The Role of the Senate as a Mechanism for Scrutinising and Balancing Executive Power: An Examination of Parliamentary Interpellation
Keywords:
Parliamentary questions, Checks and balances, Constitutional duties of members, SenateAbstract
This research article aims to: (1) examine the concept and constitutional intent of parliamentary questions under the Constitution of the Kingdom of Thailand B.E. 2560 (2017); (2) analyze the performance of members of the Senate under the transitional provision, Section 269, in scrutinizing the executive branch through the mechanism of parliamentary questions, including the causes of inefficiency and the consequences arising from such questions; and (3) propose guidelines for improving legal measures and the application of this mechanism to better align with the constitutional intent. The research employs a qualitative methodology, collecting data from academic documents and in-depth interviews with members of the Senate, scholars, and relevant officials.
The findings indicate that parliamentary questions constitute an important mechanism for checks and balances between the legislative and executive branches. However, their effectiveness and efficiency depend on the methods and procedures employed, as well as the independence of senators in determining issues and on the quality of responses provided by the executive. In addition, written responses by the executive published in the Government Gazette are often delayed and subject to limitations in follow-up, as monitoring is conducted only for questions answered orally in the Senate or for which ministers have acknowledged observations.
The research team proposes the following recommendations: The time allocated for parliamentary questions and answers should be reduced, with greater flexibility in determining both the number of questions and the duration of proceedings. Written responses should be provided more expeditiously, accompanied by the establishment of concrete and effective follow-up mechanisms. With regard to policy recommendations, guidelines should be developed and capacity-building initiatives implemented to enhance Senators’ skills in parliamentary questioning and communication. Parliamentary questions should be integrated with the mechanisms of standing committees, digital technologies should be applied to improve efficiency and accessibility, and collaboration with the mass media should be promoted in order to raise public awareness and encourage greater public participation.
References
คณะอนุกรรมาธิการติดตามมติของวุฒิสภา. (2566). รายงานความคืบหน้าการติดตามมติของวุฒิสภา ครั้งที่ 8 (เป็นครั้งที่ 1 ประจำปี 2566). สำนักงานเลขาธิการวุฒิสภา.
ปณิธัศร์ ปทุมวัฒน์. (2558). ชุดอำนาจหน้าที่และการดำเนินงานของสภาขุนนางอังกฤษ ตอนที่ 2 การควบคุมการบริหารราชการแผ่นดิน. จุลนิติ, 12(5), 179-184.
เพ็ญนภา เทพธรานนท์. (2561). การควบคุมฝ่ายบริหารโดยรัฐสภา: ศึกษากรณีกระทู้ถามสด [วิทยานิพนธ์นิติศาสตรมหาบัณฑิต]. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ภูมิ มูลศิลป์. (2563). บทบาทอำนาจหน้าที่ของวุฒิสภาในระบบสภาคู่กับประสิทธิผลในการเสริมสร้างเสถียรภาพทางการเมือง และการพัฒนาประชาธิปไตยไทย. สถาบันพระปกเกล้า.
รังสี มุทธามุนี. (2557). ปัญหาความรับผิดชอบร่วมกันของคณะรัฐมนตรีในการคุ้มครองสิทธิเสรีภาพและผลประโยชน์ของประชาชนภายในรัฐธรรมนูญแห่งราช อาณาจักรไทย พ.ศ. 2550 [วิทยานิพนธ์นิติศาสตรมหาบัณฑิต]. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
รัชฎาภรณ์ สุภาพ. (2561). ข้อพิจารณาเกี่ยวกับที่มา หน้าที่และอำนาจของสมาชิกวุฒิสภาตามรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2560 [วิทยานิพนธ์นิติศาสตรมหาบัณฑิต]. สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์.
ศักดา ศรีทิพย์. (2558). บทบาท อำนาจหน้าที่ และที่มาของวุฒิสภาที่เหมาะสมกับประเทศไทย [วิทยานิพนธ์นิติศาสตรมหาบัณฑิต]. สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์.
สำนักงานเลขาธิการวุฒิสภา. (2566). ระบบฐานข้อมูลด้านกระทู้ถามของวุฒิสภา. https: //web.senate.go.th/w3c/senate/lawdraft/index1.php
สำนักงานเลขาธิการสภาผู้แทนราษฎร. (2562). ข้อบังคับการประชุมวุฒิสภา พ.ศ. 2562.
https://web.parliament.go.th/assets/portals/79/filenewspar/79_43_file.pdf
สุรวุฒิ ปัดไธสง. (2531). ปัญหาการควบคุมรัฐบาลโดยการตั้งกระทู้ถาม. รัฐสภาสาร, 36(6), 44.
ฮาร์วี่, แจ๊ค. (2523). การเมืองและการปกครองของอังกฤษ (คณิน บุญสุวรรณ, ผู้แปล). โรงพิมพ์คุรุสภาลาดพร้าว.
Ackerman, B. (2000). The new separation of powers. Harvard Law Review, 113(3), 633-729. https://doi.org/10.2307/1342286
Brenton, S. (2014). State-based representation and national policymaking: The evolution of the Australian senate and the federation. The Journal of Legislative Studies, 21(2), 270-280. https://doi.org/10.108 0/13572334.2014.979626
Harutyunyan, K. (2021). The role of parliaments in the fight against corruption. Westminster Foundation for Democracy.
Hebden, N., & Perche, D. (2023). Looking through the ‘Window on the house’: Assessing the standard of question time in the Australian house of representatives, 1991-2020. Australian Journal of Political Science, 58(4), 343-362. https://doi.org/10.1080/10361146.2023.222 4229
Judge, D., & Leston-Bandeira, C. (2018). The institutional representation of parliament. Political Studies, 66(1), 154-172. https://doi.org/10.11 77/0032321717706901
Kaiser, A. (2008). Parliamentary opposition in Westminster democracies: Britain, Canada, Australia and New Zealand. The Journal of Legislative Studies, 14(1-2), 20-45. https://doi.org/10.1080/13572330801920887
Kavanagh, D., & Morris, P. (1994). Consensus politics: From atlee to major. (2nd ed.). Wiley-Blackwell.
Kolpinskaya, E. (2017). Substantive religious representation in the UK parlia ment: Examining parliamentary questions for written answers, 1997–2012. Parliamentary Affairs, 70(1), 111-131. https://doi.org/10.1093/pa/gsw001
Lijphart, A. (1999). Patterns of democracy: Government forms and perfo rmance in thirty-six countries. Yale University Press.
Martin, S. (2011). Parliamentary questions, the behavior of legislators, and the function of legislatures: An introduction. The Journal of Legislative Studies, 17(3), 259-270. https://doi.org/10.1080/13572334.2011.595120
Martin, S. (2012). Parliamentary questions, the behavior of legislators, and the function of legislatures: An introduction. In S. Martin & O. Rozenberg (Eds.), The roles and function of parliamentary questions. Routledge.
Martin, S., Saalfeld, T., & Strøm, K. W. (2014). Introduction. In S. Martin, T. Saalfeld, & K. W. Strøm (Eds.), The oxford handbook of legislative studies (pp. 1-28). Oxford University Press.
Mulgan, R. (2003). Holding power to account: Accountability in modern democracies. Springer.
Norton, P. (2013). Parliament in British politics (2nd ed.). Bloomsbury.
Odgers, J. R. (2016). Odgers’ Australian senate practice as revised by Harry Evans (14th ed.). CanPrint Communications.
Parliament of Australia. (2009). Harry Evans: Selected writings on parliament, Parliament of Australia. Australia.
https://coilink.org/20.500.12592/kmdbmj
Proksch, S., & Slapin, J. B. (2010). Parliamentary questions and oversight in the European Union. European Journal of Political Research, 50(1), 53-79. https://doi.org/10.1111/j.1475-6765.2010.01919.x
Russell, M. (2013b). Rethinking Bicameral Strength: A Three-Dimensional Approach. The Journal of Legislative Studies, 19(3), 370–391. https: //doi.org/10.1080/13572334.2013.773639
Russell, M., & Sciara, M. (2006). The house of lords in 2005: A more representative and more powerful second chamber?. The Constitution Unit.
Russell, M. (2013a). The contemporary house of lords: Westminster bicameralism revived. Oxford University Press.
Russell, M., & Cowley, P. (2015). The policy power of the Westminster Parliament: The “Parliamentary state” and the empirical evidence. Governance, 29(1),121-137. https://doi.org/10.1111/gove.12149
Saalfeld, T. (2014). Parliamentary questions as instruments of substantive representation: Visible minorities in the UK House of Commons, 2005–10. In . Martin & O. Rozenberg (Eds.), The roles and function of parliamentary questions (pp. 13-31). Routledge.
Serban, R. (2021). The practice of accountability in questioning prime ministers: Comparative evidence from Australia, Canada, Ireland, and the United Kingdom. The British Journal of Politics and Inter nationalRelations, 25(1),42-63. https://doi.org/10.117/13691812110 58584
Shell, D. (2007). The house of lords. Manchester University Press.
Strøm, K., Bergman, T., & Müller, W. C. (2003). Parliamentary Democracy: Promise and Problems. In K. Strøm, T. Bergman, & W. C. Müller (Eds.), Delegation and accountability in parliamentary democracies (pp. 3-32). Oxford University Press.
Tonsakulrungruang, K. (2018). Thailand: The state of liberal democracy. International Journal of Constitutional Law, 16(2), 643651 https://doi.org/10.1093/icon/moy028
Tsebelis, G., & Money, J. (1997). Bicameralism. Cambridge University Press.
Uhr, J. (1998). Deliberative democracy in Australia: The changing place of parliament. Cambridge University Press.
UK Parliament. (2025). Parliamentary business. https://www.parliament.uk/business/
Vile, M. J. C. (1998). Constitutionalism and the separation of powers (2nd ed.). Liberty Fund.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2025 Law and Local Society Journal
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
Articles published are copyright of local law and society journals. Faculty of Law Surat Thani Rajabhat University
Content and information in articles published in local law and society journals It is the opinion and responsibility of the author of the article directly. which the journal editor It is not necessary to agree or share any responsibility for articles, information, content, images, etc. published in local law and society journals. It is the copyright of the local jurisprudence journal. If any person or entity wants to distribute all or part of it or to take any action must have prior written permission from the local jurisprudence journal only.
