CAUSAL FACTORS INFLUENCING THE EFFECTIVENESS OF STRATEGIC MANAGEMENT OF CHIANG MAI PROVINCE METROPOLITAN ADMINISTRATION ENTER THE ASEAN ECONOMIC COMMUNITY
Keywords:
Causal Factors, Strategies, Organizational Management, LeadershipAbstract
The study of the causal factors towards the effectiveness of strategic management of local administrative organizations in a form of case study of Bangkok Metropolitan Administration enter the ASEAN Economic Community is aimed to study the causal factors, which affect the effectiveness of the strategic management of the organization. To this study, it has utilized a sample of 475 in total. At the same time, the questionnaires are used as a tool to collect data, while a Path Analysis Technique is a statistical tool used in a data analysis. Upon a genuine analysis, the study has found that the causal factors tested in the study have an impact in all aspect. The strategic management factors for implementing strategies and the success factors of various projects Had a direct influence on the effectiveness of the strategic management of Chiang Mai Local Government Organization.
References
กรมพัฒนาธุรกิจการค้า กระทรวงพาณิชย์. (2560). ระบบคลังข้อมูลธุรกิจ (Business Data Warehouse). สืบค้นเมื่อ 13 มิถุนายน 2560, จาก http://datawarehouse.dbg.go.th/bdw/search/seearch2. html.
ณัฎฐพันธ์ เขจรนันทน์. (2552). การจัดการเชิงกลยุทธ์ (ฉบับปรับปรุงใหม่). กรุงเทพมหานคร: ซีเอ็ดยูเคชั่น.
ณัฐพล นิมมานพัชรินทร์. (2552). สารพัดปัญหารุมกระทืบ SMEs แนวโน้มดิ่งเหวที่สุดในรอบ 5 ปี. สืบค้นเมื่อ 20 เมษายน 2560, จาก http://www.manager.co.th/SMEs/ViewNews.aspx?NewsID= 95200 00040879.
ปกรณ์ ปรียากร. (2544). การวางแผนกลยุทธ์ แนวคิดและแนวทางเชิงประยุกต์. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์สมาธรรม.
พรทิพา ลิปภาส. (2552). ปัจจัยที่มีผลต่อความสำเร็จของอุตสาหกรรมส่งออกเสื้อผ้ากรณีศึกษาบริษัท ฟาร์อิสปั่นทออุตสาหกรรม จำกัด (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการธุรกิจและการบริการ). มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
พสุ เตชะรินทร์. (2552). กลยุทธ์ใหม่ในการจัดการ. กรุงเทพฯ: ผู้จัดการ
พฤทธ์สรรค์ สุทธิไชยเมธี. (2553). สถิติและการวิเคราะห์เชิงปริมาณขั้นสูง: Advanced statistics and Quantitative analysis. กรุงเทพฯ: ดวงแก้ว.
ยุทธ์ ไกยวรรณ์, (2556). การวิเคราะห์สถิติหลายตัวแปรสำหรับงานวิจัย : Multivariate statistical analysis for research. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ลายคราม เลิศวิทยาประสิทธิ์. (2559). ปัจจัยเชิงสาเหตุที่ส่งผลต่อประสิทธิผลการบริหารธุรกิจในเครือ บริษัท จีเอ็มเอ็ม แกรมมี่ จำกัด (มหาชน) ปริญญานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการ).มหาวิทยาลัยนอร์ท กรุงเทพ.
สมชาย ภคภาสน์วิวัฒน์. (2552). การบริหารเชิงกลยุทธ์ : คัมภีร์สู่ความเป็นเลิศในการบริหารการจัดการ.กรุงเทพฯ: บริษัทอมรินทร์พริ้นติ้งแอนด์พับลิซซิ่ง.
Cronbach, L.J. (1990). Coefficient Alpha and The Internal Structure of Tests. Psychometrika.
Hitt, M.A., & Ireland, D.A. (2002). Achieving and Maintaining Strategic Competitiveness in the 21st century: The Role of Strategic Leadership. The Academy of Management Executive.
Kaplan, R. S., & Norton, D. P. (1996). The balanced scorecard: translating strategy into action. Boston, Mass.: Harvard Business School Press.
Kish, L. (1965). Survey Sampling. New York: John Wiley and Sons Inc.
Frese, M. (2000).Success and failure of microbusiness owners in Africa: a psychological approach. U.S.A.: Greenwood Publishing Group.
Mintzberg, H. (1983). Structure in fives: Designing effective organizations. Englewood Cliffs, NJ.: Prentice-Hall.
Porter, M. E. (1985). Competitive Advantage. Boston: Free Press.
Sutthichaimethee P. (2017). VARIMAX Model to Forecast the emission of Carbon Dioxide from Energy Consumption in Rubber and Petroleum industries sectors in Thailand. Journal of Ecological Engineering, 18(3), 112-117.
Sutthichaimethee P. (2016). Modeling Environmental Impact of Machinery Sectors to Promote Sustainable Development of Thailand, Journal of Ecological Engineering, 17(1), 18-25.
Zakuan. N.M, et al. (2010). Confirmatory Factor Analysis of TQM practices in Malaysia and Thailand Automotive Industries. International Journal of Business and Management, 5(1), 160-175
Downloads
Published
Issue
Section
License
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารวิชาการ สถาบันเทคโนโลยีแห่งสุวรรณภูมิ
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับสถาบันเทคโนโลยีแห่งสุวรรณภูมิ และคณาจารย์ท่านอื่นๆในสถาบันฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว
