THAILAND'S SUSTAINABLE TOURISM DEVELOPMENT STRATEGY AND KINGDOM OF CAMBODIA
Keywords:
Strategy, Development Tourism, ASEANAbstract
The objectives of this thematic paper were as follows: 1) Sustainable tourism development of Thailand and the Kingdom of Cambodia. This is considered as a qualitative research. The key-informants is an expert in the context of national characteristics Tourism Thailand - Cambodia and is involved in the study. compose of 17 knowledgeable and purposively selected persons together with a focus group. The research tools include SWOT analysis and TOWS matrix. Content analysis and data categorization are performed.
The results reveal that: For the results: 1) Thailand and ASEAN sustainable tourism development strategy: a case study of Kingdom of Cambodia, it was found that it is based is suitable for the utility that is received after paying 1) tourism resource development including sustainable, worthily, and effective use of tourism resources, 2) sustainable ecological quality maintenance together without destroying nature., 3) tourism business development, regarding cooperation in security and tourist information into care is all 4) tourism market development, 5) participative tourism development from local community, and 6) tourism conscious-mind development. 2) The co-operation on sustainable tourism development between Thailand and Kingdom of Cambodia, it was found that it is based on 4 dimensions saying 1) transportation facilitation among ASEAN, 2) tourism market expansion, 3) safe and sound tourism, and 4) human resource development. 3) The strategy on sustainable tourism development between Thailand and Kingdom of Cambodia by using by author 5Ps M in action model in which there is 1) Promotion of tourism market, 2) Product development, 3) Performance management, 4) Perception of one tourism destination, and 5) Participation from all units concerned.
References
กรปภา พึ่งพันธและคณะ. (2558). Tourist Hub of ASEAN: โอกาสของไทย Tourist Hub of ASEAN: Opportunities for Thailand. ใน การประชุมวิชาการนิสิตนักศึกษาภูมิศาสตร์และภูมิสารสนเทศศาสตร์แห่งประเทศไทย ครั้งที่ 8 วันที่ 25-26 ธันวาคม 2558 ณ มหาวิทยาลัยราชภัฎบุรีรัมภ์. มหาวิทยาลัยราชภัฎบุรีรัมภ์.
จิระเดช ห้วยหงส์ทอง. (2560). แนวทางการส่งเสริมความร่วมมือด้านการท่องเที่ยวของประเทศไทยกบักลุ่มประเทศ CLMV. กรุงเทพมหานคร: วิทยาลัยป้องกันราชอาณาจักร.
ชนาใจ หมื่นไธสง และคณะ. (2559). การรับรู้ของนักศึกษาของมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งในยอกยาการ์ตา ประเทศอินโดนีเซียที่มีต่อไทย ด้านเศรษฐกิจและสังคมในบริบทประชาคมอาเซียน. วารสารการเมืองการปกครอง, 7(2), 33-47.
ธนรัตน์ รัตนพงศ์ธระ และคณะ. (2560). การมีส่วนร่วมของชุมชนในการพัฒนาการท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์ชุมชนอโยธยาจังหวัดพระนครศรีอยุธยา. วารสารวิชาการนวัตกรรมสื่อสารสังคม, 5(2), 8-16.
ภูมิใจ เลขสุนทรากร. (2559). แนวทางการสร้างความร่วมมือในการต่อต้านภัยคุกคามไม่ตามแบบระหว่างราชอาณาจักรไทยราชอาณาจักรกัมพูชา และสาธารณรัฐสังคมนิยมเวียดนาม :กรณีศึกษา เส้นทางเชื่อมต่อระหว่างสระแก้ว – พนมเปญ – โฮจิมินห์. วารสารสถาบันวิชาการป้องกันประเทศ, 7(3), 42-57.
รัศมี อ่อนปรีดา. (2015). การพัฒนาการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืนของจังหวัดราชบุรีและสมุทรสงคราม. Academic Journal Phranakhon Rajabhat University, 6(1), 135-145.
สุชาติ ประสิทธิ์รัตนสินธุ์. (2012). ระเบียบวิธีวิจัยทางสังคมศาสตร์. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์ชลดา.
ASEAN Secretariat. (2011). Standard Operating Procedure for Regional Standby Arragements and Coordination of Joint Disaster Relief and Emergency Response Operations. Jakarta: ASEAN Secretariat.
Department of Tourism. (2556). ASEAN Tourism Strategic Plan B.E. 2554-2558. Bangkok: Department of Tourism.
Office of the Permanent Secretary, Ministry of Tourism and Sports. (2560). The 2nd National Tourism Development Plan (B.E. 2560-2564). Bangkok: Office of the Permanent Secretary, Ministry of Tourism and Sports.
Pound Chat & D Vijit Supinit. (2016). A Study of Tourism Development and Preference for Tourism Sites in Phnom Penh, Cambodia. International Journal of Thesis Projects and Dissertations (IJTPD), 4(2), 196-203.
World Tourism Organization. (2015). UNWTO Tourism highlights 2015 edition. Retrieved May 21, 2018, from from https://www.e-unwto.org/doi/pdf/10.18111/9789284416899
