PROCESS OF CYBER BULLYING IN THAI YOUTHS: MULTIPLE CASE STUDIES
Keywords:
cyber bullying, youth violence, online violence, bullyingAbstract
This research aims to studied cyber bullying process in Thai youths. The study conducted through qualitative methodology by multiple case studies. The key informants included eight youths, aged nineteen to twenty-four who had direct experience about victimization. The data analysis consisted of content analysis and cross-case analysis. There are main three stages of cyber bullying: 1) in the pre-cyber bullying stage, common situations included conflict relationships; victims did something that perpetrators were not satisfied with; 2) during cyber bullying stage, the youths perceived the beginning of cyber bullying which could be divided into three sub-stages. In the beginning of cyber bullying, the youths began recognized that they were victims of gossip, scandal, scoff, secretly slander, spreading rumors, impersonation, threaten, social exclusion and released online pornography. The serious cyber bullying sub-stage, the youths perceived that the incidents were more serious and they were aware of chronic or a cycle of cyber bullying; to unravel a cyber bullying sub-stage, youth handling the problem successfully even cyber-bullying had not ended, while some youth successfully solved the problem and returning to self-care but some youths came back to the serious cyber bullying sub-stage again; 3) to post cyber bullying stage, the problem was over. However, some youths confronted to new cyber bullying incidents. It was important that these youths got through the problem with self-efficacy, self-worth, love and belonging, encouragement and safety.
References
ณัฐรัชต์ สาเมาะ. (2556). การรับรู้ของเยาวชนต่อการรังแกในพื้นที่ไซเบอร์. (วิทยานิพนธ์ ศศ.ม. (สังคมศาสตร์การแพทย์และสาธารณสุข). นครปฐม: บัณฑิตวิทยาลัย, มหาวิทยาลัยมหิดล).
มูลนิธิศูนย์พิทักษ์สิทธิเด็ก. (2559). เมื่อเด็กถูกเพื่อนรังแกในโรงเรียน...ผู้ใหญ่จะช่วยเหลืออย่างไร? สืบค้นเมื่อ 24 กันยายน 2560, จาก http://www.thaichildrights.org/article/57698
วัฒนาวดี ศรีวัฒนพงศ์; และ พิมผกา ธานินพงศ์. (2558). สื่ออิเล็กทรอนิกส์และอินเทอร์เน็ตที่มีต่อพฤติกรรมการรังแกของนักเรียนในโรงเรียน เขตอำเภอเมือง จังหวัดเชียงใหม่. วารสารการสื่อสารและการจัดการนิด้า. 1(2): 128-144.
วิมลทิพย์ มุสิกพันธ์;และศิวพร ปกป้อง.(2553). ปัจจัยที่มีผลต่อทัศนคติและพฤติกรรมการกระทาความรุนแรงทั้งทางกายภาพและการข่มเหงรังแกผ่านโลกไซเบอร์ของเยาวชนไทย.รายงานการวิจัย. กรุงเทพฯ: ปัญญาสมาพันธ์เพื่อการวิจัยความเห็นสาธารณะแห่งประเทศไทย.
Bronfenbrenner, Urie. (1994). Ecological Models of Human Development. International Encyclopedia of Education. 3(2): 37-43.
Görzig, A.; & Machackova, H. (2015). Cyberbullying from a socio-ecological perspective. Media@LSE Working Paper #36. London School of Economics and Political Science. Retrieved June 24, 2018, from http://www.lse.ac.uk/media@lse/research /mediaWorkingPapers/pdf/WP36-FINAL.pdf
Guo, Siying. (2016). A Meta-Analysis of the Predictors of Cyberbullying Perpetration and Victimization. Psychology in the Schools. 53(4): 432-453.
Hinduja, Sameer; Patchin, W. Justin. (2010). Bullying, cyberbullying, and suicide. Archives of Suicide Research. 14(3): 206-221.
Kowalski, Robin M.; Limber, Susan P.; &Agatston, Patricia W. (2008). Cyber bullying:bullying in the digital age. Massachusetts: Blackwell.
National Center for Injury Prevention and Control. (2017). Youth Violence. Retrieved September 24, 2017, from https://www.cdc.gov/violenceprevention/youthviolence /index.html
Parris, Leandra; et al. (2012). High School Students’ Perceptions of Coping With Cyberbullying. Youth & Society. 44(2): 284–306.
Patchin, Justin W.; & Hinduja, Sameer. editors. (2012). Cyberbullying Prevention and Response: Expert Perspectives. New York: Routledge.
Ranney, Megan L.; et al. (2015). PTSD, cyberbullying and peer violence: prevalence and correlates among adolescent emergency department patients. General Hospital Psychiatry. 39: 32-38.
Rivituso, Jack. (2014). Cyberbullying Victimization among College Students: An Interpretive Phenomenological Analysis. Journal of Information Systems Education. 25(1): 71- 75.
Smith, P. K., Mahdavi, J., Carvalho, M., Fisher, S., Russell, S., & Tippett, N. (2008). Cyberbullying: its nature and impact in secondary school pupils. Journal of Child Psychology and Psychiatry, 49(4), 376–385.
Weber, Nicole L.; & Pelfrey, William V., Jr. (2014). Cyberbullying: Causes, Consequences, and Coping Strategies. Texas: LFB Scholarly Publishing.
World health Organization. (2015). Youth Violence: The Health Sector Role in Prevention and Response. Retrieved September 24, 2017, from http://www.who.int/violence _injury_prevention/violence/youth-violence-infographic-2015.pdf?ua=1
Wright, Michelle F. (2016). A Social-Ecological Approach to Cyberbullying. New York: Nova Science Publishers.
Downloads
Published
Issue
Section
License
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารวิชาการ สถาบันเทคโนโลยีแห่งสุวรรณภูมิ
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับสถาบันเทคโนโลยีแห่งสุวรรณภูมิ และคณาจารย์ท่านอื่นๆในสถาบันฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว