กระบวนการสร้างและการสื่อสารแบรนด์ภายในองค์กรกับ พฤติกรรมการสนับสนุนแบรนด์ของพนักงานองค์กรเอกชนรุกตลาดอาเซียน1
คำสำคัญ:
การสร้างแบรนด์ภายในองค์กร, การสื่อสารแบรนด์ภายในองค์กร, พฤติกรรมการสนับสนุนแบรนด์บทคัดย่อ
การวิจัยเรื่องนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อทำความเข้าใจ การให้นิยาม ความหมาย ค้นหาเงื่อนไขสาเหตุทางด้านจิตและด้านสังคม กระบวนการการสร้างและการสื่อสารแบรนด์ภายในองค์กร และการสนับสนุนแบรนด์องค์กรของพนักงานองค์กรเอกชนที่รุกตลาดอาเซียน โดยใช้ระเบียบวิธีวิจัยเชิงคุณภาพแบบการศึกษารายกรณี โดยผู้วิจัยเลือกสนามวิจัย 2 แห่งได้แก่ บริษัท ไทยเบฟเวอเรจ จำกัด (มหาชน) เป็นองค์กรที่ดำเนินธุรกิจด้านการผลิต และ บริษัท โรงพยาบาลศุภมิตร จำกัด (มหาชน) เป็นองค์กรที่ดำเนินธุรกิจด้านการบริการ ทำการสัมภาษณ์เชิงลึกกับผู้ให้ข้อมูลทั้งหมด 23 ท่าน โดยเป็นผู้บริหารระดับสูง
ผู้ที่เกี่ยวข้องกับด้านการจัดการทรัพยากรบุคคล ด้านการตลาด และด้านการสร้างและการสื่อสารแบรนด์ ผลการวิจัยแบ่งออกเป็น 5 ส่วน ได้แก่ 1) การทำความเข้าใจ นิยามความหมายของการสร้างและ
การสื่อสารแบรนด์ภายในองค์กร ว่าคือการสร้างความเชื่อถือ การสร้างการรับรู้ในเรื่องของแบรนด์องค์กร วิสัยทัศน์ พันธกิจ นโยบายและค่านิยมร่วมขององค์กรให้กับพนักงานภายในองค์กร 2) กระบวนการสร้างและการสื่อสารแบรนด์ภายในองค์กร เป็นเรื่องที่ทุกคนภายในองค์กรมีส่วนรับผิดชอบและสร้างร่วมกัน โดยผู้บริหารระดับสูงจะเป็นผู้กำหนดนโยบาย การสร้างแบรนด์มีองค์ประกอบ ได้แก่ การปฐมนิเทศ
การฝึกอบรม การประชุมกลุ่ม และการสรุปทบทวน ส่วนการสื่อสารแบรนด์เป็นสิ่งที่ทำพร้อมกับการสร้างแบรนด์มี องค์ประกอบคือ การสื่อสารภายในองค์กร การสื่อสารการตลาด และการสื่อสารด้วยการพูดเชิงบวก 3) เงื่อนไข สาเหตุในการสร้างและการสื่อสารแบรนด์ คือความพึ่งพอใจในการทำงานที่มี 2 มิติ มิติด้านสังคม ได้แก่ บรรยากาศในการทำงาน การรับรู้การสนับสนุนขององค์กร และมิติด้านจิต ได้แก่ แรงจูงใจในการทำงาน 4) การสนับสนุนแบรนด์ของพนักงาน แบ่งได้เป็น 2 มิติ คือ ด้านเจตคติ ประกอบด้วย
การรู้สึกเป็นส่วนหนึ่งของแบรนด์ ความมุ่งมั่นผูกพันต่อแบรนด์ และความจงรักภักดีต่อแบรนด์ กับมิติด้านพฤติกรรม ได้แก่ ผลปฏิบัติงานของแบรนด์ 5) นโยบายการรุกตลาดอาเซียน องค์กรจะดำเนินนโยบายใน 2 รูปแบบหลักคือนโยบายเชิงรุกโดยไปดำเนินธุรกิจยังประเทศในกลุ่มอาเซียนรูปแบบต่าง ๆ กับนโยบายเชิงรับคือ ดำเนินธุรกิจอยู่ในไทยเพื่อรองรับลูกค้าอาเซียนที่มายังประเทศไทย
เอกสารอ้างอิง
ชาย โพธิสิตา. (2556). ศาสตร์และศิลป์แห่งการวิจัยคุณภาพ.กรุงเทพมหานคร: อมรินทร์พริ้นติ้งแอนด์พับลิชชิ่ง
นริสรา พึ่งโพธิ์สภ, ฐาศุกร์ จันประเสริฐ, ดุษฎี โยเหลา และเชาวนี แก้วมโน.(2559) การรับรู้ภาพลักษณ์แบรนด์ การสร้างแบรนด์ภายใน และความยึดมั่นด้านความรู้สึกต่อแบรนด์องค์กรของบุคลากรในมหาวิทยาลัย. วารสารพฤติกรรมศาสตร์เพื่อการพัฒนา 8(2), 71 – 92
ปิ่นปินัทธ์ สัทธรรมนุวงศ์ (2558). กลยุทธ์การสื่อสารเพื่อสร้างพนักงานเป็นแบรนด์องค์กร. (ดุษฎีนิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต). มหาวิทยาลัยนเรศวร.
พิชากร ว่องวิชญกร.(2553). กลยุทธ์การสร้างตราสินค้าภายในองค์กรและพฤติกรรมของพนักงาน (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, คณะนิเทศศาสตร์, สาขาวิชาการโฆษณา
วีรพงษ์ พวงเล็ก, นริสรา พึ่งโพธิ์สภ และดุษฎี โยเหลา. (2561) วิธีการสร้างแบรนด์และผลของการสร้างแบรนด์ภายในองค์กรของสถาบันอุดมศึกษาในเขตกรุงเทพมหานคร. วารสารพฤติกรรมศาสตร์เพื่อการพัฒนา 10 (1) 104-125
วรางคณา งาคู่ปฏิพัทธ์ และคณะ (2550). กลยุทธ์การสร้างแบรนด์ให้กับนายจ้าง (Employer Branding) โดยเฉพาะมุมมองด้านการสรรหาพนักงาน กรณีศึกษา บริษัท เจริญโภคภัณฑ์อาหาร จำกัด (มหาชน) คณะพาณิชยศาสตร์และการบัญชี มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์
ศิริยุพา รุ่งเริงสุข (2551) การสร้างแบรนด์ลูกจ้าง (ให้ช่วยสร้างแบรนด์นายจ้าง) สืบค้นจากhttp://shine-management-tips.blogspot.com/2008/02/blog-post_8782.html
ศิระ ศรีโยธิน (2560). การสร้างแบรนด์ภายในองค์กร และความได้เปรียบในการแข่งขัน. Veridian E-Journal, Silpakorn University. 10(2). 1011 - 1024
เสริมยศ ธรรมรักษ์.(2550). การสร้างแบรนด์ภายใน: ดูแลบุคลากรก่อนใส่ใจลูกค้า. วารสารนักบริหาร, 30(2), 21-29
Davis, S. M., & Dunn, M. (2002). Brand assimilation: Aligning employees around your brand. Retrieved April 23, 2010, from http://www.prophet.com/downloads/ whitepapers/BrandAssimff.pdf
de Chernatony, L., & Segal-Horn, S. (2001). Building on services’ characteristics to develop successful services brands. Journal of Marketing Management, 17, 645-669Davis; & Dunn. 2002
Punjaisri, K., Evanschitzky, H., & Wilson, A. (2009). Internal branding: An enabler of employees’ brand-supporting behaviours. Journal of Brand Management, 20(2), 209-226
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารวิชาการ สถาบันเทคโนโลยีแห่งสุวรรณภูมิ
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับสถาบันเทคโนโลยีแห่งสุวรรณภูมิ และคณาจารย์ท่านอื่นๆในสถาบันฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว

