แนวคิดการพัฒนาเมืองอย่างยั่งยืน: กรณีศึกษาการเป็นเมืองเขตเศรษฐกิจพิเศษจังหวัดมุกดาหาร

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษานโยบายรัฐบาลในการพัฒนา เมืองเขตเศรษฐกิจพิเศษจังหวัดมุกดาหาร สภาพทั่วไปของเมืองเขตเศรษฐกิจพิเศษจังหวัดมุกดาหาร 2) ศึกษาศักยภาพของพื้นที่ในการดำเนินการจัดการการพัฒนาเมืองอย่างยั่งยืน ด้านการพัฒนาเมืองด้านสิ่งแวดล้อมและคุณภาพชีวิตของเมืองเขตเศรษฐกิจพิเศษจังหวัดมุกดาหาร 3) เสนอแนะการจัดการการพัฒนาเมืองอย่างยั่งยืน ด้านการพัฒนาเมืองด้านสิ่งแวดล้อมและคุณภาพชีวิต ของเมืองเขตเศรษฐกิจพิเศษจังหวัดมุกดาหาร ผลการวิจัยพบว่า นโยบายของรัฐบาลต่อเขตเศรษฐกิจพิเศษ จังหวัดมุกดาหาร เกิดขึ้นตามแผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 13 (พ.ศ. 2566 - 2570) รวมถึงการจัดทำแผนพัฒนาจังหวัดมุกดาหาร (พ.ศ. 2566 – 2570) ที่วางการพัฒนาโครงสร้างพื้นฐานของจังหวัด การรวมกลุ่มประเทศเพื่อสิทธิประโยชน์ ด้านการค้าการลงทุนระหว่างกัน ในการพัฒนาเมืองด้านสิ่งแวดล้อมและคุณภาพชีวิต ด้านการพัฒนาด้านภูมิทัศน์ของเมืองชุมชน พบว่ามีการปรับปรุงพื้นที่ถนน โครงการก่อสร้างเขื่อนป้องกันตลิ่งริมแม่น้ำโขงบริเวณหน้าตลาดอินโดจีน และปรับปรุงภูมิทัศน์บริเวณตลาดอินโดจีน  มีการจัดการพื้นที่ด่านสะพานมิตรภาพแห่งที่สอง ด้านพื้นที่สาธารณะ มีการจัดการพื้นที่สวนสาธารณะและการจัดการสนามกีฬากลางของจังหวัดให้มีพื้นที่สาธารณะสำหรับประชาชน ด้านการจัดการคุณภาพของน้ำ น้ำเสียที่เกิดขึ้นในจังหวัดมุกดาหารมักมาตามแนวลำน้ำจะมีปัญหาในช่วงน้ำหลากในพื้นที่ซึ่งประชาชนบางส่วนตั้งบ้านเรือนบริเวณริมน้ำโขง ด้านการจัดการขยะพบว่า  การแก้ไขปัญหาขยะมูลฝอยชุมชนโดยเทศบาลเมืองมุกดาหารได้มีการลงนามสัญญา โครงการบริหารจัดการขยะมูลฝอยชุมชนเป็นพลังงานไฟฟ้าระบบปิดที่เป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อม กับ บริษัท ทีพีไอโพลีน เพาเวอร์จำกัด มหาชนโดยจะเป็นการแก้ไขปัญหาขยะมูลฝอยของชุมชนในเขตเทศบาลในจังหวัดมุกดาหาร และองค์การปกครองส่วนท้องถิ่นในพื้นที่จังหวัดมุกดาหารได้อย่างเป็นระบบและมีความยั่งยืนในการพัฒนาเมืองด้านสิ่งแวดล้อมได้อย่างเป็นระบบ