THE MODEL FOR THE DEVELOPMENT OF PROFESSIONAL LEARNING COMMUNITY TO ENHANCE LEARNING ACHIEVEMENT OF BASIC SCHOOLS IN KAMPHAENG PHET PROVINCE
Keywords:
Model, Development Of Professional Learning Communities, Academic Achievement, Basic SchoolAbstract
The purposes of this research were to 1) study the schools’ conditions and the problems as professional learning communities to enhance learning achievement, 2) establish a model to improve the schools’ professional learning community, 3) investigate and evaluate the model, and 4) develop a manual and evaluate the implementation of the model. The subjects of this qualitative study included 35 school administrators and 319 teachers. The data were collected by using documentary research, a questionnaire, and a structured interview with successful schools. The data were analyzed by using percentage, frequency, means and standard deviation. The results revealed that, in terms of the conditions of academic work, budgeting, personnel, and general administration were operated based on the scope of Ministry of Education. As for the conditions of the development of professional learning community to enhance learning achievement, it was found that the preparation, operation, supervision, monitoring, evaluation, improvement, and knowledge dissemination were operated but they were done continuously. The results also showed that the problems of the academic work, personnel , and general administration were at a high level; whereas, budgeting was at the highest level. In terms of the development, the problems of preparation, operation, supervision, monitoring, evaluation, improvement, and knowledge dissemination were at the highest levels. As for the model development of the schools in Kamphaengphet, it was found that the model consisted of 7 components: principles, objectives, structure, process, conditions of success, evaluation, and school’s accomplishment. The investigation and the evaluation of the model indicated that the appropriateness, the possibility, and the utility were at the highest levels. In addition, the appropriateness of the manual and the evaluation form were at the highest level.
References
กรมวิชาการ. (2545). พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2542 และแก้ไขเพิ่มเติม (ฉบับที่ 2) พ.ศ. 2545 พร้อมกฎกระทรวงที่เกี่ยวข้องและพระราชบัญญัติการศึกษาภาคบังคับ พ.ศ. 2545. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์พัฒนาหนังสือกรมวิชาการ.
กระทรวงศึกษาธิการ. (2545). พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พุทธศักราช 2542 และที่แก้ไข เพิ่มเติม (ฉบับที่ 2) พ.ศ. 2545. กรุงเทพมหานคร: คุรุสภาลาดพร้าว.
กัลยา วานิชย์บัญชา. (2550). การวิเคราะห์สถิติ: สถิติสําหรับบริหารและวิจัย. (พิมพ์ครั้งที่ 10). กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
จันทรานี สงวนนาม. (2545). ทฤษฎีและแนวทางปฏิบัติในการบริหารสถานศึกษา. กรุงเทพมหานคร: บุคพอยท์.
ชูศรี วงศ์รัตนะ. (2550). เทคนิคการใช้สถิติเพื่อการวิจัย. (พิมพ์ครั้งที่ 10). นนทบุรี: ไทยเนรมิต กิจอินเตอร์ โปรเกรสซิฟ.
ทิศนา แขมมณี. (2557). ศาสตร์การสอน. (พิมพ์ครั้งที่ 4). กรุงเทพมหานคร: ด่านสุทธาการพิมพ์จำกัด.
บุญชม ศรีสะอาด. (2545). การวิจัยเบื้องต้น. (พิมพ์ครั้งที่ 7). กรงเทพมหานคร: สุวีริยาสาส์น.
ประชุม รอดประเสริฐ. (2543). นโยบายและการวางแผนหลักการและทฤษฎี. (พิมพ์ครั้งที่ 4). กรุงเทพมหานคร: เนติกุลการพิมพ์.
ประพันธั สุริหาร. (2542). ศัพท์เทคนิคทางการบริหาร. มหาสารคาม: อภิชาตการพิมพ์.
ปองทิพย์ เทพอารีย์ และมารุต พัฒผล. (2557). การพัฒนารูปแบบชุมชนแห่งการเรียนรู้เชิงวิชาชีพสําหรับครูประถมศึกษา. วารสารศิลปากรศึกษาศาสตร์วิจัย, 6(2). 284-296 .
มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมมาธิราช. (2551). การพัฒนาหลักสูตรและสื่อการสอนหน่วยที่ 8 -15. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
เมตต์ เมตต์การุณจิต. (2533). การบริหารจัดการการศึกษาแบบมีส่วนร่วม : ประชาชนองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น และราชการ. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพมหานคร: บุ๊คพอยท์.
รองศาสตราจารย์ นราพร จันทร์โอชา. (2560). ชุมชนการเรียนรู้ทางวิชาชีพ. เรียกใช้เมื่อ 3 มีนาคม 2560 จาก https://www.bbc.com/thai/48694053
รัตนะ บัวสนธ์. (2552). การวิจัยและพัฒนานวัตกรรมการศึกษา. กรุงเทพมหานคร: คําสมัย.
วิเชียร ไชยบัง. (28 มีนาคม 2561). การพัฒนาชุมชนการเรียนรู้ทางวิชาชีพ เพื่อยกระดับผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน. (วิสากุล กองทองนอก, ผู้สัมภาษณ์)
วิสุทธิ์ วิจิตรพัชราภรณ์. (2547). การพัฒนารูปแบบการจัดการศึกษาแบบกระจายอำนาจ ในสถานศึกษาขั้นพื้นฐานตามแนวทางพระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ.2542. กรุงเทพมหานคร: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สำนักงบประมาณ. (2546). แนวทางการบริหารงบประมาณรายจ่ายประจำปี พ.ศ. 2546. กรุงเทพมหานคร: สำนักงบประมาณ.
สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษากำแพงเพชร เขต 1 และ 2. (2561). สรุปผลทดสอบระดับชาติขั้นพื้นฐาน (O-NET) 2561. เรียกใช้เมื่อ 26 มีนาคม 2561 จาก www.SummaryONETM3_2561.pdf
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2560). กฎหมายที่เกี่ยวข้อง. เรียกใช้เมื่อ 26 มีนาคม 2560 จาก https://www.obec.go.th/archives/category/law-list
สำนักพัฒนาครูและบุคลากรการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2560). คู่มือประกอบการอบรมการขับเคลื่อนกระบวนการ PLC (Professional Learning Community) “ชุมชนการเรียนรู้ทางวิชาชีพ” สู่สถานศึกษา. เรียกใช้เมื่อ 28 มีนาคม 2561 จาก https://www.ben.ac.th/main/content/download/1/PLC.pdf
เสนาะ ติเยาว์. (2546). หลักการบริหาร. (พิมพ์ครั้งที่ 3).กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
Annenberg Institute for School Reform at Brown University. (2002). School Communities That Work: A National Task Force Report on the Future of Urban Districts. RI: Brown University.
GotoKnow. (2560). แล้วนักเรียนได้อะไร ????? เรียกใช้เมื่อ 13 มีนาคม 2560 จาก https://www.gotoknow.org/posts/626042
Hammond, L. (1994). The current status of teaching and teacher developmentin theUnited States. New York: Columbia University.
Hord et al. (2010). Guiding professional learning communities. Thousand Oaks: Corwin.
McLaughlin et al. (2006). Building school-based teacher learning communities Professional strategies to improve student achievement. New York: Teacher College Press.
Sarah Reckhow. (2013). Follow the money. New York: Oxford University Press.
