การบริหารหลักสูตรสถานศึกษาในยุคดิจิทัลของสถานศึกษาศูนย์พัฒนาคุณภาพการศึกษาบูรพาประเทืองวิทย์ สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาเชียงใหม่เขต 3
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา 1) การบริหารหลักสูตรสถานศึกษาในยุคดิจิทัล และ 2) แนวทางพัฒนาการบริหารหลักสูตรสถานศึกษาในยุคดิจิทัลของสถานศึกษาศูนย์พัฒนาคุณภาพการศึกษาบูรพาประเทืองวิทย์ สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาเชียงใหม่เขต 3 ประชากรได้แก่ ผู้บริหาร ครูและบุคลากรทางการศึกษา รวมจำนวน 112 คน และผู้ทรงคุณวุฒิในการสัมภาษณ์ เลือกแบบเจาะจง จำนวน 5 คน ได้แก่ ศึกษานิเทศก์ จำนวน 1 คน ผู้บริหารสถานศึกษา จำนวน 3 คน และ ครู วิทยฐานะชำนาญการ จำนวน 1 คน เครื่องมือที่ใช้ได้แก่ แบบสอบถาม ค่าความเชื่อมั่น 0.95 และแบบสัมภาษณ์ วิเคราะห์ข้อมูลด้วยค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการวิเคราะห์เนื้อหา
ผลการวิจัยพบว่า
1) การบริหารหลักสูตรสถานศึกษาในยุคดิจิทัลของสถานศึกษาศูนย์พัฒนาคุณภาพการศึกษาบูรพาประเทืองวิทย์ สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาเชียงใหม่เขต 3 พบว่าโดยรวมอยู่ในระดับมาก
2 ) แนวทางพัฒนาการบริหารหลักสูตรสถานศึกษาในยุคดิจิทัลของสถานศึกษาศูนย์พัฒนาคุณภาพการศึกษาบูรพาประเทืองวิทย์ สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาเชียงใหม่เขต 3 พบว่า ศูนย์พัฒนาคุณภาพการศึกษาบูรพาประเทืองวิทย์ควรที่จะ คือ 1. สร้างความรู้ ความเข้าใจเรื่องหลักสูตรสถานศึกษาในยุคดิจิทัลให้สามารถนำความรู้ไปใช้ในการจัดทำสาระการเรียนรู้ของหลักสูตรสถานศึกษาและสืบค้นข้อมูลที่ต้องการเพิ่มเติมผ่านเว็บเบราว์เซอร์ 2. มีการเตรียมพร้อมในการวางแผนด้านการจัดสรรงบประมาณ อาคารสถานที่ วัสดุอุปกรณ์ ในการจัดหาหรือเลือกใช้ทรัพยากรที่มีอยู่ในการจัดกิจกรรมพัฒนาผู้เรียน โดยใช้โปรแกรมต่าง ๆ 3. วิเคราะห์ข้อมูลพื้นฐาน สภาพปัจจุบัน ความต้องการของโรงเรียน และภูมิปัญญาท้องถิ่นโดยใช้ข้อมูลสารสนเทศมาจัดทำสาระการเรียนรู้ของหลักสูตรสถานศึกษาในยุคดิจิทัลโดยใช้โปรแกรม Microsoft Excel Google Drive iCloud 4. สร้างสื่อดิจิทัลตามหลักทฤษฎีที่เกี่ยวข้อง 5. รายงานผลการเรียนรู้ของผู้เรียนต่อผู้ปกครองผ่านช่องทางเว็บไซด์ของสถานศึกษา Line กลุ่มระหว่างครูประจำชั้นและผู้ปกครอง 6. ควรทำการวิเคราะห์จุดเด่น จุดด้อย ผ่านโปรแกรม Microsoft Excel
Article Details

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
จันจีรา สุจา และ สมใจ สืบเสาะ. (2566). การใช้นวัตกรรมในการบริหารสถานศึกษายุคดิจิทัลของผู้บริหารโรงเรียน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาชุมพร เขต 1. วารสาร บรรณศาสตร์ มศว, 16(2), 76 - 89.
จิณณวัตร ปะโคทัง. (2562). การสื่อสารในสถานศึกษายุคดิจิทัล. วารสารสมาคมพัฒนาวิชาชีพการบริหารการศึกษาแห่งประเทศไทย, 1(1), 125 - 132.
จิณณวัตร ปะโคทัง, & ธีระ รุญเจริญ. (2566). การจัดการเรียนรู้ของสถานศึกษาในยุคดิจิทัล โดยใช้เครือข่ายสังคมออนไลน์. วารสารการบริหารการศึกษาและภาวะผู้นำ, 11(42), 1 - 8.
ชาติชาย ทนะขว้าง. (2558). การจัดการระบบเทคโนโลยีสารสนเทศของโรงเรียน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 37. Veridian E-Journal ฉบับภาษาไทย สาขามนุษยศาสตร์สังคมศาสตร์และศิลปะ มหาวิทยาลัยศิลปากร, 8(1), 1-12.
ชิษณุพงศ์ เข็มนาค. (2563). แนวทางการพัฒนาการบริหารระบบสารสนเทศเพื่อการบริหารการศึกษาของผู้บริหารสถานศึกษา กลุ่มสหวิทยาเขตปัญจภาคี สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาสระบุรี. หลักสูตรปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต แขนงวิชาบริหารการศึกษา สาขาวิชาศึกษาศาสตร์. มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
ณัฏฐณิชา พรปทุมชัยกิจ. (2564). ภาวะผู้นํายุคดิจิทัลของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา ศรีสะเกษ ยโสธร. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยราชภัฏศรีสะเกษ, 15(2), 50 - 64.
ธนัชชนม์ มาตระออ. (2564). แนวทางการบริหารสถานศึกษายุคดิจิทัลสำหรับโรงเรียนขนาดเล็กสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาในจังหวัดเชียงใหม่. หลักสูตรปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการศึกษา. มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
ธีรภัทร์ วรคำ. (2565). แนวทางการบริหารหลักสูตรและการจัดการเรียนรู้โดยใช้การรู้ดิจิทัลของครู สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษามหาสารคาม เขต 1. วิทยานิพนธ์ปริญญา การศึกษามหาบัณฑิตสาขาวิชาการบริหารและพัฒนาการศึกษา. มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
นันทะ บุตรน้อย, สุธีรา ทิพย์วิวัฒน์พจนา, & กาญจนา คุมา. (2563). ผลกระทบของการปรับเปลี่ยน สู่การเป็นองค์กรดิจิทัลต่อการพัฒนาการบริการสาธารณะขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น. Local Administration Journal. 13(4), 347-362.
ปานเรขา เนื้อไม้. (2564). แนวทางการส่งเสริมการรู้ดิจิทัลสำหรับครูสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษา ประถมศึกษาพิจิตร เขต 1. ปริญญาการศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริการการศึกษา. มหาวิทยาลัยนเรศวร.
ภคพร เลิกนอก. (2563). การบริหารสถานศึกษาในยุคดิจิทัลสำหรับผู้บริหารสถานศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาขอนแก่น เขต 4. วารสารบัณฑิตศึกษา มหาจุฬาขอนแก่น, 7(2), 150-161.
รัตติยา โฉมเฉลา, จำเริญ อุ่นแก้ว, & ประกาศิต อานุภาพแสนยากร. (2567). รูปแบบการบริหารงานบุคคลในยุคดิจิทัลของโรงเรียนมัธยมศึกษา สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยราชภัฏศรีสะเกษ, 18(2), 149 - 163.
ลัดดาวัลย์ สะอิ้งทอง. (2564). แนวทางการพัฒนาทักษะการจัดการเรียนรู้ของครูในศตวรรษที่ 21 สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสุพรรณบุรี เขต 1. ปริญญาครุศาสตร มหาบัณฑิต สาขาการบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยราชภัฏพระนครศรีอยุธยา.
วรชัย วิภูอุปรโคตร. (2564). แนวทางการบริหารสถานศึกษาอย่างสร้างสรรค์ของผู้บริหารสถานศึกษาขั้นพื้นฐานในยุค 4.0. วารสารวิจัย มข. สาขามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 9(1), 60 - 69.
วราพร เอ็กสตร็อม. (2568). การบริหารหลักสูตรสถานศึกษาในยุคดิจิทัลของสถานศึกษาศูนย์พัฒนาคุณภาพการศึกษาบูรพาประเทืองวิทย์ สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาเชียงใหม่เขต 3. การศึกษาค้นคว้าอิสระปริญญามหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยนอร์ท-เชียงใหม่.
วิริยา วิจิตรวาทการ. (n.d.). Creating Teacher of Tomorrow. [ออนไลน์]. แหล่งข้อมูล : https://www.youtube.com/watch?v=6RM3xGo7tUo [31 มกราคม 2568].
สุวิทย์ เมษินทรีย์. (2559). ปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงและการพัฒนาที่ยั่งยืน: กระบวนทัศน์การพัฒนาสู่ประเทศไทย 4.0. สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์.
อ่องจิต เมธยะประภาส. (2559). ครูในยุคศตวรรษที่ 21 ต้องมีลักษณะ E-Teacher. [ออนไลน์]. แหล่งข้อมูล : https://drsumaibinbai.files.wordpress.com. [22 สิงหาคม 2567].