สิทธิของผู้ค้ำประกัน : ศึกษากรณีสิทธิภายหลังการชำระหนี้ของผู้ค้ำประกัน

บทคัดย่อ

บทความวิจัยฉบับนี้เป็นวิจัยเชิงคุณภาพ มีวัตถุประสงค์ในการศึกษาถึงสิทธิภายหลังการชำระหนี้ของผู้ค้ำประกัน ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ พ.ศ. 2535มาตรา 693 เมื่อผู้ค้ำประกันชำระหนี้ให้แก่เจ้าหนี้จะเกิดสิทธิทางกฎหมาย คือ การรับช่วงสิทธิและการไล่เบี้ยลูกหนี้ โดยมุ่งวิจัยศึกษาถึงกรณี การรับช่วงสิทธิของเจ้าหนี้และไล่เบี้ยลูกหนี้โดยผู้ค้ำประกัน ไม่ต้องฟ้องลูกหนี้เป็นคดีใหม่

ผลการวิจัยพบว่า การรับช่วงสิทธิและสิทธิไล่เบี้ยของผู้ค้ำประกันมีอยู่ 2 กรณี  กรณีแรก เจ้าหนี้ยังไม่ได้ฟ้องลูกหนี้และผู้ค้ำประกันต่อศาล หากผู้ค้ำประกันชำระหนี้ให้กับเจ้าหนี้ย่อมเข้ารับช่วงสิทธิของเจ้าหนี้และไล่เบี้ยลูกหนี้ได้ แต่ผู้ค้ำประกันจะต้องฟ้องลูกหนี้เป็นคดีต่างหาก กรณีที่สอง เจ้าหนี้ฟ้องลูกหนี้ และผู้ค้ำประกันต่อศาล เมื่อผู้ค้ำประกันชำระหนี้ให้แก่เจ้าหนี้ตามคำพิพากษา ผู้ค้ำประกันย่อมเข้ารับช่วงสิทธิของเจ้าหนี้ตามคำพิพากษาและใช้สิทธิไล่เบี้ยลูกหนี้ ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง พ.ศ. 2477 มาตรา 274 โดยผู้ค้ำไม่ต้องฟ้องลูกหนี้เป็นคดีใหม่

ข้อเสนอแนะ การรับช่วงสิทธิและสิทธิไล่เบี้ยของผู้ค้ำประกันบัญญัติไว้ในประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ พ.ศ. 2535 มาตรา 693  ซึ่งเป็นกฎหมายสารบัญญัติ แต่การรับช่วงสิทธิตามคำพิพากษาบัญญัติไว้ในประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง พ.ศ. 2477 มาตรา 274 ซึ่งเป็นกฎหมายวิธีสบัญญัติ โดยมีเงื่อนไขทางกฎหมายต่างกัน ดังนั้น ควรที่จะกำหนดข้อพิจารณาเงื่อนไขของการรับช่วงสิทธิในคำพิพากษาของผู้ค้ำประกันเพื่อเป็นแนวทางในการปฏิบัติต่อไป