แนวทางการบริหารจัดการห้องเรียนภาษาจีนของโรงเรียนราชประชานุเคราะห์ 31 จังหวัดเชียงใหม่

Main Article Content

อรวรรณ เมืองแก้ว
ชาลี ภักดี
พศิน แตงจวง

บทคัดย่อ

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1)ศึกษาสภาพการบริหารจัดการห้องเรียนภาษาจีนและ 2) แนวทางการบริหารจัดการห้องเรียนภาษาจีนของโรงเรียนราชประชานุเคราะห์ 31 จังหวัดเชียงใหม่ การวิจัยเชิงคุณภาพโดยการสัมภาษณ์ผู้ให้ข้อมูลหลัก รวมจำนวน 13 คน เครื่องมือที่ คือ แบบสัมภาษณ์เชิงลึกและการสนทนากลุ่มการบริหารจัดการการศึกษา 5 ด้าน  ได้แก่  การจัดทำหลักสูตร  การจัดการเรียนรู้  การนิเทศ  การส่งเสริมวิชาการ และการวัดและประเมินผล ผ่านการบริหารงานตามวงจรควบคุมคุณภาพ  4 ขั้นตอนได้แก่ 1) การจัดทำและการวางแผน 2) การปฏิบัติตามแผน  3) การตรวจสอบ ติดตามและประเมินผล และ4) กำหนดมาตรฐานแก้ไขปัญหาและข้อเสนอแนะ วิเคราะห์ข้อมูลเชิงเนื้อหา


          ผลการวิจัยพบว่า


          1) สภาพการบริหารจัดการห้องเรียนภาษาจีน พบว่า การพัฒนาคุณภาพการเรียนการสอนภาษาจีนที่สอดคล้องกับความต้องการของนักเรียน ในบริบทของโรงเรียนที่มีนักเรียนส่วนใหญ่เป็นกลุ่มชาติพันธุ์ ซึ่งอาจมีข้อจำกัดทางด้านทักษะการสื่อสารและการปรับตัว จึงเน้นการสร้างพื้นฐานทางภาษา การส่งเสริมความกล้าแสดงออก และทักษะการสื่อสารของนักเรียน สะท้อนถึงความมุ่งมั่นของโรงเรียน สร้างสภาพแวดล้อมการเรียนรู้ที่มีคุณภาพและตอบสนองต่อเป้าหมายทางการศึกษา


          2) แนวทางการบริหารจัดการห้องเรียนภาษาจีนของโรงเรียนราชประชานุเคราะห์ 31    จังหวัดเชียงใหม่ด้วยการบริหารจัดการศึกษา 5 ด้าน คือ ด้านการจัดการหลักสูตร ด้านการจัดการเรียนรู้ด้านการนิเทศ ด้านการส่งเสริมวิชาการ ด้านการวัดและประเมินผล ก่อเกิดการพัฒนาการใช้เทคโนโลยีเพื่ออำนวยความสะดวกต่อการจัดการเรียนรู้ การสร้างแรงจูงใจในการเรียนรู้ และการกระจายอำนาจการบริหารจัดการรวมไปถึงการพัฒนาเครือข่ายความร่วมมือ การปรับปรุงหลักสูตรให้ทันสมัยและการส่งเสริมการวิจัยและพัฒนาสื่อการเรียนรู้

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
เมืองแก้ว อ., ภักดี ช., & แตงจวง พ. (2025). แนวทางการบริหารจัดการห้องเรียนภาษาจีนของโรงเรียนราชประชานุเคราะห์ 31 จังหวัดเชียงใหม่. วารสาร มจร.หริภุญชัยปริทรรศน์, 9(1), 86–100. สืบค้น จาก https://so04.tci-thaijo.org/index.php/JMHR/article/view/a-a07
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

ขจรวรรณ ภู่ขจร. (2564). รูปแบบเครือข่ายความร่วมมือระหว่างองค์กรเพื่อส่งเสริมการจัดการเรียนการสอนภาษาจีนในโรงเรียนเอกชน. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยนเรศวร

จันทา จำปีกลาง. (2560). ความพึงพอใจของนักเรียนแผนการเรียนภาษาจีนต่อการบริหารงานวิชาการของห้องเรียนขงจื่อ โรงเรียนระยองวิทยาคม สังกัด สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาเขต 18. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยบูรพา.

จินตนา วิเศษจินดา. (2560). แนวทางการจัดการเรียนการสอนภาษาจีนระดับมัธยมศึกษาตอนปลาย. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

จิรัฏชญาดา ช้างจันทร์. (2565). การจัดการเรียนรู้โดยใช้สมองเป็นฐานร่วมกับเทคนิคเพื่อนคู่คิดเพื่อพัฒนาทักษะการฟังและการอ่านคำศัพท์ภาษาจีนใน HSK ระดับ 2 ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 โรงเรียนเอกชนที่เน้นหลักสูตรภาษาจีน. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยรังสิต.

ชลาลัย อานามวัฒน์. (2556). การบริหารการจัดการเรียนการสอนภาษาจีนของโรงเรียนเอกชนสอนภาษาจีน สังกัดสำนักงานคณะกรรมการส่งเสริมการศึกษาเอกชนในกรุงเทพมหานคร. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.

โรงเรียนราชประชานุเคราะห์ 31 จังหวัดเชียงใหม่. (2565). รายงานการประเมินตนเองของสถานศึกษา(Self-Assessment Report : SAR) ปีการศึกษา 2565. เอกสารอัดสำเนา.

ผ่องพรรณ ทวีเลิศทรัพย์ และคณะ. (2565). การศึกษาการใช้ประโยชน์จากแอปพลิเคชันบนสมาร์ทโฟนสำหรับช่วยในการพัฒนาทักษะและส่งเสริมการเรียนรู้ภาษาจีนของผู้เรียนภาษาจีน. วารสารวิชาการภาษาและวัฒนธรรมจีน. 9(1), 213.

เบญจมาภรณ์ ฤาไชย และคณะ. (2564). การศึกษากลวิธีการโค้ชเพื่อพัฒนารูปแบบการเรียนการสอนภาษาจีน. วารสารมณีเชษฐาราม วัดจอมมณี. 4(2), 64.

ศุภลักษณ์ ศรีเดช และคณะ. (2564). แนวทางการบริหารหลักสูตรภาษาจีนในโรงเรียนมัธยมศึกษาสังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. วารสารมนุษย์ศาสตร์สังคมศาสตร์ปริทัศน์. 9(2), 46.

อทิตยา จอมดวง. (2560). พฤติกรรมภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหารที่ส่งผลต่อสมรรถภาพการสอนของครูสอนภาษาจีน โรงเรียนมัธยมศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 36. วารสารสาขามนุษยศาสตร์ สังคมศาสตร์ และศิลปะมหาวิทยาลัยศิลปากร. 10(1), 1594.