GUIDELINES FOR THE TOURISM MANAGEMENT BY THE COMMUNITY: A CASE STUDY OF NAKHON NEUNG KHET ANCIENT MARKET MUEANG CHACHOENGSAO DISTRICT, CHACHOENGSAO PROVINCE
Abstract
The objectives of this research for 1. To study the potential of Nakhon Nueang Khet Antique Market and 2. To Find a way to manage tourism by the community of Nakhon Nueang Khet Ancient Market by qualitative research method (Focus group discussions) with government agencies, private sectors, education agencies and 15 people in Nakhon Nueng Khet Ancient Market Community and participatory action research (PAR). The results of the study found that Nakhon Nueang Khet Antique Market has good potential in all 6 areas: 1. The cooperation of the people in the community 2. The management in the community 3. The uniqueness and identity of the community 4. The convenience of traveling 5. The opportunity to reach tourists 6. The opportunity in Access to knowledge and funding sources. As for the potential that still needs development, there are 2 aspects: 1. Public relations and 2. Learning and accounting. Which the researcher has prepared a public relations guideline and basic accounting training for people in Nakhon Nueang Khet Ancient Market community and from the results of the operation, it was found that the community's income increased by more than 20 percent and people in the community can prepare financial accounts with a standard. to be used in community administration as well.
References
กองเศรษฐกิจการท่องเที่ยวและกีฬา. (2563). สถานการณ์ด้านการท่องเที่ยวเดือนธันวาคม พ.ศ. 2562. เข้าถึงได้จาก https://www.mots.go.th/download/article/article_20200123132729.pdf.
ณัฏฐพัชร มณีโรจน์ (2560). การจัดการการท่องเที่ยวโดยชุมชน. วารสารวิชาการการท่องเที่ยวไทยนานาชาติ, 13(2).
นรินทร์ สังข์รักษา (2559). รูปแบบและพฤติกรรมการท่องเที่ยวที่ไร้ความเร่งรีบของนักท่องเที่ยวผู้สูงอายุในภูมิภาคตะวันตกของประเทศไทย. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยหอการค้าไทย. มนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 36(2), เมษายน - มิถุนายน 2559.
นิตยา งามยิ่งยง และละเอียด ศิลาน้อย (2560). แนวทางการพัฒนาการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน ชุมชนบริเวณริมฝั่งคลองดาเนินสะดวกในจังหวัดสมุทรสาครและจังหวัดราชบุรี. วารสารวิทยาลัยดุสิตธานี, 11(1), มกราคม-เมษายน 2560.
ปุณยวีร์ วิเศษสุนทรสกุล (2563). แนวทางการพัฒนาศักยภาพการท่องเที่ยวโดยชุมชน จังหวัดนครราชสีมา. วารสารการวิจัยการบริหารการพัฒนา, 10(3), กรกฎาคม-กันยายน 2563.
สำนักงานคณะกรรมการนโยบายเขตพัฒนาพิเศษภาคตะวันออก (2561) แผนปฏิบัติการการพัฒนาและส่งเสริมการท่องเที่ยว ในเขตพัฒนาพิเศษภาคตะวันออก, เช้าถึงได้จาก https://www.eeco.or.th/th/tourism-development-and-promotion.
สำนักงานปลัดกระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา (2561). แผนปฏิบัติการขับเคลื่อนการพัฒนาการท่องเที่ยวโดยชุมชนอย่างยั่งยืนและสร้างสรรค์ พ.ศ. 2561- 2565. เข้าถึงได้จาก https://secretary.mots.go.th/news_view.php?nid=1481.
ศศิชา หมดมลทิล (2562) ท่องเที่ยวโดยชุมชนวิถีสู่ความยั่งยืน. หน่วยวิเคราะห์เศรษฐกิจฐานราก ส่วนเศรษฐกิจฐานรากศูนย์วิจัยธนาคารออมสิน. เข้าถึงได้จาก
https://www.gsbresearch.or.th/wpcontent/uploads/2019/10/GR_report_travel_detail.pdf.
องค์การบริหารการพัฒนาพื้นที่พิเศษเพื่อการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน (องค์การมหาชน) (2560). CBT ทำอย่างไรให้ยั่งยืน. กรุงเทพฯ:
อภิญญา วิเศษสิงห์ (2556). การจัดทำบัญชีของธุรกิจขนาดกลางและขนาดย่อมในเขตภาษีเจริญกรุงเทพมหานคร. รายงานการวิจัย มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา ปีงบประมาณ 2556.
Puttachard Lunkam (2564) แนวโน้มธุรกิจ/อุตสาหกรรม ปี 2564-2566: ธุรกิจโรงแรม. เข้าถึงได้จากhttps://www.krungsri.com/th/research/industry/industry-outlook/Services/Hotels/IO/io-hotel-21.
Downloads
Published
Issue
Section
License
Copyright (c) 2022 Suvarnabhumi Institute of Technology
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารวิชาการ สถาบันเทคโนโลยีแห่งสุวรรณภูมิ
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับสถาบันเทคโนโลยีแห่งสุวรรณภูมิ และคณาจารย์ท่านอื่นๆในสถาบันฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว