A STUDY OF THE STRATEGIC PLANNING AND MANAGING SYSTEM OF CHARTERED AVIATION BUSINESS IN THAILAND

Authors

  • พรเทพ ศักดิ์สุจริต คณะบริหารธุรกิจ

Keywords:

Strategic, Managing system, Chartered aviation business

Abstract

This study employed mixed methods design research; aims to 1) explore the conditions and problems of chartered aviation business managing in Thailand 2) establish the strategic planning for the chartered aviation business managing and 3) evaluated the practicability and feasibility aspects of the strategic planning by using the balanced scorecard method (BSC) based on airline management best practice; all information provided by executive, aviation expert, pilot, air mechanic, and ground crew. The result indicates that the chartered aviation business in Thailand continues to grow due to the demand for service which considers as it is convenient and safe. The major issues problems for chartered aviation business are employees, punctuality, and crew performance improvement.

The consequences of the strategic planning and managing system of chartered aviation business in Thailand result 6 strategies as followings; 1st strategy of pilot development, 2nd strategy of technician and tool development, 3rd strategy of ground staff development, 4th strategy of the investment development, 5th strategy of customer development, and 6th strategy of learning development. The practicality and feasibility aspects evaluation shows that all strategies have practicality and feasibility at the highest level.

               The major important strategies are as follows the 1ststrategy of pilot development, the 2ndstrategy of technician and tool development, and the 6thstrategy of learning development.

References

กัญญาณัฎฐ ทรัพย์บุญทยากร และสิทธิ์ศักดิ์ ทองศิลา. (2553). การศึกษาปัจจัยที่มีผลต่อการดำเนินธุรกิจสายการบินในอนาคตในประเทศไทย.หลักสูตรปริญญาวิทยาศาสตร์บัณฑิต,สาขาวิชาการจัดการการบิน, คณะวิศวกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.

กฤษณี มหาวิรุฬห์. (2547). แนวคิดการบริหารแบบ Balanced Scorecard. [Online].Available:URL:https://www.geocities.com/vichakan2002/scorecard.doc

การขนส่งอากาศ,กรม. (2551). ธุรกิจการบินแบบเช่าเหมาลำ. กรมการขนส่งทางอากาศสถาบันการบินพลเรือน.

จรินทร์ อาสาทรงธรรม. Balanced Scorecard ช่วยกิจการได้จริงหรือ???.พิมพ์ครั้งที่ 1.กรุงเทพฯ: วารสารBU Academic Review ฉบับเดือน มกราคม-มิถุนายน, 2546.

ณัฐธิดา คำภาพันธ์. (2551). พฤติกรรมและความพึงพอใจของผู้ใช้บริการชาวไทยต่อการบริการของสายการบินบริษัทไทยแอร์เอเชีย จำกัด (มหาชน). วิทยานิพนธ์ปริญญาบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต, สาขาวิชาธุรกิจระหว่างประเทศ, มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี.

ดิศรินทร์ ศุภสมุทร. (2549). การปรับภาพลักษณ์สายการบินแห่งชาติ. ดุษฎีนิพนธ์ การจัดการดุษฎีบัณฑิต, สาขาการจัดการการสื่อสาร, บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฎสวนดุสิต.

ธนาคารกรุงศรีอยุธยา. (2546). อุตสาหกรรมการบินกับการท่องเที่ยว, ปราสาทสังข์ฉบับเศรษฐกิจ วิเคราะห์. 21(9), 22.

บุญเลิศ จิตตั้งวัฒนา. (2548). อุตสาหกรรมการท่องเที่ยว (Tourism Industry).กรุงเทพฯ: พิมพ์ลักษณ์

นภดลร่มโพธิ์. (2553). การวัดผลองค์กรแบบสมดุล.กรุงเทพ: คณะบุคคลอิเมจิเนียริ่ง.

นิภานันท์ เฉยพันธ์. (2551). ความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยทางการตลาดบริการกับความพึงพอใจของผู้โดยสายต่อการบริการเครื่องดื่มบนสายการบิน ของ บริษัท การบินไทย จำกัด (มหาชน). วิทยานิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต, สาขาวิชาการตลาด, มหาวิทยาลัยราชภัฎพระนคร.

พสุ เดชะรินทร์. (2546) .เส้นทางจากกลยุทธ์สู่การปฏิบัติด้วย Balanced Scorecard และ Key Preformance Indicators. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

พรชัย ศรีสว่าง. (2548). ปัจจัยการตัดสินใจเลือกใช้บริการสายการบินนกแอร์. วิทยานิพนธ์ ปริญญาบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต, สาขาวิชาการจัดการทั่วไป บัณฑิตวิทยาลัย, มหาวิทยาลัยราชภัฎสวนดุสิต.

ภัทรพงษ์ สุขเกษม. (2548). กลยุทธ์การสื่อสารตลาด การรับรู้ และทัศนคติของผู้บริโภคต่อสายการบินต้นทุนต่ำ. วิทยานิพนธ์ปริญญานิเทศศาสตรมหาบัณฑิต, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ยศ เลาหศิลป์สมจิตร์. (ม.ป.ป.). นโยบายการเปิดเสรีการบินของไทย. กรุงเทพฯ: สถาบันการบินพลเรือน, ม.ป.ป.

วราภรณ์ เอื้อการณ์ และอิสระ อุดมประเสริฐ. (2553). การศึกษาปัจจัยทางการตลาดที่มีอิทธิพลต่อการซื้อซ้ำของผู้โดยสารสายการบินต้นทุนต่ำ. วิทยานิพนธ์ปริญญาวิทยาศาสตร์บัณฑิต,สาขาวิชาการจัดการการบิน, คณะวิศวกรรมศาสตร์, มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.

วิจัยแอแบคโพล, สำนักมหาวิทยาลัยอัสสัมชัญ. (2549). สายการบินต้นทุนต่ำในสายตามประชาชน. มหาวิทยาลัยอัสสัมชัญ.

วิจัยและพัฒนาธุรกิจการบิน, สำนัก สถาบันการบินพลเรือน. (2556). อุตสาหกรรมการบินของไทย. กรุงเทพฯ: สถาบันการบินพลเรือน.

สมปรารถนา สมินทรปัญญา. (2551). ความคิดเห็นต่อการใช้บริการสายการบินต้นทุนต่ำของผู้โดยสารที่ใช้บริการ ณ ท่าอากาศยานเชียงราย. วิทยานิพนธ์ปริญญาบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต, สาขาวิชาการจัดการทั่วไป, มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย.

สัมฤทธิ์ รัตนจีนะ. (2552). คู่มือการจัดตั้งบริษัทสายการบินแบบเช่าเหมาลำในประเทศไทย. วิทยานิพนธ์ปริญญาบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต, สาขาวิชาบริหารธุรกิจ, มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.

อินทิรา จันทรัฐ. (2552). ความคาดหวังและการรับรู้จริงต่อคุณภาพการบริการสายการบินต้นทุนต่ำ เที่ยวบินภายในประเทศ.วิทยานิพนธ์ปริญญาบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต, สาขาวิชาการจัดการบัณฑิตวิทยาลัย, มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.

Izzet Kilinc, Mehmet Akif Oncu and Yunus Emre Tasgit. 2012. A STUDY ON THE COMPETITION STRATEGIES OF THE AIRLINE COMPANIES IN TURKEY. TOURISMOS: AN INTERNATIONAL MULTIDISCIPLINARY JOURNAL OF TOURISM Volume 7(1), 325-338.

Kapland R.S. and Norton, D.,P. 1999. The Balanced Scorecard. Harvard Business School Press:Massachusetts.

L’ubomír Fedorco and Jakub Hospodka. 2013. AIRLINE PRICING STRATEGIES IN EUROPEAN AIRLINE MARKET. Czech Technical University in Prague, Faculty of Transportation Sciences. Number 2, Volume VIII, July 2013. Pp: 33-41.

Mauricio Emboaba Moreira. 2014. An analytical model for the assessment of airline expansion strategies. JAIRM, 2014 – 4(1), 48-77.

Rogéria de Arantes Gomes Eller and Michelle Moreira. 2013. The main cost-related factors in airlines management. Journal of Transport Literature Vol. 8(1), 8-23.

Downloads

Published

2019-06-23

Issue

Section

Research Articles