การประกอบอาชีพของบัณฑิตสาขาวิชาคณิตศาสตร์และสถิติ

Main Article Content

หยาดพิรุณ ศุภรากรสกุล
อรอนงค์ ฉลวย
ปาริชาติ เทียมทอง
ธนานันท์ ประจำการ

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) เพื่อศึกษาการประกอบอาชีพของบัณฑิตสาขาวิชาคณิตศาสตร์และสถิติ 2) เพื่อศึกษาการใช้องค์ความรู้และทักษะความสามารถในการประกอบอาชีพของบัณฑิตสาขาวิชาคณิตศาสตร์และสถิติ 3) เพื่อวิเคราะห์ความสัมพันธ์ระหว่างกลุ่มอาชีพและรายวิชาที่นำความรู้มาใช้ในการประกอบอาชีพของบัณฑิตสาขาวิชาคณิตศาสตร์และสถิติ เก็บรวบรวมข้อมูลโดยใช้แบบสอบถามจากผู้ที่สำเร็จการศึกษาของสาขาคณิตศาสตร์และสถิติจากมหาวิทยาลัยทั่วทั้งประเทศ จำนวน 127 คน โดยสถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูลได้แก่ ความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย และ สถิติไคสแควร์ ผลการวิจัยพบว่า ส่วนใหญ่ผู้สำเร็จการศึกษาสาขาวิชาคณิตศาสตร์และสถิติประกอบอาชีพ พนักงานธนาคาร (ร้อยละ 15.5) วิศวกรซอฟต์แวร์ (ร้อยละ 13.4) ครู/อาจารย์ (ร้อยละ11) นักคณิตศาสตร์และสถิติ (ร้อยละ7.9) นักวิชาการ โปรแกรมเมอร์และว่างงาน (ร้อยละ7.1) นักคณิตศาสตร์ประกันภัย (ร้อยละ 5.5) นักวิจัยและนักวิชาการ (ร้อยละ 3.9) นักวิเคราะห์ข้อมูล และวิศวกร (ร้อยละ 2.4) โดยผู้ที่สำเร็จการศึกษาจากสาขาคณิตศาสตร์และสถิติมีการมีการนำความรู้ไปใช้หรือยกระดับอยู่ในระดับมาก (3.61) ในการวิเคราะห์ความสัมพันธ์ระหว่างกลุ่มอาชีพและรายวิชาที่นำความรู้มาใช้ในการประกอบอาชีพของบัณฑิตสาขาวิชาคณิตศาสตร์และสถิติ พบว่า รายวิชาทฤษฎีเซต รายวิชาทฤษฎีจำนวน รายวิชาการเขียนโปรแกรมภาษาคอมพิวเตอร์ รายวิชาการเขียนโปรแกรมคอมพิวเตอร์และอัลกอริทึมรายวิชาโปรแกรมประยุกต์ด้านการจัดการสำนักงานอัตโนมัติ และรายวิชาสถิติวิเคราะห์มีความสัมพันธ์กับกลุ่มอาชีพอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับนัยสำคัญ 0.05 ส่วนรายวิชาที่ไม่มีความสัมพันธ์กับการนำความรู้มาใช้ในการประกอบอาชีพได้แก่ รายวิชาเรขาคณิตแบบยุคลิด รายวิชาเรขาคณิตวิเคราะห์และตรีโกณมิติ รายวิชาระบบจำนวน รายวิชาโปรแกรมสำเร็จรูปด้านคณิตศาสตร์ รายวิชาสถิติเชิงคณิตศาสตร์หรือทฤษฎีสถิติ

Article Details

ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

กระทรวงการอุดมศึกษา วิทยาศาสตร์ วิจัยและนวัตกรรม.(2563).ความเป็นมา กระทรวงการอุดมศึกษา วิทยาศาสตร์ วิจัยและ

นวัตกรรม.

ชนิดา ทาระเนตร์. (2560).การพัฒนาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนคณิตศาสตร์เรื่องความน่าจะเป็นโดยการจัดการเรียนการสอน

เน้นกระบวนการกลุ่ม สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 โรงเรียนสา จังหวัดน่าน.สาขาคณิตศาสตร์ศึกษา คณะ

วิทยาศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา.

ฉวีวรรณ เศวตมาลย์. (2545). การพัฒนาหลักสูตรคณิตศาสตร์. กรุงเทพฯ: สุวีริยาสาส์น.

ทิชากร ทองระยับ.(2558).ผลการใช้แบบฝึกทักษะ เรื่อง ความน่าจะเป็นกลุ่มสาระการเรียนรู้คณิตศาสตร์ สำหรับนักเรื่องชั้น

มัธยมศึกษาปีที่ 3 ที่เรียนรู้ตามหลักทฤษฎีคอนสตรัคติวิสต์.มหาวิทยาลัยราชภัฎบุรีรัมย์.

บุญชม ศรีสะอาด. 2545. การวิจัยเบื้องต้น (พิมพ์ครั้งที่ 7). กรุงเทพฯ: สุวีริยาสาส์น.

มณฑา บัวศิริ.(2551).การนำความรู้ไปใช้ของผู้สำเร็จการศึกษาหลักสูตรระยะสั้นการศึกษานอกโรงเรียนจังหวัด

เพชรบุรี.มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.

สุภัตรา ทรัพย์อุปการ. (2562). คณิตศาสตร์ประยุกต์คืออะไร. จากhttps://www.scimath.org/article-

mathematics/item/9844-2019-02-22-01-35-46.