สภาพและปัญหาการบริหารงานบุคคลในสถานศึกษา สังกัด สำนักงานเขตพื้นการศึกษาประถมศึกษาศรีสะเกษ เขต 4

Main Article Content

ชลธิชา จำเริญสุข
ชวนคิด มะเสนะ
วิไลวรรณ พรมสีใหม่

บทคัดย่อ

การวิจัยในครั้งนี้มีวัตถุประสงค์  เพื่อ1) ศึกษาสภาพ การบริหารงานบุคคลในสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นการศึกษาประถมศึกษาศรีสะเกษ  เขต 4  2) เปรียบเทียบสภาพการบริหารงานบุคคลในสถานศึกษา จำแนกตามตำแหน่ง  ประสบการณ์การทำงาน และขนาดของโรงเรียน 3) ศึกษาปัญหาและข้อเสนอแนะการบริหารบุคคลในสถานศึกษา  กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ ได้แก่ ผู้บริหารสถานศึกษา และข้าราชการครูในสถานศึกษา  สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาศรีสะเกษ เขต  4 ซึ่งกำหนดขนาดกลุ่มตัวอย่างโดยใช้ตารางกำหนดกลุ่มตัวอย่างของ Krejcie and Morgan ได้กลุ่มตัวอย่างทั้งสิ้น 467 คน  เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้คือ  แบบสอบถาม เป็นแบบมาตราส่วนประมาณค่า  5  ระดับ มีค่าความเชื่อมั่นทั้งฉบับเท่ากับ .92  สถิติที่ใช้ ค่าร้อยละ  ค่าเฉลี่ย  ค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน การทดสอบค่าt (t-test) และการทดสอบค่า F (F-test)  


          ผลการวิจัยพบว่า  1) สภาพการบริหารงานบุคคลในสถานศึกษา  สังกัดสำงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาศรีสะเกษ เขต 4  โดยรวม มีการปฏิบัติอยู่ในระดับมาก  2) ผลการเปรียบเทียบสภาพการบริหารงานบุคคลในสถานศึกษา   จำแนกตามมีตำแหน่ง  ประสบการณ์การทำงาน  ขนาดของโรงเรียน พบว่า  แตกต่างกัน  อย่างมีนัยสำคัญที่ระดับ .01  3) ปัญหาและข้อเสนอแนะในการบริหารงานบุคคลในสถานศึกษา พบประเด็นสำคัญใน 4 ด้าน คือ ด้านการสรรหาและบรรจุแต่งตั้งบุคลากร  ปัญหาคือ การขาดแคลนครู โดยเฉพาะโรงเรียนที่อยู่ในพื้นที่ห่างไกล ชายแดน หรือโรงเรียนขนาดเล็ก  ข้อเสนอแนะ คือ ต้นสังกัดควรจัดสรรครูพนักงานราชการมาทดแทนกรณีที่มีการย้ายออก และควรบรรจุครูให้ตรงตามความต้องการของแต่ละโรงเรียน  ด้านการพัฒนาบุคลากร ปัญหาคือ โรงเรียนหลายแห่งไม่มีการกำหนดแผนการพัฒนาครูอย่างเป็นระบบ ข้อเสนอแนะ คือ ผู้บริหารควรส่งเสริมให้ครูจัดทำผลงานทางวิชาการเพื่อความก้าวหน้าในสายงาน  พัฒนาทักษะที่ตรงกับความจำเป็นในการปฏิบัติงานจริง  ด้านการธำรงรักษาบุคลากรปัญหาคือ  บุคลากรบางส่วนขาดความตระหนักในบทบาทหน้าที่ของตนเอง ส่งผลให้การปฏิบัติงานไม่เป็นไปตามมาตรฐานวิชาชีพ  ข้อเสนอแนะ คือ ผู้บริหารควรปฏิบัติตนเป็นแบบอย่างที่ดี  และส่งเสริมความสัมพันธ์ในองค์กรให้มีความสุข  ด้านการประเมินผลการปฏิบัติงาน  ปัญหาคือ  การขาดการติดตามและประเมินผลอย่างต่อเนื่อง ระบบการประเมินไม่มีประสิทธิภาพ และไม่มีเกณฑ์ที่ชัดเจนหรือเป็นธรรม  ข้อเสนอแนะ คือ ผู้บริหารควรมีความเป็นธรรมและใช้หลักเกณฑ์ที่ชัดเจน โปร่งใส

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
จำเริญสุข ช. . ., มะเสนะ ช., & พรมสีใหม่ ว. (2025). สภาพและปัญหาการบริหารงานบุคคลในสถานศึกษา สังกัด สำนักงานเขตพื้นการศึกษาประถมศึกษาศรีสะเกษ เขต 4. วารสารสมาคมพัฒนาวิชาชีพการบริหารการศึกษาแห่งประเทศไทย (สพบท.), 7(3), 492–506. สืบค้น จาก https://so04.tci-thaijo.org/index.php/JAPDEAT/article/view/280555
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

จิราภรณ์ ศรีสวัสดิ์. (2563). การบริหารงานบุคคลของผู้บริหารสถานศึกษาขั้นพื้นฐานสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษานครราชสีมา เขต 1. วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยราชภัฏนครราชสีมา.

ณรงค์ศักดิ์ สั่งสอน. (2567). การบริหารแบบมีส่วนร่วมของบุคลากรในสถานศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาลพบุรี เขต 2. วิทยานิพนธ์การบริหารการศึกษา วิทยาลัยนครราชสีมา.

ณัฐพร นักเสียง. (2568). แนวทางการบริหารงานบุคคลของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาฉะเชิงเทรา เขต 1. วารสารวิชาการราชนครินทร์, 8(4), 245–260.

โนรีย์ ทรัพย์โสภณ. (2559). ปัญหาและแนวทางการพัฒนาการบริหารงานบุคลากรของสถานศึกษาอาชีวศึกษาจังหวัดสระแก้ว สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการอาชีวศึกษา. วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยบูรพา.

บุญชม คล้ายบวร. (2560). แนวทางการธำรงรักษาบุคลากรในสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสุพรรณบุรี เขต 2. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยราชภัฏกาญจนบุรี.

วณิดานันท์ ไตรปาน. (2560). ปัญหาและแนวทางการพัฒนาการบริหารงานบุคลากรของโรงเรียนมัธยมตากสินระยอง สังกัดองค์การบริหารส่วนจังหวัดระยอง. วิทยานิพนธ์ศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา). มหาวิทยาลัยบูรพา.

วราพร พันธ์โภคา. (2559). ความพึงพอใจที่มีต่อการบริหารงานบุคคลในสถานศึกษาของข้าราชการครู สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาศรีสะเกษ เขต 4. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี.

สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ สำนักนายกรัฐมนตรี. (2559). แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่สิบสาม พ.ศ. 2565 – 2569. สำนักงานฯ.

สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาศรีสะเกษ เขต 4. (2567). แผนการบริหารและพัฒนา ทรัพยากรบุคคล ประจำปี 2567. สำนักงานฯ.

สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2552). ข้อเสนอการปฏิรูปการศึกษาในทศวรรษที่สอง (พ.ศ. 2552–2561). บริษัท พริกหวานกราฟิค จำกัด.

สุทธิดา เจียมจิตต์. (2561). แนวทางการพัฒนาบุคลากรทางการศึกษาในศตวรรษที่ 21 สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษานครศรีธรรมราช เขต 2. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยราชภัฏนครศรีธรรมราช.

สุภาภรณ์ หาญณรงชัยกิจ. (2561). การศึกษาปัญหาและแนวทางการพัฒนาการบริหารงานบุคคลในสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาชุมพร เขต 1. วิทยานิพนธ์ครุ ศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยราชภัฏสุราษฎร์ธานี.

อารีย์ นิศพันธ์. (2567). บริหารงานบุคคลในสถานศึกษายุคดิจิทัลของศูนย์การศึกษาพิเศษ สังกัด สำนักบริหารงานการศึกษาพิเศษ. วารสารนวัตกรรมการบริหารการศึกษา, 25(3), 29.

A. H. Maslow. (1970). แรงจูงใจและบุคลิกภาพ. ฮาร์เปอร์และโรว์.

Krejcie, R.V. & Morgan, D.W. (1970). Determining Sample Size for Research Activities. Educational and Psychological Measurement, 30(3), 607–610.