การพัฒนานวัตกรรมการเรียนรู้ศาสตร์พระราชาผ่านกิจกรรมนันทนาการของนักเรียน ระดับการศึกษาขั้นพื้นฐานในพื้นที่จัดหวัดเชียงใหม่
คำสำคัญ:
การพัฒนา , นวัตกรรมการเรียนรู้ , ศาสตร์พระราชา , กิจกรรมนันทนาการ , การศึกษาขั้นพื้นฐานบทคัดย่อ
บทคัดย่อ
การวิจัยเรื่อง การพัฒนานวัตกรรมการเรียนรู้ศาสตร์พระราชา ผ่านกิจกรรมนันทนาการ ของนักเรียนระดับการศึกษาขั้นพื้นฐาน ในพื้นที่จังหวัดเชียงใหม่ มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาสภาพการเรียนรู้ศาสตร์พระราชาผ่านกิจกรรมนันทนาการของนักเรียนระดับขั้นพื้นฐานในพื้นที่จังหวัดเชียงใหม่ การวิจัยแบบผสมผสานโดยเชิงปริมาณ มีกลุ่มตัวอย่างชั้น ป.4-6 จำนวน 188 คน ใช้แบบสอบถามที่มาตราส่วน 3 ระดับ คือ มาก น้อย น้อยที่สุด การวิจัยเชิงคุณภาพ กลุ่มผู้ให้ข้อมูลหลักจาก 4 โรงเรียน ๆ ละ 6 คน
ผลการวิจัยพบว่า 1) การเรียนการสอนศาสตร์พระราชาเริ่มตั้งแต่เทอมต้นปีการศึกษา พ.ศ. 2551 สอนในหลักการปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง 2) ศาสตร์พระราชาในหลักการอื่นๆ มีเริ่มนำมาสอนหลังปี พ.ศ.2560 3) นักเรียน เรียนแล้วปัจจุบันไม่เข้าใจ หากจะเกิดความเข้าใจครูควรใช้สื่อที่เป็นเกมส์ และอธิบายสอดแทรกไปในแต่ละช่วงของเกมส์ เพื่อให้เกิดนวัตกรรมและการเรียนแบบนันทนาการที่เรียนแล้วสนุก
ศาสตร์พระราชาที่นักเรียน ป.4-6 เรียนอยู่ในระดับมากเหมือนกันได้แก่หลักการที่ หลักการที่ 8 รู้จักประหยัด เรียบง่าย ได้ประโยชน์สูงสุด หลักการที่ 10 การมีส่วนร่วม หลักการที่ 17 การพึ่งพาตนเอง หลักการที่ 18 พออยู่พอกิน หลักการที่ 19 เศรษฐกิจพอเพียง หลักการที่ 20 ความซื่อสัตว์สุจริต จริงใจต่อกัน หลักการที่ 21 ทำงานอย่างมีความสุข
คำสำคัญ: การพัฒนา นวัตกรรมการเรียนรู้ ศาสตร์พระราชา กิจกรรมนันทนาการ การศึกษาขั้นพื้นฐาน
เอกสารอ้างอิง
กำโชค เผือกสุวรรณ. (2559). ผู้นำนันทนาการ. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
โคฟี อันนัน. (2549). ทรงรับการทูลเกล้าทูลกระหม่อมถวาย “รางวัลความสำเร็จสูงสุดด้านการพัฒนามนุษย์” จากนายโคฟี อันนัน เลขาธิการสหประชาชาติ. สืบค้นจาก http://www.ourking.in.th/Project/Detail.aspx?v=704
จำรูญ กสิวัตร์. (2565). สื่อและการสื่อสารเพื่อการเรียนรู้ปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง ขั้นนวัตกรรมสำหรับนักเรียนมัธยมศึกษาปีที่ 1 ถึงปีที่ 3. วารสารกองทุนพัฒนาสื่อปลอดภัยและสร้างสรรค์, 1(3), 103-130.
จำรูญ กสิวัตร์ และบรรพต วิรุณราช. (2563). การศึกษารูปแบบการพัฒนาโรงเรียนมัธยมศึกษา โดยใช้หลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง ขั้นที่ 3 (นวัตกรรม และมูลค่าสูง) เพื่อพัฒนาท้องถิ่นไทย. วารสาร มจร สังคมศาสตร์ปริทรรศน์, 9(3), 187-201.
ชัญญานุช โมราศิลป์. (2562). การศึกษาความสำเร็จขององค์กรธุรกิจที่น้อมนำหลัการทรงงานของพระบาทสมเด็จ พระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช บรมนาถบพิตรไปใช้ในการปฏิบัติงาน. (วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต, สาขาวิชาการพัฒนาองค์การและการจัดการสมรรถนะของมนุษย์, วิทยาลัยพาณิชยศาสตร์, มหาวิทยาลัยบูรพา).
ณัชฎา คงศรี. (2563). จาก MDGs สู่ SDGs เป้าหมายการพัฒนาที่เปลี่ยนไปเพื่อความยั่งยืน. สืบค้นจาก https://www.sdgmove.com/2017/08/13/mdgstosdgs/
ดวงพร หวานเย็น. (2556). การจัดการการสอนบนเครือข่ายสังคมออนไลน์ เรื่องการเขียนเพื่อ การสื่อสารโดยใช้กระบวนการเรียนรู้ด้วยตนเอง เพื่อศึกษาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาภาษา ไทย สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, สาขาวิชาเทคโนโลยีการเรียนรู้และสื่อสารมวลชน, คณะครุศาสตร์อุตสาหกรรมและ เทคโนโลยี, มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าธนบุรี.)
ประภัสร์ เทพชาตรี. (2560). Sustainable Development Goals (SDGs). ใน ณัชฎา คงศรี. (2563). จาก MDGs สู่ SDGs เป้าหมายการพัฒนาที่เปลี่ยนไปเพื่อความยั่งยืน. สืบค้นจาก https://www.sdgmove.com/2017/08/13/mdgstosdgs/
ปราณี อ่อนศรี. (2552). การพัฒนารูปแบบการเรียนการสอนที่ส่งเสริมการเรียนรู้ที่ใช้สมองเป็นฐานของนักเรียนพยาบาล วิทยาลัยพยาบาลกองทัพบก. (วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต, สาขาวิชาการวิจัยและพัฒนาหลักสูตร, บัณฑิตวิทยาลัย, มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ)
ไพศาล วรคำ. (2559). การวิจัยทางการศึกษา (Education research). มหาสารคาม: ตักสิลาการพิมพ์.
ลลิต ถนอมสิงห์ (2557) ได้วิจัยเรื่อง หลักการทรงงานและองค์กรแห่งการเรียนรู้ นำไปสู่องค์กรแห่งการยั่งยืน. วารสารวิชาการ RMUTT Global Business and Economics Review คณะบริหารธุรกิจ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี, 9(1), 1-21.
วิษณุ เครืองาม. (2560). ศาสตร์พระราชา คือ ศาสตร์แห่งแผ่นดิน. สืบค้นจาก https://www.komchadluek.net/news/260817
สภานิติบัญญัติแห่งชาติ. (2560). ศาสตร์ของพระราชา ผู้นำโลกในการพัฒนาอย่างยั่งยืน: รวมกฎหมายสนับสนุนโครงการอันเนื่องมาจากพระราชดำริ ในพระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช บรมนาถบพิตร. กรุงเทพฯ: คณะกรรมการโครงการเฉลิมพระเกียรติของสภานิติบัญญัติแห่งชาติ.
สมบัติ กาญจนกิจ. (2554). นันทนาการและอุตสาหกรรมท่องเที่ยว. กรุงเทพฯ: สำนักวิชา วิทยาศาสตร์และการกีฬา จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สมบัติ นพรัก. (2561). ศาสตร์พระราชาสู่การพัฒนาศาสตร์การบริหาร. กรุงเทพฯ: อมรินทร์พริ้นติ้งแอนด์พับลิซซิ่ง.
สำนักงาน กปร. (2565ก). หลักการทรงงานในพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว. สืบค้นจาก http://www.rdpb.go.th/th/Download/หนังสือ-เอกสาร-แบบฟอร์ม-c130/หลักการทรงงานในพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว-v5462
สำนักงาน กปร.. (2565ข). โครงการอันเนื่องมาจากพระราชดำริ. สืบค้นจาก https://www.rdpb.go.th/th/Projects
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2559). โครงการสานพลังประชารัฐ ด้านการศึกษาพื้นฐานและการพัฒนาผู้นำ. สืบค้นจาก http://www.pracharathschool.go.th/
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2563). แนวทางการจัดการเรียนรู้ ตามหลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.
สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2551). แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติฉบับที่ 10 พุทธศักราช 2550-2554. กรุงเทพฯ: สำนักงานสภาพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ.
สำนักงานจังหวัดเชียงใหม่. (2552). ข้อมูลจังหวัดเชียงใหม่. สืบค้นจาก https://www.chiangmai.go.th/web2556/#
สำนักนันทนาการ กรมพลศึกษา กระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา. (2557). คู่มือผู้นันทนาการ. กรุงเทพฯ: สำนักกิจการโรงพิมพ์ องค์การสงเคราะห์ทหารผ่านศึกในพระบรมราชูปถัมภ์.
สุมนรตรี นิ่มเนติพันธ์. (2563). นันทนการสำหรับเยาวชน. ม.ป.ท.
สุเมธ ตันติเวชกุล. (2562). ถอดบทเรียน ยุทธศาสตร์พระราชทาน: เข้าใจ เข้าถึง พัฒนา. สืบค้นจาก http://www.thealami.com/main/content.php?category=5&id=2157
Bower, G. W., & Hilgard, E. R. (1981). Theories of learning. Englewood Cliffs, N.J.: Prentice-Hall.
Mosre, J. M. (1994). The cognitive processes of analysis in qualitative inquiry. In J. M. Mosre (Ed.), Critical Issues in qualitative research methods (pp. 23-43). Thousand Oaks, CA: Sage.
Neuman, W. L. (2003). Social research methods: Qualitative and quantitative approaches. New York: Allyn and Bacon.
Weiskopf, D. C. (1975). A guide to recreation and leisure. Boston: Allyn and Bacon.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2024 สถาบันเทคโนโลยีแห่งสุวรรณภูมิ
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารวิชาการ สถาบันเทคโนโลยีแห่งสุวรรณภูมิ
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับสถาบันเทคโนโลยีแห่งสุวรรณภูมิ และคณาจารย์ท่านอื่นๆในสถาบันฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว
