QUALITY MANAGEMENT IMPROVEMENT OF PRIVATE HOSPITALS IN BANGKOK METROPOLITAN
Keywords:
Quality Management Improvement, Private hospitalAbstract
The objectives of this descriptive research were to study: 1) the significant level of quality management improvement, organizational culture and performance of private hospital 2) the relationship between quality management improvement and hospital performance
3) the relationship between organizational culture and hospital performance 4) the relationship between organizational culture and quality management improvement of private hospital and 5) to create a model for quality management improvement of private hospital in Bangkok Metropolitan.
The study sample were 263 managers including medical, nursing, quality assurance and supportive services managers. The research instrument was Likert scale questionnaires. The Content Validity Index (CVI) of the questionnaire was at 1.00 and the Item – Objectives Congruence (IOC) were between 0.97 – 1.00. The reliability of the questionnaires were tested using Cronbach’s Alpha Coefficient. The reliability results were at 0.96, 0.96, and 0.97 respectively. The statistics used for data analysis were frequency, percentage, mean, standard deviation, Pearson’s Product Moment Correlation and Multiple Regression Analysis.
The study results showed that:
1) The significant level of the quality management improvement of private hospitals
as a whole were at highest level (= 4.25, SD. = .62). When considered each aspect, the customer focus was the highest (= 4.51, SD. = .49), followed by strategic planning (= 4.31, SD. = .53). The significant level of organizational culture as a whole were at high level
(= 3.81, SD. = .73). The adaptation culture was the highest (= 4.71, SD. = .71), followed by mission culture (= 3.78, SD. = .73). The significant level of hospital performance was at high level (= 3.90, SD. = .60), leadership was the highest (= 3.90, SD. = .59), followed by the customer focus (= 4.00, SD. = .52)
2) The relationship between quality management improvement and hospital performance showed positive relationship at high level with statistically significant difference of .01. When considered each aspect, all showed positive relationship with statistically significant difference at .01 including operational focus (r = .54), workforce focus (r = .50), Leadership (r = .48) and information and analysis (r = .47)
3) The relationship between organizational culture and hospital performance showed positive relationship at moderate level with statistically significant difference at .01. Each aspect of organizational culture also showed positive relationship at moderate level with statistically significant difference at .01 including consistency (r = .64), mission (r = .60), adaptability (r = .54) and involvement (r = .50)
4) The relationship between organizational culture and quality management improvement of private hospitals showed positive relationship at moderate level with statistically significant difference at .01. Involvement and consistency showed positive relationship with quality management improvement at high level with statistically significant difference at .01. Mission and adaptability showed positive relationship at moderate level with statistically significant difference at 01.
5) The predictor analysis of quality management improvement and organizational culture toward hospital performance showed that both could predict private hospital performance.
References
เทวัญ ทะวงษ์ศรี. (2559). รายงานสถานการณ์และแนวโน้มธุรกิจ/อุตสาหกรรม ไตรมาส 2 ปี 2559. หน่วยวิจัยธุรกิจกลุ่มอสังหาริมทรัพย์และก่อสร้าง, ส่วนวิจัยธุรกิจและอุตสาหกรรม ศูนย์เศรษฐกิจ ธุรกิจ และเศรษฐกิจฐานราก ธนาคารออมสิน.
นิลาวรรณ งามขำ. (2557). โมเดลความสัมพันธ์เชิงสาเหตุของความมุ่งมั่นในการบริหารและการพัฒนาคุณภาพต่อผลการดำเนินงานของโรงพยาบาลเอกชนที่ไม่แสวงหาผลกำไรในประเทศไทย. วิทยานิพนธ์ปริญญาปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการการบริหารโรงพยาบาล มหาวิทยาลัยคริสเตียน
ปิยะนุช สถาพงศ์ภักดี. (2559). ธุรกิจโรงพยาบาลเอกชน. แนวโน้มธุรกิจ/อุตสาหกรรม ปี 2559-61. ธนาคารกรุงศรีอยุธยา. มิถุนายน 2559.
พิณญาดา อำภัยฤทธิ์. (2554). ภาวะผู้นำและวัฒนธรรมองค์การกับประสิทธิผลขององค์การ. วิทยานิพนธ์ ปรัชญาศิลปศาสตรมหาบัณฑิต (การบริหารการพัฒนาสังคม) การพัฒนาสังคมละสิ่งแวดล้อม. สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์.
อนุวัฒน์ ศุภชุติกุล. (2553). เหลียวหลัง แลหน้า 12 ปี ของกระบวนการ HA จาก พรพ. สู่ สรพ. (ฉบับที่ 1). ห้างหุ้นส่วนจำกัด สหพัฒนไพศาล นนทบุรี.
Ali, A., Musah, M. (2012). Investigation of Malaysian higher Education, Quality, Culture and Workfoce Performance. Quality Assurance in Education, 20(3), 289-309.
Chee, C., Kamal, H., & Richared, W.I. (2001). Imposing Hospital Performance through Organization culture. Advances in Management, 4(7), 33-38.
Dilber, M., Bayyurt, N., Zaim, S., & Tarim, M. (2005). Critical factors of total quality management and its effect on performance in health care industry: A Turkish experience. Problems and Perspectives in Management, 4, 220-235
D’Souza, S.C., & Segueise, A.H. (2011). Application of MBNQA for Series Quality Mangement and Performance in Health care Organizations. International Journal of Engineering. Science and Technology. 3(7). Doi 10.4314/ ijest.v3i7.6s
Flynn, B. B., Schroeder, R. G., & Sakakibara, S. (1995). The impact of quality management practices on performance and competitive advantage. Decision Sciences, 26(5), 659-691. doi: 10.1111/j.1540-5915.1995.tb01445x
Kotter, P. & Heskett, J. (1992) .Corperate Culture and performance. New York : Free Press, Harvard Business School, Faculty Publication.
Larwood, D.K. (2006). Home health care quality improvement: Its relationshop to organizational culture and its effect on employee satisfaction and organizational performance, as measured by patient outcome. (3214745 D.M), University of Maryland University College, United States—Maryland. Retrieved from.
Lewis, W.G., Pun, K.F., & Lalla, T. R. M. (2006). Exploring soft versus hard factors for TQM implementation in small and medium-sized enterprise. International Journal of Productivity and Performance Management, 55(7), 359-554.doi: 10.1108/17410400610702142
Marcoulides, G. & Heck, R. (1993). Organizezational Culture and Performance : Proposeing and Testing a model, Organization Science. Vol 4, Issue 2, PP 123 - 343
Mascia, D., & Vincenzo, F.D. (2010). Understanding hospital performance: the role of network ties and patterns of competition. Retrieved NOV 11, 2012
Patty, M. M. et al., 1995. Relationships between Organizational Culture and Organizational Performance. Psychological Reports. 76: 483 – 492.
Shortell,. S.M., O’Brien, J.L. carman, J.M., Foster, R.W., Hugher,E.F., Boerstir,H.,&Q’ Connan,E.J. (1995). Assessing the Impact of Continuous Quality Improvement/ Total Quality Management: Concept Versus Implementation HSR: Health Serious Research, 30(2), 25
Supa Waisayarat. (2010). A Causal Model of Organizational Performance in Energy Sector: Stock Exchange of Thailand. Dissertation, Doctor of Philosophy Program, Graduator School, Christian University of Thailand.
Teriziovski, M. & Power, D. (2007) . Building Innovation Capabilities in Organization. Life Science Journal, 9(4), 458 P
Williams, Chuck. 2008. Effective Management: a Multimedia Approach. 3rd ed. Mason, Ohio: Thomson South- Western.
Downloads
Published
Issue
Section
License
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารวิชาการ สถาบันเทคโนโลยีแห่งสุวรรณภูมิ
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับสถาบันเทคโนโลยีแห่งสุวรรณภูมิ และคณาจารย์ท่านอื่นๆในสถาบันฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว