ความสัมพันธ์ระหว่างกฎหมายระหว่างประเทศและกฎหมายภายใน : ศึกษาทางปฏิบัติของตุลาการไทย
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
รัฐมีหน้าที่ปฏิบัติตามพันธกรณีระหว่างประเทศ และไม่อาจอ้างความไม่สอดคล้องกันของกฎหมายภายใน เพื่อเป็นข้อยกเว้นพันธกรณีระหว่างประเทศได้ มิฉะนั้นย่อมนำ มาสู่ความรับผิดชอบของรัฐในทางระหว่างประเทศ หน้าที่ดังกล่าวย่อมผูกพันฝ่ายตุลาการ ซึ่งเป็นองค์กรภายในของรัฐด้วย บทความนี้จึงมุ่งศึกษาทางปฏิบัติของฝ่ายตุลาการไทย ในการปรับใช้กฎหมายระหว่างประเทศในระบบกฎหมายไทยที่ไม่อาจปฏิบัติตามพันธกรณีระหว่างประเทศได้ โดยเฉพาะกรณีการปรับใช้กฎหมายจารีตประเพณีระหว่างประเทศและสนธิสัญญา
ผลการศึกษาพบว่า ฝ่ายตุลาการไทยปรับใช้กฎหมายระหว่างประเทศตามทฤษฎีทวินิยมอย่างเคร่งครัด โดยการปรับใช้กฎหมายไทย อันไม่คำนึงถึงพันธกรณีระหว่างประเทศ ทว่าฝ่ายตุลาการของประเทศที่ศึกษาซึ่ง ได้แก่ สหพันธ์สาธารณรัฐเยอรมนี สาธารณรัฐแอฟริกาใต้ และแคนาดา ไม่ยึดถือทฤษฎีเอกนิยม หรือทวินิยม ทฤษฎีใดทฤษฎีหนึ่งอย่างเคร่งครัด แต่จะปรับใช้กฎหมายในระบบกฎหมายภายในอย่างสอดคล้องกับพันธกรณีระหว่างประเทศ ไม่ว่าโดยการบังคับใช้กฎหมายจารีตประเพณีระหว่างประเทศแก่คดีโดยตรง หรือการใช้สนธิสัญญาเป็นเครื่องมือในการตีความกฎหมายภายใน
ผู้เขียนจึงขอเสนอแนะ ดังนี้ ประการแรก ควรตีความรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2560 มาตรา 188 วรรคหนึ่ง ให้คำว่า “กฎหมาย” หมายความถึง กฎหมายจารีตประเพณีระหว่างประเทศด้วย ประการที่สอง คือ ประเทศไทยควรบัญญัติอย่างชัดแจ้งในรัฐธรรมนูญให้กฎหมายจารีตประเพณีระหว่างประเทศ เป็นส่วนหนึ่งของกฎหมายไทย เพื่อให้ฝ่ายตุลาการมีความชอบธรรมที่จะบังคับใช้กฎหมายดังกล่าวแก่คดีโดยตรง ประการที่สาม ฝ่ายตุลาการไทยควรใช้และตีความกฎหมายภายในอย่างสอดคล้องกับพันธกรณีระหว่างประเทศ
Article Details
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารนิติศาสตร์และสังคมท้องถิ่น คณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏสุราษฎร์ธานี
เนื้อหาและข้อมูลในบทความที่ลงตีพิมพ์ในวารสารนิติศาสตร์และสังคมท้องถิ่น ถือเป็นข้อคิดเห็นและความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความโดยตรง ซึ่่งกองบรรณาธิการวารสาร ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วยหรือร่วมรับผิดชอบใด ๆ บทความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารนิติศาสตร์และสังคมท้องถิ่น ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารนิติศาสตร์และสังคมท้องถิ่น หากบุคคลหรือหน่วยงานใดต้องการนำทั้งหมดหรือส่วนหนึ่งส่วนใดไปเผยแพร่ หรือเพื่อกระทำการใดๆจะต้องได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษรจากวารสารนิติศาสตร์และสังคมท้องถิ่นก่อนเท่านั้น
References
เกรียงไกร เจริญธนาวัฒน์. หลักการพื้นฐานกฎหมายมหาชน. กรุงเทพฯ: วิญญูชน, 2555.
คำตัดสินของคณะกรรมการสิทธิมนุษยชนของสหประชาชาติในคดี Ratiani v. Georgia, CCPR/C/84/D/975/2001.
คำพิพากษาศาลอุทธรณ์ที่ 2965/2538
คำพิพากษาศาลปกครองกลาง หมายเลขแดงที่ 607-608/2549
คำพิพากษาศาลปกครองกลาง หมายเลขแดงที่ ส.660/2559
คำวินิจฉัยศาลรัฐธรรมนูญที่ 12/2555
คำสั่งของศาลชั้นต้น คดีหมายเลขแดงที่ 12083/2526
จตุรนต์ ถิระวัฒน์. กฎหมายระหว่างประเทศ. พิมพ์ครั้งที่ 3. กรุงเทพฯ: วิญญูชน, 2555.
นพนิธิ สุริยะ. Lecture Notes กฎหมายระหว่างประเทศ เล่ม 1. พิมพ์ครั้งที่ 10. กรุงเทพฯ: วิญญูชน, 2559.
ประสิทธิ เอกบุตร. กฎหมายระหว่างประเทศ เล่ม 1 สนธิสัญญา. กรุงเทพฯ: วิญญูชน, 2551.
พระราชบัญญัติว่าด้วยเอกสิทธิ์และความคุ้มกันทางการทูต พ.ศ. 2527. ราชกิจจานุเบกษา เล่มที่ 1 ตอนที่ 131 (ฉบับพิเศษ) (26 กันยายน 2527).
รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2540
รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2550
รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2560
รัฐธรรมนูญแห่งสาธารณรัฐแอฟริกาใต้ ค.ศ. 1996
สมยศ เชื้อไทย. หลักกฎหมายมหาชนเบื้องต้น. พิมพ์ครั้งที่ 4. กรุงเทพฯ: วิญญูชน, 2551.
A Comparative Study. ed. David Sloss. New York: Cambridge University Press, 2009.
Anthony Aust. Modern Treaty Law and Practice. 2nd Edition. New York: Cambridge University Press, 2007.
Anthony A. D’Amato. The Concept of Custom in International Law. London: Cornell University Press, 1971.
D. Carreau. Droit International Public. Paris: Pedone, 1986. อ้างใน จตุรนต์ ถิระวัฒน์, กฎหมายระหว่างประเทศ. พิมพ์ครั้งที่ 3. กรุงเทพฯ: วิญญูชน, 2555.
Davíd Thór Björgvinsson. The Intersection of International Law and Domestic Law. Massachusetts: Edward Elgar, 2015.
D.P.O’ Connell. International Law. London: Stevens & Sons Limited, 1970.
Draft Articles on Responsibility of States for Internationally Wrongful Acts
Gerald Fitzmaurice. “The General Principles of International Law Considered from the Standpoint of the Rule of Law.”
Hague Recueil 92 (1957).
Hans Kelsen. Principles of General Theory of Law and State. New Jersey: The Lawbook Exchange, 2007.
Hersch Lauterpacht. International Law and Human Rights. London: Stevens & Sons, 1950.
Heinrich Triepel. “Les rapports entre le droit interne et le droit internatio nal.” Recueil des Cours 1, no. 1 (1923).
Ian Brownlie. Principles of Public International Law. 7th Edition. New York: Oxford University Press, 2008.
International Covenant on Civil and Political Rights
Lassa Oppenheims. International Law A Treatise Vol.1 Peace. Second Edition. London: Longmans Green and Co., 1912.
Michael P. Van Alstine. The Role of Domestic Courts in Treaty Enforcement: A Comparative Study. Edited by David Sloss. New York: Cambridge University Press, 2009.
North Sea Continental Shelf Case, I.C.J. 1969
R & Hape. The Exchange of Greek and Turkish Populations. PCIJ Ser. B, No.10. Advisory Opinion. (2007).
Statute of the International Court of Justice
The Vienna Convention on the Law of Treaties of 1969
United Nations. “Draft articles on Responsibility of States for Internationally Wrongful Acts, with commentaries 2001.” https://legal.un.org/ilc/ texts/instruments/english/commentaries/9_6_2001.pdf. (accessed April 8, 2017).