การพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ตามแนวพระพุทธศาสนาของสำนักงานศึกษาธิการจังหวัดน่าน
Main Article Content
บทคัดย่อ
วิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาระดับการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ของสำนักงานศึกษาธิการจังหวัดน่าน 2) เปรียบเทียบความคิดเห็นของบุคลากรต่อการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ของสำนักงานศึกษาธิการจังหวัดน่าน 3) นำเสนอการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ตามแนวพระพุทธศาสนาของสำนักงานศึกษาธิการจังหวัดน่าน การวิจัยครั้งนี้ใช้การวิจัยผสานวิธีทั้ง การวิจัยเชิงคุณภาพใช้วิธีการสัมภาษณ์เชิงลึกกับผู้ให้ข้อมูลสำคัญ จำนวน 9 รูปหรือคน และการวิจัยเชิงปริมาณใช้แบบสอบถาม เก็บข้อมูลจากกลุ่มตัวอย่าง จำนวน 90 คน วิเคราะห์ข้อมูลโดยหาค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน เปรียบเทียบความแตกต่างโดยใช้ค่า t – test และ f – test วิเคราะห์ความแปรปรวนทางเดียว (One Way ANOVA) เมื่อพบความแตกต่างจึงทำการทดสอบรายคู่ด้วยวิธี (Least Significant Difference : LSD)
ผลการวิจัยพบว่า
1) ระดับการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ของสำนักงานศึกษาธิการจังหวัดน่าน พบว่า โดยภาพรวมอยู่ในระดับมาก ( = 3.79 S.D. = 0.74) เมื่อพิจารณาเป็นรายด้าน พบว่า อยู่ในระดับมากทุกด้านโดยมีการนำเทคโนโลยีสารสนเทศสมัยใหม่ ๆ เข้ามาใช้ในการพัฒนาบุคลากร ด้านการฝึกอบรม
ด้านการศึกษา ด้านการพัฒนา โดยบุคลากรในองค์กรเกิดทักษะ องค์ความรู้ใหม่ ๆ มีความชัดเจนในการปฏิบัติงานตามกฎระเบียบของทางราชการ รู้เท่าทันโลกเหตุการณ์ปัจจุบันที่เกิดขึ้นในสังคม ดำเนินชีวิตด้วยความสุข
2) ผลการเปรียบเทียบความคิดเห็นของบุคลากรต่อการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ของสำนักงานศึกษาธิการจังหวัดน่าน จำแนกตาม เพศ อายุ ระดับการศึกษา ตำแหน่ง และระยะเวลาในการปฏิบัติงาน พบว่า บุคลากรมีความคิดเห็นต่อการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ของสำนักงานศึกษาธิการจังหวัดน่าน ไม่แตกต่างกัน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ 0.05
3) การพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ตามแนวพระพุทธศาสนาของสำนักงานศึกษาธิการจังหวัดน่าน พบว่า หลักภาวนา 4 ช่วยเสริมสร้างให้บุคลากร มีสุขภาพร่างกายที่แข็งแรง มีสติปัญญาคิดวิเคราะห์ไตร่ตรอง การช่วยเหลือซึ่งกันและกัน การพูดอย่างเหมาะสม การปฏิบัติตามกฎของสังคม การปฏิบัติกับผู้อื่นอย่างเท่าเทียมกัน และการปรับทัศนคติของบุคลากรให้เกิดความสัมพันธ์ในระดับบุคลากรและองค์กรให้มีศิลปะในการปฏิบัติงาน
Article Details

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
กระทรวงศึกษาธิการ. (2559). คำสั่งหัวหน้ารักษาความสงบแห่งชาติ เรื่อง การขับเคลื่อนการปฏิรูปการศึกษาของกระทรวงศึกษาธิการในภูมิภาค. ราชกิจจานุเบกษา 113. (มีนาคม).
ชญานุช สามัญ. (2561). การพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ของเทศบาลเมืองลำตาเสา อำเภอวังน้อย จังหวัดพระนครศรีอยุธยา. สารนิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
ดารณีพิมพ์ ช่างทอง. (2558). การพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ด้านการเรียนรู้ เพื่อการแข่งขันทางธุรกิจ
ประจำท้องถิ่นสู่สังคมแห่งการเรียนรู้. สุทธิปริทัศน์ มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์. 29 (90), 14 - 30.
ปุณณภา ปริเมธาชัย. (2565). การบูรณาการหลักธรรมเพื่อการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ของสำนักงานศิลปวัฒนธรรมร่วมสมัย กระทรวงวัฒนธรรม. ดุษฎีนิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชา
รัฐประศาสนศาสตร์. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระครูสุชัยพัชรมงคล. (2564). การพัฒนาศักยภาพของเยาวชนในจังหวัดเพชรบูรณ์ด้วยหลัก
พุทธธรรม. หลักสูตรปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระปลัดธัญวัฒน์ อโสโก(รักษ์เพ็ชร). (2563). การประยุกต์ใช้หลักภาวนา 4 ในการพัฒนาคุณภาพชีวิตของชุมชนบ้านบ่อเกตุ อำเภอสะเดา จังหวัดสงขลา. วารสารมหาจุฬานาครทรรศน์. 7(2), 35-46. 11.
สุจิตรา บุญยรัตพันธ์. (2557). ระเบียบวิธีวิจัยสำหรับรัฐประศาสนศาสตร์. พิมพ์ครั้งที่ 14กรุงเทพมหานคร : เสมาธรรม.
เสน่ห์ จุ้ยโต และคณะ. (2547). การจัดการทรัพยากรมนุษย์หน่วยที่ 4. นนทบุรี: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมมาธิราช.