ปัจจัยที่ส่งผลต่อความเป็นอิสระของท้องถิ่นไทย
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความนี้มุ่งวิเคราะห์ปัจจัยที่ส่งผลต่อความเป็นอิสระของท้องถิ่นไทยโดยเทคนิควิเคราะห์การถดถอยพหุคูณ (Multiple Regression Analysis) และใช้ข้อมูลกลุ่มตัวอย่างจากองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น (อปท.) จำนวน 602 แห่ง เนื่องจากการศึกษาวิจัยด้านนี้ยังมีจำนวนไม่มากนัก ผู้เขียนใช้เทคนิคเชิงผสม (mixed methods) ในการพัฒนากรอบวิเคราะห์ด้วยวิธีเชิงคุณภาพ และวิเคราะห์ผลการศึกษาด้วยวิธีเชิงปริมาณ ผลวิเคราะห์พบว่า ความเป็นอิสระขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น (อปท.) อยู่ในระดับปานกลาง การวิเคราะห์การถดถอยพหุคูณบ่งชี้ว่าปัจจัยด้านการจัดการ เช่น ประสบการณ์การทำงาน ทัศนคติการทำงานเชิงรุก และการเป็นศูนย์กลางเครือข่ายความร่วมมือ มีอิทธิพลสำคัญต่อความเป็นอิสระของท้องถิ่น ในขณะที่ปัจจัยด้านบริบทแวดล้อมและปัจจัยเชิงสถาบันมิได้มีผลโดยตรง ดังนั้น รัฐและฝ่ายต่าง ๆ ที่เกี่ยวข้องสามารถส่งเสริมความเป็นอิสระของ อปท. โดยใช้มาตรการพัฒนาศักยภาพในการบริหารจัดการ และใช้ข้อมูลการศึกษาดังกล่าวเพื่อติดตามความก้าวหน้าเรื่องความเป็นอิสระของท้องถิ่นไทยได้ในระยะยาว
Downloads
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
Ansell, C., & Gash, A. (2008). Collaborative governance in theory and practice. Journal of Public Administration Research and Theory, 18(4), 543-571.
Breton, C., Lucas, J., & Taylor, Z. (2022). Local autonomy: Unconditional elites and conditional publics. Local Government Studies, doi: 10.1080/03003930.2022.2098722
Bunthung, A. (2020). Problems of local autonomy: Case study on the state audit office’s reviews of local finances (master’s thesis). Bangkok: Thammasat University. [in Thai].
Council of Europe. (1985). European charter of local self-government (No. 122). Retrieved July 10, 2022, from https://rm.coe.int/168007a088
Goldsmith, S., & Eggers, W. D. (2004). Governing by network: The new shape of the public sector. Washington, D.C.: Brookings Institution Press.
Harold, W., Robert, M., Michael, B., & David, B. (2008). Comparing local government autonomy across states. Proceedings. Annual Conference on Taxation and Minutes of the Annual Meeting of the National Tax Association, 101, 377-383.
Keuffer, N. (2016). Local autonomy, a multifaceted concept: How to define it, how to measure it and how to create a comparative local autonomy index? Revue internationale de politique comparée, 23, 443-490.
Krueathep, W. (2014). Evaluating the fifteen years of Thai decentralization policy. Bangkok: Chulalongkorn University Printing House. [in Thai].
Ladner, A., Keuffer, N., & Baldersheim, H. (2016). Measuring local autonomy in 39 countries. Regional and Federal Studies, 26(3), 321-357.
Ladner, A., Keuffer, N., Baldersheim, H., Hlepas, N., Swianiewicz, P, Steyvers, K., & Navarro, C. (2019). Patterns of local autonomy in Europe. London: Palgrave Macmillan.
Local Government Taskforce, National Reform Council. (2017). Reports on Thailand’s decentralization reform proposals. Bangkok: Parliamentary Secretariat Office. [in Thai].
National Decentralization Committee. (2019). Annual report for 2019 of the National Decentralization Committee. Bangkok: Office of the Prime Minister’s Office. [in Thai].
O’Toole, L. J. (1997). Treating networks seriously: Practical and research-based agendas in public administration. Public Administration Review, 57(1), 45-57.
Research and Consultancy Institute of Thammasat University. (2009). Monitoring the progress of Thai decentralization. Bangkok: Thammasat University Press. [in Thai].
Shah, A. (Ed.). (2006). Local government in developing countries. Washington, D.C.: The World Bank.
Wolman, H., McManmon, R., Bell, M., & Brunori, D. (2010). Comparing local government autonomy across states. In M. E. Bell, D. Brunori, & J. M. Youngman (Eds.) The property tax and local autonomy. Cambridge, M.A.: Lincoln Institute.