกดารัศมี. (2556). เราจะศึกษา Political Philosophy, Political Theory, Political Thought and Idea และ History of Political Philosophy, Political Thought and Idea กันอย่างไร ? (ตอนที่ 1). วิภาษา, 7 (5): 24-25.
วิกิจ สุขสำราญ. (2540). The Prince กับการศึกษาปรัชญาการเมืองสมัยใหม่. วารสารสังคมศาสตร์, 30 (3): 70-81.
ศุภชัย ศุภผล. (2560). คำนำ. ใน แมนดรากอร่า ของ นิโคโล แมคเคียวเวลลี (หน้า 7-76). ศุภชัย ศุภผล แปล. กรุงเทพฯ: ศยาม.
สมเกียรติ วันทะนะ. (2548). มาคิอาเวลลีสอนอะไร. วารสารสังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์, 31 (1): 81-93.
สมบัติ จันทรวงศ์. (2521ก). ปรัชญาการเมือง: คลาสสิคและสมัยใหม่. ใน สมบัติ จันทรวงศ์ (บรรณาธิการ), ปรัชญาการเมืองสมัยใหม่ (หน้า 1-22). กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
สมบัติ จันทรวงศ์. (2521ข). มาคิอาเวลลี: บิดาของปรัชญาการเมืองสมัยใหม่. ใน สมบัติ จันทรวงศ์ (บรรณาธิการ), ปรัชญาการเมืองสมัยใหม่ (หน้า 23-52). กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
สมบัติ จันทรวงศ์. (2527). ตัวบท (The text) กับการเรียนการสอนวิชาปรัชญาการเมือง. กรุงเทพฯ: คณะรัฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
สมบัติ จันทรวงศ์. (2529). The Prince และ The Discourse: เจตนารมณ์ของมาคิอาเวลลี. วารสารธรรมศาสตร์, 15 (4): 111-130.
สมบัติ จันทรวงศ์. (2542). แนวคิดทั่วไปเกี่ยวกับการศึกษาปรัชญาการเมือง. ใน เอกสารการสอนชุดวิชาปรัชญาการเมือง หน่วยที่ 1-7 (หน้า 1-54). นนทบุรี: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
สมบัติ จันทรวงศ์. (2555). ความนำ. ใน นิโคโล มาคิอาเวลลี. เจ้าผู้ปกครอง. สมบัติ จันทรวงศ์ แปลและเขียนความนำ (หน้า 15-86). กรุงเทพฯ: คบไฟ.
Translated Thai References
Boonyakarnchana, K. (2015). The Popularization and the Interpretation of Machiavelli’s The Prince in Thai Political Context. Doctor of Philosophy Program in Political Science Dissertation, Faculty of Political Science, Chulalongkorn University.
Chaiyapon, C. (1997). From the Editor. Journal of Social Science, 30 (3).
Chaiyapon, C. (n.d.). Reading Compendium for the Introduction to History of Political Thought, Political Philosophy and Political Theory. Faculty of Political Science, Chulalongkorn University. (Lecture Note)
Chaiyapon, C.(1997b). The Science of Governor, A Leap not afar from Plato to Machiavelli. Journal of Social Sciences, 30 (3): 1-59.
Chaiyapon, C. (1997c). The Proposal: Machiavelli’s The Prince and The Romance of Three Kingdoms. Journal of Social Sciences, 30 (3): 162-184.
Chantornvong, S. (1978 b.) Machiavelli: The father of modern political philosophy in Sombat Chantornvong (Ed.), Modern Political Philosophy (pp. 23-52). Bangkok: Thammasat University Press.
Chantornvong, S. (1978a). Political Philosophy: Classic and Modern in Sombat Chantornvong (Ed.), Modern Political Philosophy (pp. 1-22). Bangkok: Thammasat University Press.
Chantornvong, S. (1984). The Text and Teaching of Political Philosophy. Bangkok: Faculty of Political Science, Thammasat University Press.
Chantornvong, S. (2012). Introdctuion. In The Prince. Translated with introduction by Sombat Chantornvong (pp. 15-86). Bangkok: Kobfai.
Chantornvong, S.(1986). The Prince and the Discourse: The Wills of Machiavelli. Thammasat University Press, 15 (4): 111-130.
Chantornvong, S.(1999). General Concepts in the study of Political Philosophy. Instructional Materials in Political Philosophy, Unit of 1-7 (pp. 1-54). Nonthaburi: Sukhothai Thammathirat Open University.
Kamsanong, J. (1997). List of Articles and Books about Machiavelli in Thai Language. Journal of Social Science, 30 (3): 192-194.
Lhongsomboon, P. Major (n.d.). Dictionary of Magadhi-Thai. Bangkok: Ruengpunya.
Machiavelli, N. (1981). The Prince. Translated by Pichit Chongsathitwatthana. Bangkok: Kobfai.
Machiavelli, N. (2012). The Prince. Translated with Introduction by Sombat Chantornvong. Bangkok: Kobfai.
Machiavelli, N. (2016). The Prince. Translated by Suongabsorn Kasikasaranand. Bangkok: Arrow Classic Books.
Mukdarasami, P. How We Study Political Philosophy, Political Theory, Political Thought and Idea, and History of Political Philosophy, Political Thought and Idea? (1). Vibhasa, 7 (5): 24-25.
Satha-Anand, C. (1997). The Trace of Social Contract in Machiavelli’s Philosophy: The Test of Positive View about Machiavelli. Journal of Social Sciences, 30 (3): 82-103.
Satha-Anand, C. (1999). Modern Political Philosophy. in Instructional Materials in Political Philosophy, Unit of 1-7, pp. 201-242. Nonthaburi: Sukhothai Thammathirat Open University.
Suksamran, W. (1997). The Prince and the Study of Modern Political Philosophy. Journal of Social Sciences, 30 (3): 70-81.
Suphapool, S. (2017). Preface. in The Mandragora of Niccolo Machiavelli (pp. 7-76). Translated by Suphachai Suphapol. Bangkok: Syam. Wanthana, S. (2005). What is the Teaching of Machiavelli? Journal of Social Sciences and Humanities, 31 (1): 81-93.
Barthas, J. (2010). Machaivelli In Political Thought from the Age of Revolution to the Present. In John M. Najemy (Ed.). The Cambridge Companion to Machiavelli (pp. 256-273). Cambridge: Cambridge University Press.
Berlin, I. (1989). Against the Current: Essay in the History of Ideas. Essex: Clarendon.
Coleman, J. (2000). A History of Political Thought: From the Middle Ages to Renaissance. Massachusetts: Blackwell.
Croce, B. (1952). Benedetto Croce, Man and Thinker. Cambridge: Cecil Springge.
De Pol, R. (Ed.). (2010a). The First Translations of Machiavelli’s Prince From the Sixteenth to the First Half of the Nineteenth Century. Amsterdam: Rodopi.
De Pol, R. (2010b). Translation and Circulation: Introduction to a Research Project. In Roberto De Pol (Ed.). The First Translations of Machiavelli’s Prince From the Sixteenth to the First Half of the Nineteenth Century (pp. 15-24). Amsterdam: Rodopi.
Geerken. J. H. (1976). Machiavelli Studies since 1969. Journal of the History of Ideas, 37 (2): 351-368.
Machiavelli, N. (1961). Il Principe. Edizione di riferimento: a cura di Lugi Fipo Torino: Einaidi.
Machiavelli, N. (1988). The Prince. Edited by Quentin Skinner and Russell Price. New York: Cambridge University Press.
Machiavelli, N. (1988). The Prince. Harvey C. Mansfield (Trans). London : The University of Chicago Press.
Machiavelli, N. (1992). The Prince. W.K. Marriott (Trans.). London: Everyman Library.
Machiavelli, N. (2005). The Prince. Peter Bondanella (Trans and Ed.). New York: Oxford University Press.
Machiavelli, N. (2007). The Prince. Peter Constantine (Trans.). New York: Random House.
Machiavelli, N. (2008). The Prince. James B. Atkinson (Trans.). Cambridge: Hackett Publishing.
Parel, A. J. (1992). The Machiavellian Cosmos. New Haven: Yale University Press.
Richter, W. L. (2009). Approaches to Political Thought. Lanham: Rowman and Littlefield.
Shields, C. (2007). Aristotle. Oxon: Routledge.
Skinner, Q. (1992). Great Political Thinkers. Cambridge: Biddles.
Skinner, Q. (2000). Machiavelli: A Very Short Introduction. Oxford: Oxford University Press.
Strauss, L. (1958). Thoughts on Machiavelli. London: The University of Chicago Press.
The Editors of Encyclopædia Britannica. (2017). Agathocles: Tyrant of Syracuse [Online]. Retrieved October 10, 2017 from https://www.britannica.com/biography/Agathocles
เอกสารภาษาไทย
กานต์ บุณยะกาญจน. (2558). การสร้างความนิยมและการตีความ “เจ้าผู้ปกครอง” ของมาคิอาเวลลีในบริบทการเมืองไทย. วิทยานิพนธ์ปริญญารัฐศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชารัฐศาสตร์ คณะรัฐศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
จุมพฏ คำสนอง. (2540). รวมรายชื่อบทความและหนังสือที่เขียนเกี่ยวกับมาคิอาเวลลีในภาษาไทย. วารสารสังคมศาสตร์, 30 (3): 192-194.
ชัยวัฒน์ สถาอานันท์. (2540). ร่องรอยสัญญาประชาคมในปรัชญามาคิอาเวลลี: บททดลองมองมาคิอาเวลลีในแง่ดี. วารสารสังคมศาสตร์, 30 (3): 82-103.
ชัยวัฒน์ สถาอานันท์. (2542). ปรัชญาการเมืองสมัยใหม่. ใน เอกสารการสอนชุดวิชาปรัชญาการเมือง หน่วยที่ 1-7 (หน้า 201-242). นนทบุรี: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
ไชยันต์ ไชยพร. (ม.ป.ป.). เอกสารอ่านประกอบการเรียนการสอน เรื่อง ความรู้เบื้องต้นเกี่ยวกับการศึกษาในแนวประวัติศาสตร์ความคิดทางการเมือง ปรัชญาการเมือง และทฤษฎีการเมือง. คณะรัฐศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. (เอกสารอัดสำเนา)
ไชยันต์ ไชยพร. (2540ก). จากบรรณาธิการ. วารสารสังคมศาสตร์, 30 (3).
ไชยันต์ ไชยพร. (2540ข). ศาสตร์ของผู้ปกครอง ก้าวกระโดดที่ไม่ไกลจากเพลโตถึงมาคิอาเวลลี. วารสารสังคมศาสตร์, 30(3), 1-59.
ไชยันต์ ไชยพร. (2540ค). บทนำเสนอ: เรื่อง เจ้า ของมาคิอาเวลลี กับ สามก๊ก. วารสารสังคมศาสตร์, 30 (3): 162-184.
นิกโกโล มาเคียเวลลี. (2559). เจ้าผู้ครองนคร. สรวงอัปสร กสิกรานันท์ แปล กรุงเทพฯ: แอร์โร่ว คลาสสิคบุ๊คส์.
นิโคโล มาคิอาเวลลี. (2524). เจ้า. พิชิต จงสถิตย์วัฒนา แปล. กรุงเทพฯ: โคมทอง.
นิโคโล มาคิอาเวลลี. (2555). เจ้าผู้ปกครอง. สมบัติ จันทรวงศ์ แปลและเขียนความนำ. กรุงเทพฯ: คบไฟ.
ป. หลงสมบุญ, พันตรี. (ม.ป.ป.) พจนานุกรม มคธ – ไทย. กรุงเทพฯ: เรืองปัญญา.
พิศาล มุกดารัศมี. (2556). เราจะศึกษา Political Philosophy, Political Theory, Political Thought and Idea และ History of Political Philosophy, Political Thought and Idea กันอย่างไร ? (ตอนที่ 1). วิภาษา, 7 (5): 24-25.
วิกิจ สุขสำราญ. (2540). The Prince กับการศึกษาปรัชญาการเมืองสมัยใหม่. วารสารสังคมศาสตร์, 30 (3): 70-81.
ศุภชัย ศุภผล. (2560). คำนำ. ใน แมนดรากอร่า ของ นิโคโล แมคเคียวเวลลี (หน้า 7-76). ศุภชัย ศุภผล แปล. กรุงเทพฯ: ศยาม.
สมเกียรติ วันทะนะ. (2548). มาคิอาเวลลีสอนอะไร. วารสารสังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์, 31 (1): 81-93.
สมบัติ จันทรวงศ์. (2521ก). ปรัชญาการเมือง: คลาสสิคและสมัยใหม่. ใน สมบัติ จันทรวงศ์ (บรรณาธิการ), ปรัชญาการเมืองสมัยใหม่ (หน้า 1-22). กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
สมบัติ จันทรวงศ์. (2521ข). มาคิอาเวลลี: บิดาของปรัชญาการเมืองสมัยใหม่. ใน สมบัติ จันทรวงศ์ (บรรณาธิการ), ปรัชญาการเมืองสมัยใหม่ (หน้า 23-52). กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
สมบัติ จันทรวงศ์. (2527). ตัวบท (The text) กับการเรียนการสอนวิชาปรัชญาการเมือง. กรุงเทพฯ: คณะรัฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
สมบัติ จันทรวงศ์. (2529). The Prince และ The Discourse: เจตนารมณ์ของมาคิอาเวลลี. วารสารธรรมศาสตร์, 15 (4): 111-130.
สมบัติ จันทรวงศ์. (2542). แนวคิดทั่วไปเกี่ยวกับการศึกษาปรัชญาการเมือง. ใน เอกสารการสอนชุดวิชาปรัชญาการเมือง หน่วยที่ 1-7 (หน้า 1-54). นนทบุรี: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
สมบัติ จันทรวงศ์. (2555). ความนำ. ใน นิโคโล มาคิอาเวลลี. เจ้าผู้ปกครอง. สมบัติ จันทรวงศ์ แปลและเขียนความนำ (หน้า 15-86). กรุงเทพฯ: คบไฟ.
Translated Thai References
Boonyakarnchana, K. (2015). The Popularization and the Interpretation of Machiavelli’s The Prince in Thai Political Context. Doctor of Philosophy Program in Political Science Dissertation, Faculty of Political Science, Chulalongkorn University.
Chaiyapon, C. (1997). From the Editor. Journal of Social Science, 30 (3).
Chaiyapon, C. (n.d.). Reading Compendium for the Introduction to History of Political Thought, Political Philosophy and Political Theory. Faculty of Political Science, Chulalongkorn University. (Lecture Note)
Chaiyapon, C.(1997b). The Science of Governor, A Leap not afar from Plato to Machiavelli. Journal of Social Sciences, 30 (3): 1-59.
Chaiyapon, C. (1997c). The Proposal: Machiavelli’s The Prince and The Romance of Three Kingdoms. Journal of Social Sciences, 30 (3): 162-184.
Chantornvong, S. (1978 b.) Machiavelli: The father of modern political philosophy in Sombat Chantornvong (Ed.), Modern Political Philosophy (pp. 23-52). Bangkok: Thammasat University Press.
Chantornvong, S. (1978a). Political Philosophy: Classic and Modern in Sombat Chantornvong (Ed.), Modern Political Philosophy (pp. 1-22). Bangkok: Thammasat University Press.
Chantornvong, S. (1984). The Text and Teaching of Political Philosophy. Bangkok: Faculty of Political Science, Thammasat University Press.
Chantornvong, S. (2012). Introdctuion. In The Prince. Translated with introduction by Sombat Chantornvong (pp. 15-86). Bangkok: Kobfai.
Chantornvong, S.(1986). The Prince and the Discourse: The Wills of Machiavelli. Thammasat University Press, 15 (4): 111-130.
Chantornvong, S.(1999). General Concepts in the study of Political Philosophy. Instructional Materials in Political Philosophy, Unit of 1-7 (pp. 1-54). Nonthaburi: Sukhothai Thammathirat Open University.
Kamsanong, J. (1997). List of Articles and Books about Machiavelli in Thai Language. Journal of Social Science, 30 (3): 192-194.
Lhongsomboon, P. Major (n.d.). Dictionary of Magadhi-Thai. Bangkok: Ruengpunya.
Machiavelli, N. (1981). The Prince. Translated by Pichit Chongsathitwatthana. Bangkok: Kobfai.
Machiavelli, N. (2012). The Prince. Translated with Introduction by Sombat Chantornvong. Bangkok: Kobfai.
Machiavelli, N. (2016). The Prince. Translated by Suongabsorn Kasikasaranand. Bangkok: Arrow Classic Books.
Mukdarasami, P. How We Study Political Philosophy, Political Theory, Political Thought and Idea, and History of Political Philosophy, Political Thought and Idea? (1). Vibhasa, 7 (5): 24-25.
Satha-Anand, C. (1997). The Trace of Social Contract in Machiavelli’s Philosophy: The Test of Positive View about Machiavelli. Journal of Social Sciences, 30 (3): 82-103.
Satha-Anand, C. (1999). Modern Political Philosophy. in Instructional Materials in Political Philosophy, Unit of 1-7, pp. 201-242. Nonthaburi: Sukhothai Thammathirat Open University.
Suksamran, W. (1997). The Prince and the Study of Modern Political Philosophy. Journal of Social Sciences, 30 (3): 70-81.
Suphapool, S. (2017). Preface. in The Mandragora of Niccolo Machiavelli (pp. 7-76). Translated by Suphachai Suphapol. Bangkok: Syam. Wanthana, S. (2005). What is the Teaching of Machiavelli? Journal of Social Sciences and Humanities, 31 (1): 81-93.