การก่อตัวของความรู้สึกเชิงศีลธรรมแบบอิสลามของมุสลิมอินโดนีเซีย, ค.ศ.1973-1988
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยชิ้นนี้มุ่งศึกษาบทบาทอารมณ์ความรู้สึกของชาวมุสลิมอินโดนีเซียในการเมืองอินโดนีเซียระหว่าง ค.ศ.1973-1988 เพื่อชี้ให้เห็นถึงการก่อตัวของอารมณ์ความรู้สึกในเชิงศีลธรรมร่วมกันของชาวมุสลิมอินโดนีเซียในช่วงเวลาดังกล่าว ทั้งนี้ จากการศึกษาหลักฐานชั้นต้นประเภทวรรณกรรมกวีนิพนธ์ในภาษาอินโดนีเซียที่ปรากฏออกมาตั้งแต่ทศวรรษ 1970 จนถึงช่วงปลายทศวรรษ 1980 รวมทั้งเอกสารชั้นรองประเภทงานเขียนด้านประวัติศาสตร์และการเมืองอินโดนีเซียร่วมสมัยนั้น พบว่าตั้งแต่ในช่วงต้นทศวรรษ 1970 เป็นต้นมา การถูกกีดกันจากการมีส่วนร่วมในการเมืองระดับชาติและกระแสการฟื้นฟูศาสนาอิสลามนั้นได้ทำให้กลุ่มการเมืองอิสลามและมุสลิมอินโดนีเซียได้ค้นพบและสรรค์สร้างรูปแบบของพื้นที่ทางการเมืองและวัฒนธรรมแบบใหม่ โดยมีความรู้สึกเชิงศีลธรรมแบบอิสลามเป็นแกนกลางสำคัญที่ยังคงมีพลังมาจนถึงช่วงสองทศวรรรษแรกของคริสต์ศตวรรษที่ 21
Downloads
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
Abdullah, T. (1971). Schools and politics: The Kaum Muda movement in West Sumatra (1927-1933). Ithaca, NY: Cornell Modern Indonesia Project, Cornell University.
Anderson, B. (1972). Java in time of revolution: Occupation and resistance, 1944-1946. Ithaca, NY: Cornell University Press.
Anderson, B., & McVey, R. (2009). A preliminary analysis of the October 1, 1965, Coup in Indonesia. Singapore: Equinox Publishing.
Aveling, H. (Ed.). (2001). Secrets need words: Indonesian poetry, 1966-1998. Athens, Ohio: Ohio University Center for International Studies.
Azra, A. (2003). The Indonesian Marriage Law of 1974: An institutionalization of the Shari’a for social changes. In A. Salim & A. Azra (Eds.), Shari’a for social changes Shari’a and politics in modern Indonesia (pp. 76-95). Singapore: ISEAS–Yusof Ishak Institute.
Bateson, G., & Mead, M. (1942). Balinese character: A photographic analysis. NY: The New York Academy of Sciences.
Belo, J. (1935). Balinese temper. In D. G. Harings (Ed.), Personal character and cultural milieu (pp.120-146). Syracuse, NY: Syracuse University Press.
Belo, J. (1960). Bali trance. NY: Columbia University Press.
Bourchier, D., & Hadiz, V. R. (2003). Indonesian politics and society: A reader. London & NY: Routledge Curzon.
Brown, C. (2003). A short history of Indonesia: The unlikely nation? NSW, Australia: Allen & Unwin.
Cammack, M., Young, L. A., & Heaton, T. (1996). Legislating social change in an Islamic society-Indonesia’s marriage Law. The American Journal of Comparative Law, 44(1), 45-73.
Feith, H., & Castles, L. (Eds.). (1970). Indonesia political thinking, 1945-1965. Ithaca & London: Cornell university Press.
Geertz, C. (1960). The religion of Java. Glencore, Illinois: Free Press.
Geertz, C. (1973). The interpretation of cultures: Selected essays. New York: Basic Books
Geertz, H. (1961). The Javanese family: A study of kinship and socialization. New York: The Free Press of Glencoe.
Hamka [Pseudonym]. (1952). Perkembangan Tasauf dari abad ke abad. Djakarta: Penerbit Pustaka Keluarga.
Hamka. [Pseudonym]. (1981). Tasauf modern. Jakarta: Yayasan Nurul Islam.
Hefner, R. W. (2000). Civil Islam: Muslims and democratization in Indonesia. Princeton, NJ: Princeton University Press.
Heider, K. G. (1991). Landscape of emotion: Mapping three cultures of emotion in Indonesia. NY: Cambridge University Press.
Hindley, D. (1968). Indonesian politics 1965-7: The September 30 movement and the fall of Sukarno. The World Today, 24(8), 345-356.
Hollan, D., & Wellenkamp, J. (1994). Contentment and suffering: Culture and experience in Toraja. NY: Columbia University Press.
Hollan, D., & Wellenkamp, J. (1996). The thread of life: Toraja reflections on the life cycle. Honolulu: University of Hawaii Press.
Howell, J. D. (2001). Sufism and the Indonesian Islamic revival source. Asian Studies, 60(3), 701-729.
Kahin, G. M. (1952). Nationalism and revolution in Indonesia. Ithaca, NY: Cornell University Press.
Nagata, J. (1980). Religious ideology and social change: The Islamic revival in Malaysia. Pacific Affairs, 53(3), 405-439.
Naipaul, V. S. (1982). Among the believers: An Islamic journey. NY: Vintage Books.
Palmier, L. H. (1954). Modern Islam in Indonesia: The Muhammadiyah after independence. Pacific Affairs, 27(3). 255-263.
Puaksom, D. (2017). The Javanese subaltern hero: Muslim states, council of saints, and the earthworm sage. Bangkok: Gypzy Group. [in Thai].
Raillon, F. (1993). The new order and Islam, or the iImbroglio of faith and politics. Indonesia, 57, 197-217.
Reddy, W. M. (2001). The navigation of feelings: A framework for the history of emotions. NY: Cambridge University Press.
Ricklefs, M. C. (2001). A history of modern Indonesia since C. 1200 (3rd ed). Basingstoke: Palgrave.
Ricklefs, M. C. (2006). Mystic synthesis in Java: A history of Islamisation from the fourteenth to the early nineteenth centuries. Norwalk, CT: EastbBridge.
Ricklefs, M. C. (2007). Polarising Javanese society: Islamic and other visions c.1830–1930. Leiden: KITLV Press.
Ricklefs, M. C. (2012). Islamisation and Its opponents in Java: A political, social, cultural and religious history, c. 1930 to present. Singapore: NUS Press.
Schrieke, B. (1957). Indonesian sociological studies-selected writings of B. Schrieke, part two: Ruler and realm in early Java. Hague: W. van Hoeve.
Shiraishi, T. (1990). An age in motion: Popular radicalism in Java, 1912-1926. Ithaca, NY: Cornell University Press.
Slater, D. (2010). Ordering power: Contentious politics and authoritarian leviathans in Southeast Asia. Cambridge: Cambridge University Press.
Thee Kian Wie. (2002). The Soeharto era and after: Stability, development and crisis, 1966–2000. In H. Dick, V. J. H. Houben, J. T. Lindblad, & T. K. Wie (Eds.), Emergence of a national economy: An economic history of Indonesia, 1800-2000 (pp. 194-243). NSW, Australia & Honolulu, Hawaii: Allen & Uuwin and University of Hawaii Press.
