Evaluation of the news and information services of the Public Relations Department

ผู้แต่ง

  • มนวิภา วงรุจิระ School of Communication Arts, Sukhothai Thammathirat Open University
  • สันทัด ทองรินทร์ School of Communication Arts, Sukhothai Thammathirat Open University
  • ไพบูรณ์ คะเชนทรพรรค์ School of Communication Arts, Sukhothai Thammathirat Open University

คำสำคัญ:

การเปิดรับสื่อ, ความพึงพอใจ, ความต้องการ, ความคาดหวัง, กรมประชาสัมพันธ์

บทคัดย่อ

       การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อประเมินการเปิดรับ ความพึงพอใจ ความต้องการ ความคาดหวังและความผูกพันของผู้มีส่วนได้ส่วนเสียและผู้รับบริการข่าวสารจากสื่อของกรมประชาสัมพันธ์ ประจำปี 2565 เก็บข้อมูลด้วยการสนทนากลุ่ม 5 ครั้ง มีผู้เข้าร่วมสนทนากลุ่มรวม 50 คน คัดเลือกด้วยวิธีเจาะจงผู้ที่มีส่วนได้ส่วนเสียกับการเผยแพร่ข่าวสารของกรมประชาสัมพันธ์ ได้แก่ ผู้ชมผู้ฟัง ผู้ร่วมผลิตรายการ นักจัดรายการ และผู้เช่าเวลาผลิตรายการ วิเคราะห์ข้อมูลด้วยการสรุปเชิงอุปนัย
        ผลการศึกษาพบว่า ผู้รับบริการและผู้มีส่วนได้ส่วนเสีย 1) มีการเปิดรับสื่อของกรมประชาสัมพันธ์ ทั้งสื่อวิทยุและสื่อโทรทัศน์สูงกว่าสื่อสังคม แต่ก็มีแนวโน้มการเปิดรับสื่อสังคมที่เพิ่มมากขึ้นโดย          เฉพาะเฟซบุ๊ก เนื้อหาที่มีการเปิดรับมากคือรายการข่าวสาร 2) ความพึงพอใจที่มีต่อเนื้อหาคือความถูกต้องแม่นยำ ครบถ้วน น่าเชื่อถือ การมีจรรยาบรรณ ไม่ขัดศีลธรรม แต่รูปแบบการนำเสนอไม่ดึงดูดความสนใจและมีความเป็นทางการสูง และพึงพอใจคุณภาพของผู้ดำเนินรายการที่ใช้ภาษาถูกต้องชัดเจน ตามอักขระวิธี มีไหวพริบปฏิภาณในการแก้ไขปัญหาเฉพาะหน้า และเป็นผู้ที่มีความรู้รอบตัวเป็นอย่างดี สามารถนำเสนอข่าว/รายการตามมาตรฐานวิชาชีพและความเชี่ยวชาญในอาชีพ 3) มีความต้องการรายการที่มีคุณภาพ รวดเร็วทันต่อสถานการณ์ ถูกต้องแม่นยำ ครบถ้วน และมีความเข้าใจง่ายสำหรับทุกคน โดยเฉพาะรายการที่เป็นประโยชน์กับประชาชนในพื้นที่ ส่วนสื่อสังคมของกรมประชาสัมพันธ์หลายครั้งที่สามารถนำเสนอได้เร็วกว่าองค์กรสื่ออื่นๆ แต่ก็ไม่ถูกแชร์หรือแบ่งปันทางสื่อสังคมออนไลน์ เพราะวิธีการเล่าเรื่องและรูปแบบการนำเสนอไม่เหมาะกับกลุ่มเป้าหมาย ทำให้ไม่ค่อยน่าสนใจ 4) นอกจากนี้ยังคาดหวังให้มีบริการข่าวสารที่สะท้อนความคิดเห็นจากประชาชนสู่รัฐให้มากขึ้น และควรให้อิสระคนทำข่าวให้ทำข่าวเป็นสื่อของประชาชน เน้นเป็นสื่อในการพัฒนาสังคมเพราะสื่อของกรมประชาสัมพันธ์ในภูมิภาคมีความเข้าใจชุมชนจะตอบสนองความต้องการประชาชนในท้องถิ่นได้ดีกว่าส่วนกลาง

เอกสารอ้างอิง

กาญจนา แก้วเทพ. (2555). สื่อสารมวลชน: ทฤษฎีและแนวทางการศึกษา. กรุงเทพฯ: อินฟินิตี้เพลส.

กรมประชาสัมพันธ์. (2563). แผนปฏิบัติราชการกรมประชาสัมพันธ์ พ.ศ. 2563 – 2580. สืบค้นจาก https://www.prd.go.th/th/content/page/index/id/35

จารุกิตต์ ขวัญมงคลพงศ์ และคณะ (2564). ความสัมพันธ์ระหว่างการเปิดรับฟัง ความคาดหวัง ความพึงพอใจและการใช้ประโยชน์ของผู้ฟังรายการวิทยุออนไลน์ในเขตกรุงเทพมหานคร. วารสารวไลยอลงกรณ์ปริทัศน์ (มนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์), 11(1) (มกราคม-เมษายน), 133-145.

ชัชฏา สุขามาลวงษา. (2550). ปัจจัยที่มีผลต่อความนิยมของประชาชนในการรับฟังวิทยุรายการร่วมด้วยช่วยกัน เขตกรุงเทพมหานคร. (วิทยานิพนธ์ปริญญาศิลปศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยรามคำแหง, กรุงเทพฯ.

พรทิพย์ พิมลสินธุ์. (2557). การประเมินผลตัวชี้วัดคำรับรองการปฏิบัติราชการกรมประชาสัมพันธ์ ตัวชี้วัดที่ 1.4 ประจำปีงบประมาณ พ.ศ. 2557. สำนักงานศูนย์วิจัยและให้คำปรึกษาแห่งมหาวิทยาลัย ธรรมศาสตร์. สืบค้นเมื่อ 27 ธันวาคม 2565 จาก https://repository.turac.tu.ac.th/handle/ 6626133120/50

พีระ จิระโสภณ (2532). การเลือกสรรและการแสวงหาข่าวสาร. ใน เอกสารการสอนชุดวิชาประสบการณ์วิชาชีพนิเทศศาสตร์ (หน่วยที่ 7). นนทบุรี: มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมมาธิราช.

ภาณุวัฒน์ เจริญสุข. (2558). โครงการ ICON RADIO วิทยุออนไลน์ที่จะทำให้คุณรู้เท่าทันอย่างบันเทิง. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยกรุงเทพ, ปทุมธานี.

สกุลศรี ศรีสารคาม. (2557). จริยธรรมการใช้สื่อออนไลน์และสื่อสังคมในกระบวนการสื่อข่าวของสื่อไทยในยุคดิจิทัล. กรุงเทพฯ: สำนักงานกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ (สสส.).

สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาระบบราชการ. (2559). การพัฒนาคุณภาพการบริหารจัดการภาครัฐ: PMQA การพัฒนาองค์กรสู่ความเป็นเลิศ. สืบค้นเมื่อ 27 ธันวาคม 2565 จาก https://www.opdc.go.th/content/Nzc

สุทิติ ขัตติยะ และวิไลลักษณ์ สุวจิตตานนท์ (2552). รายงานการวิจัยพฤติกรรมการรับฟังและความพึงพอใจต่อรายการและเทคนิคของสถานีวิทยุกระจายเสียงแห่งประเทศไทยกรมประชาสัมพันธ์. นครราชสีมา: คณะวิทยาการจัดการมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีสุรนารี.

Blumler, L. G. (1986). In Media Gratifications Research: Current Perspective. New York: Sage.

Blumler, J., & Katz, E. (1974). The Uses of Mass Communications. Beverly Hills, CA: Sage Publications.

McCombs, M. E., & Becker, L. B. (1979). Using mass communication theory. Englewood Cliff, New Jersey: Prentice Hall.

Merrill, J.C., & Lowenstein, R.L. (1971). Psychology for life adjustment. Chicago, IL: American Education Limited.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2023-04-26

รูปแบบการอ้างอิง

วงรุจิระ ม., ทองรินทร์ ส. . ., & คะเชนทรพรรค์ ไ. . . (2023). Evaluation of the news and information services of the Public Relations Department. วารสารวิชาการ วิจัย และนวัตกรรม มสธ. (มนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์), 3(1), 19–33. สืบค้น จาก https://so04.tci-thaijo.org/index.php/InnovationStou/article/view/262987

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิจัย