อิทธิพลของสื่อใหม่ในการเลือกตั้งท้องถิ่น
คำสำคัญ:
อิทธิพลของสื่อ , สื่อใหม่ , การเลือกตั้งท้องถิ่นบทคัดย่อ
บทความวิชาการนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อชี้ให้เห็นความสำคัญของสื่อใหม่ในการเลือกตั้งท้องถิ่น เนื่องจากการเปลี่ยนแปลงโครงสร้างทางการเมือง การเปลี่ยนแปลงเทคโนโลยีและผู้มีสิทธิลงคะแนนเสียงเลือกตั้ง ทำให้ผู้สมัครรับเลือกตั้งและพรรคการเมืองต่างต้องใช้กลยุทธ์ในการหาเสียงเลือกตั้งที่เน้นการใช้สื่อทางโซเซียลมีเดียในการประชาสัมพันธ์ทั้งที่เกี่ยวข้องและไม่เกี่ยวข้องกับการเมือง เพื่อสร้างภาพลักษณ์ให้กับผู้สมัครและพรรคการเมือง แสดงให้เห็นในมุมมองของทางเลือกใหม่ทางการเมืองและการใช้สื่อใหม่ยังสามารถทำให้ประชาชน ผู้มีสิทธิเลือกตั้งเกาะติดกระแสข่าวสารทางการเมืองผ่านทางออนไลน์ได้ดี ปัจจุบันในเวทีการเลือกตั้งท้องถิ่นนักการเมืองและพรรคการเมืองจะแข่งขันกันสร้างกระแสไวรัลในโลกออนไลน์ โดยการใช้สารที่มีความน่าสนใจทั้งภาพถ่าย วิดีโอ รวมทั้งรูปแบบตัวอักษรที่ทันสมัย และการสื่อสารผ่านแพลตฟอร์มที่เข้าถึงผู้มีสิทธิ์เลือกตั้งได้กว้างขวาง ครอบคลุมทั้งพื้นที่ การใช้สื่อใหม่ที่เหมาะสมกับบริบทในเวทีการเลือกตั้งท้องถิ่นแต่ละพื้นที่จึงทำให้เกิดการบอกต่อ จนเป็นกระแสสังคมหรือข่าว และเป็นสื่อที่ทำให้เกิดการสื่อสารสองทางระหว่างนักการเมือง พรรคการเมือง และประชาชนผู้มีสิทธิเลือกตั้ง ก่อให้เกิดอิทธิพลต่อผู้มีสิทธิเลือกตั้งในขั้นการรับรู้ การเกิดความสนใจ การประเมินทางเลือก และนำไปสู่ขั้นตอนการตัดสินใจทางการเมืองคือ การเลือกผู้สมัครและพรรคการเมืองนั้นในที่สุด
เอกสารอ้างอิง
กมลรัฐ อินทรทัศน์. (2550). เทคโนโลยีสารสนเทศและทฤษฎีการสื่อสาร. กรุงเทพฯ: ซีเอ็ดยูเคชั่น.
กาญจนา แก้วเทพ. (2543). สื่อสารมวลชน ทฤษฎีและแนวทางการศึกษา. กรุงเทพฯ: เอดิสัน เพรส โพรดักส์.
คริษฐ์ ลิ้มตระกูล. (2557). นวัตกรรมอินเทอร์เน็ตมีมในการสื่อสารทางการเมืองไทย: ศึกษากรณีการคัดค้านร่างพระราชบัญญัตินิรโทษกรรมในปี พ.ศ. 2556. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์, กรุงเทพฯ.
ญาณิกา เทียนทอง. (2554). การเปิดรับสื่อทางการเมืองและการมีส่วนร่วมทางการเมืองของประชาชนที่มีสิทธิเลือกตั้งในกรุงเทพฯ. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์, กรุงเทพฯ.
ณัฐวีร์ ไวทยาการ และอภิวัฒน์ สุระแสง. (2560). แอนิเมชั่นเรื่อง ด้านมืดสื่อสังคมออนไลน์. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). คณะเทคโนโลยีสารสนเทศ มหาวิทยาลัยสยาม, กรุงเทพฯ.
ปรมะ สติเวทิน. (2533). หลักนิเทศศาสตร์. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
พรจิต สมบัติพานิช. (2547). โฆษณาในทศวรรษที่ 2000-2010: การศึกษาถึงปัจจัยด้านสื่อที่มีต่อรูปแบบ โฆษณา. (ดุษฎีนิพนธ์ปริญญาปรัชญาดุษฎีบัณฑิต). คณะวารสารศาสตร์และสื่อสารมวลชน, มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, กรุงเทพฯ.
พันธ์ศักดิ์ อาภาขจร (2562). โซเชียลมีเดียหลังเลือกตั้ง ตั้งสติก่อนเสพสื่อ. สืบค้นเมื่อ 25 ธันวาคม 2566 จาก https://www.isranews.org/isranews-article/75135-social75135.html.
ภัทริกา จุฑางกูร. (2565). อิทธิพลของสื่อที่มีต่อการมีส่วนร่วมทางการเมืองของประชาชนในเทศบาลเมืองเมืองปัก ตำบลเมืองปัก อำเภอปักธงชัย จังหวัดนครราชสีมา. Journal of Politic and Governance, 12(1), 243-261.
ภานุวัฒน์ ขันจา. (2556). เทคโนโลยีทางการสื่อสาร. สืบค้นเมื่อ 20 ธันวาคม 2566 จาก http://industrial.uru.ac.th/phanuwat/file/ communication/01-introduction.ppt.
วิทยา ดำรงเกียรติศักดิ์. (2537). แนวคิดและวิธีการสื่อสารทางการเกษตร. เชียงใหม่: สถาบันเทคโนโลยี การเกษตรแม่โจ้.
สมพร คำหลวง. (2548). อิทธิพลของสื่อที่มีผลต่อการตัดสินใจเลือกสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรของผู้มีสิทธิเลือกตั้งในเขตอำเภอเมือง จังหวัดเชียงใหม่. (วิทยานิพนธ์ปริญญาศิลปศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยแม่โจ้, เชียงใหม่.
สำนักประชาสัมพันธ์ สำนักงานเลขาธิการวุฒิสภา. (2561). กลยุทธ์การประชาสัมพันธ์ผ่านสื่อสังคมออนไลน์ ด้วยการใช้เฟซบุ๊ก (Facebook). กรุงเทพฯ: สำนักประชาสัมพันธ์ สำนักงานเลขาธิการวุฒิสภา.
Habermas, J. (1974). The Public Sphere: an Encyclopedia Article. New German Critique, 3(19), 49-50.
Klapper, J. T. (1960). The Effect of Mass Communication. New York: The Free Press.
Safranek, R. (2012). The Emerging Role of Social Media in Political and Regime Change. Retrieve from https://www.academia.edu/11859835/ArticleReview
Shirky, C. (2011). The Political Power of Social Media: Technology, the Public Sphere, and Political Change. Foreign Affairs. Retrieve from https://www.cc.gatech.edu/
Schulz, Winfried. (1997). Changes of Mass Media and the Public Sphere. The Public, 4(2), 57-69.
Storck, Madeline. (2011). The Role of Social Media in Political Mobilization: A Case Study of the January 2011 Egyptian Uprising. (Master’s Thesis in Arts). The University of St. Andrews, Scotland.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2024 วารสารวิชาการ วิจัย และนวัตกรรม มสธ. (มนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์) (ออนไลน์)
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
