THE MODEL DEVELOPMENT OF ADVISOR IS CHARACTERISTICS THE CONTEMPLATIVE EDUCATION CONCEPT FOR SECONDARY SCHOOLS IN THE SECONDARY EDUCATIONAL SERVICE AREA OFFICE 6
Keywords:
Desirable Characteristics for Advisor, Contemplative Education, The Model Development.Abstract
The purpose of this research were 1) to analyze confirmatory components of the characteristics of the desirable advisor teacher, 2) to develop and evaluate the appropriateness and feasibility of using the model of desirable characteristics for advisors according to the concept of Contemplative Education in secondary schools Under the Office of Secondary Educational Service Area 6. The sample group was divided into 3 groups: group 1 consisted of 359 advisor teachers, group 2 consisted of 2 schools with best practices and group 3 consisted of 8 experts and 17 teachers. The research tools used to collect data were questionnaires and interview form 5-level estimation scale were with discriminatory power values more than 1.75, confidence value equal to .98. Data analysis using basic statistical analysis ( , SD) Confirmation element analysis (CFA) and perform qualitative data analysis with content analysis
The research found that
- The results of the confirmatory component analysis of the characteristics of the desirable advisor teacher found that it consisted of a positive attitude towards themselves and others, comradeship and emotional stability with all 3 variables weighted at positive values between 0.88 - 0.99 with statistical significance at the level of 0.05
- The model that composed of 3 learning units which were a good attitude towards themselves and others, friendliness and emotional stability by using the concept of Contemplative Education to study all 4 processes, including consideration of mind, Relational Practices, committed development and shared learning.
- Suitability and feasibility assessment of the model by 8 experts found that it was appropriate and feasible at the high level in every learning unit and from a group of 17 users in 4 issues, including accuracy, appropriateness, possibility and usefulness the results showed that it was at the highest level in every learning unit
References
กรกฎา นักคิ้ม. (2559). สมรรถนะครูที่ปรึกษาของนักเรียนเพื่อนที่ปรึกษา (YC) ภาคกลาง. วารสารศิลปากรศึกษาศาสตร์วิจัย, 8(2), 88–102. มหาวิทยาลัยศิลปากร.
กรมพินิจและคุ้มครองเด็กและเยาวชน. (2557). รายงานการดำเนินงานของรัฐต่อสาธารณะรายปี ประจำปีงบประมาณ พ.ศ.2557. กรุงเทพฯ: กระทรวงยุติธรรม.
กอบแก้ว มโนมัยพิบูลย์. (2551). การเรียนรู้เพื่อการแลกเปลี่ยนและจิตตปัญญาศึกษา Transformative Learning and Contemplative Education. จิตตปัญญาศึกษา: การศึกษาเพื่อพัฒนามนุษย์ (พิมพ์ครั้งที่ 2). นครปฐม: มหาวิทยาลัยมหิดล.
ฆนัท ธาตุทอง. (2554). สบายตา โมเดล: รูปแบบการสอนเพื่อพัฒนาทักษะทางปัญญา. นครปฐม: เพชรเกษมการพิมพ์. มหาวิทยาลัยมหิดล.
ดลใจ ถาวรวงศ์ ตันเจริญ. (2553). กระบวนการขัดเกลาคุณธรรมจริยธรรมของเยาวชนต้นแบบจังหวัดฉะเชิงเทรา. (ปริญญานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการศึกษาและการพัฒนาสังคม). บัณฑิตวิทยาลัย, มหาวิทยาลัยบูรพา.
เทียมจันทร์ พานิชย์ผลินไชย. (2558). การพัฒนากระบวนการจัดการเรียนรู้ตามแนวจิตตปัญญาศึกษาเพื่อพัฒนาครูระดับการศึกษาขั้นพื้นฐาน. สักทอง: วารสารมนุษย์ศาสตร์และสังคมศาสตร์(สทมส), 21(1), 55-66.
ธนา นิลชัยโกวิทย์. (2551). หนังสือรวบรวมบทความการประชุมวิชาการประจำปี 2551 เรื่องจิตตปัญญาศึกษาการศึกษาเพื่อการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์. กรุงเทพฯ: โครงการศูนย์จิตตปัญญาศึกษา มหาวิทยาลัยมหิดล.
นงลักษณ์ เขียนงาม. (2555). พฤติกรรมการเรียนรู้เกี่ยวกับสุขภาพตามแนวจิตตปัญญาศึกษาของนักศึกษา คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ (รายงานผลการวิจัย). เชียงใหม่: คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
นิตยา ดัสกรปราชัย. (2553). การเปรียบเทียบความคิดเห็นเกี่ยวกับเจตคติความรู้ และพฤติกรรมของผู้ปฏิบัติงานแนะแนวและการให้คำปรึกษาในสถานศึกษา ระหว่างนักศึกษาสาขาจิตวิทยาการให้คำปรึกษาในระดับปริญญาตรีและครูแนะแนว. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
นิรันดร์ จุลทรัพย์. (2558). การแนะแนวเพื่อพัฒนาผู้เรียน. สงขลา: บริษัท นำศิลป์โฆษณา.
ประเวศ วะสี. (2549). พระเจ้าอยู่หัวกับรหัสพัฒนาใหม่ (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์ร่วมด้วยช่วยกัน.
ปุญณดา ภุมราภรณ์. (2557). การพัฒนาตัวแบบเสริมสร้างภาวะผู้นาของหัวหน้าพนักงานต้อนรับบนเครื่องบินตามการประยุกต์ฐานคิดจิตตปัญญาศึกษาในสายการบินให้บริการเต็มรูปแบบ (ปริญญานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการ). บัณฑิตวิทยาลัย, มหาวิทยาลัยศิลปากร.
พลวัต วุฒิประจักษ์. (2553). การพัฒนาหลักสูตรรายวิชาจิตตปัญญาศึกษา สำหรับนักศึกษาครู เพื่อเสริมสร้างคุณลักษณะบัณฑิตครูที่พึงประสงค์. นครปฐม: มหาวิทยาลัยศิลปากร.
พิภักดิ์ จิตสาคร. (2558). คุณลักษณะที่เป็นจริงและที่พึงประสงค์ของครูที่ปรึกษาตามทัศนะของนักเรียนระดับมัธยมศึกษาตอนต้นโรงเรียนจุฬเทพ สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาชลบุรี เขต 3 (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต สาขาวิชาบริหารการศึกษา). บัณฑิตวิทยาลัย, มหาวิทยาลัยบูรพา.
เรืองเดช วงศ์หล้า. (2555). คู่มือและแนวปฏิบัติอาจารย์ที่ปรึกษา. เชียงใหม่: มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่.
ลักษณา สกุลทอง. (2550). การพัฒนาการเห็นคุณค่าในตนเองของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 โดยใช้โปรแกรมฝึกการคิดแบบโยนิโสมนสิการ (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
วนิดา ชนินทยุทธวงศ์. (2551). คู่มือครูการดูแลช่วยเหลือนักเรียนที่ได้รับผลกระทบจากสถานการณ์ความไม่สงบชายแดนใต้. กรุงเทพ: สถาบันราชานุกูล กรมสุขภาพจิต กระทรวงสาธารณสุข.
วิจักขณ์ พานิช. (2550). เรียนรู้ด้วยใจอย่างใคร่ครวญ: การศึกษาดั่งเส้นทางแสวงหาทางจิตวิญญาณ. กรุงเทพฯ: สวนเงินมีมา.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2551). การพัฒนาความเข้มแข็งระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียน หลักสูตรครูแนะแนว. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2559). นโยบาย ปีงบประมาณ 2560 สำนักงานคณะกรรมการ การศึกษาขั้นพื้นฐาน. กรุงเทพฯ: ชุมนุมสหกรณ์การเกษตร แห่งประเทศไทย.
สำนักงานพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์จังหวัดฉะเชิงเทรา. (2554). แผนการจัดสวัสดิการสังคมจังหวัดฉะเชิงเทรา (พ.ศ. 2555-2559). ฉะเชิงเทรา: กระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์.
สำนักงานสถิติจังหวัดสมุทรปราการ. (2558). รายงานการวิเคราะห์สถานการณ์จังหวัดสมุทรปราการ. สมุทรปราการ: จังหวัดสมุทรปราการ.
สำนักวิชาการและมาตรฐานการศึกษา. (2547). แนวทางการดำเนินงานระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนในสถานศึกษา. กรุงเทพฯ: องค์การรับส่งสินค้า และพัสดุภัณฑ์.
สำนักวิชาการและมาตรฐานการศึกษา. (2551). แนวทางการบริหารจัดการหลักสูตรตามหลักสูตร แกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. กรุงเทพฯ: ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.
อังคาร สวัสดี. (2553). คุณลักษณะที่เป็นจริงและที่พึงประสงค์ของครูที่ปรึกษาตามทัศนะของนักเรียนระดับมัธยมศึกษาตอนต้นของโรงเรียนเมืองพัทยา 7 (บ้านหนองพังแค) สังกัดสำนักการศึกษาเมืองพัทยา (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต สาขาวิชาบริหารการศึกษา). บัณฑิตวิทยาลัย, มหาวิทยาลัยบูรพา.
Corey, G. (2001). Theory and practice of counseling and psychotherapy (6th ed.). Belmont, CA: Books cole.
Haynes, D.J. (2005). Contemplative practice and the education of the whole person. Retrieved from http://www.contempativemind.org.programs/academic/Haynes.pdfSarah
Gravett. (2004). Action research and transformative learning in teaching development. Educational Action Research, 12(2), 259-272.
Sarah Gravett. (2004). Action Research and Transformative Learning in Teaching Development. Educational Action Research, 12(2), 259-272.
Taba, Hilda. (n.d.). Curriculum Development: Theory and Practice. New York: Harcount Brace & World Inc, 1962.
Downloads
Published
Issue
Section
License
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารวิชาการ สถาบันเทคโนโลยีแห่งสุวรรณภูมิ
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับสถาบันเทคโนโลยีแห่งสุวรรณภูมิ และคณาจารย์ท่านอื่นๆในสถาบันฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว
