THE MANAGEMENT MODEL FOR HIGH-PERFORMANCE VOLLEYBALL SPORT IN PUBLIC UNIVERSITIES THAILAND
Keywords:
Sport Management Model, High Performance Sport, Volleyball, Public UniversitiesAbstract
This research consists of two objectives. Firstly, it is to develop a management model for the high - performance volleyball sport in public universities in Thailand and secondly to evaluate the feasibility and appropriateness of its model. The research was conducted by using 3 phases. Phase1, is to study and synthesize theories and studies related to objectives of this research prior to interviewing 7 Experts. Phase 2, a consensus phase was conducted by 19 experts (Modified Delphi technique), then results was concluded to develop a drafted management model for volleyball sport in public universities. Phase 3, evaluating feasibility and appropriateness phase, were done through the scrutinization of 7 stakeholders. The research findings were as follows: 1) This public universities have high-performance volleyball sport program without clear policy, inappropriate well faire, learning difficulty for students and good management is needed. 2) The management model for high performance volleyball in public universities in Thailand consists of 4 main management functions which included planning (8 factors), Organizing (4 factors), Leading (8 factors) and Controlling (4 factors). 3)The feasibility and appropriateness of the model were accepted to be utilized, useful and practicable.
References
กระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา. (2560). แผนพัฒนากีฬาแห่งชาติฉบับที่ 6 (พ.ศ. 2560 - 2564). กรุงเทพมหานคร: สำนักงานกิจการโรงพิมพ์องค์การสงเคราะห์ทหารผ่านศึก.
การกีฬาแห่งประเทศไทย. (2551). การจัดทำแผนที่ผลลัพธ์เรื่องการจัดทำแนวทางการพัฒนากีฬาเป็นเลิศ. กรุงเทพมหานคร: การกีฬาแห่งประเทศไทย.
ปรางทิพย์ ยุวานนท์. (2552). การจัดการกีฬา. กรุงเทพมหานคร: พิมพ์ดีการพิมพ์.
มงคลชัย บุญแก้ว. (2555). รูปแบบแผนที่ผลลัพธ์การพัฒนานักกีฬาว่ายน้ำสู่ความเป็นเลิศในสถาบันการศึกษา. วารสารวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีการกีฬา, 12(1), 103-116.
วรวุฒิ กุลวงศ์ . (2547). ปัญหาการเข้าร่วมการแข่งขันกีฬามหาวิทยาลัยแห่งประเทศไทย ครั้งที่ 31 ของทีมกีฬามหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์. ใน วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาพลศึกษา. มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
ศักดิ์ชาย พิทักษ์วงศ์ และโกศล มีคุณ. (2551). การจัดทำแผนและระบบพัฒนากีฬาเป็นเลิศ: รูปแบบ (Model) การพัฒนากีฬาเป็นเลิศ. ใน รายงานผลการศึกษา. มหาวิทยาลัยบูรพา.
ศิริวรรณ เสรีรัตน์ และคณะ. (2545). องค์กรและการจัดการ. กรุงเทพมหานคร: ธรรมสาร.
สาคร สุขศรีวงศ์. (2555). การจัดการ: จากมุมมองนักบริหาร. (พิมพ์ครั้งที่10), กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สุวิมล ว่องวานิช. (2549 ). การประเมินอภิมาน. กรุงเทพมหานคร: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สุวิมล ว่องวานิช. (2558). การวิจัยประเมินความต้องการจำเป็น. (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
อัษ แสนภักดี. (2557). รูปแบบของปัจจัยด้านการบริหารที่ส่งผลต่อประสิทธิผลของกีฬาเพื่อความเป็นเลิศสถาบันอุดมศึกษาของรัฐ. ใน ดุษฎีนิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาวิทยาศาสตร์การออกกำลังกายและการกีฬา. มหาวิทยาลัยบูรพา.
อำภร ศรียาภัย และคณะ. (2557). การจัดการกีฬาในสถาบันอุดมศึกษาเพื่อการพัฒนาชาติ. วารสารสมาคมการจัดการกีฬาแห่งประเทศไทย, 4(1), 35-50.
De Bosscher, V. et al. (2006). A conceptual framework for analyzing sports policy factors leading to international sporting success. European Sport Management Quarterly, 6(2), 185-215.
Dessler, G. (1998). Human Resource Management. New Jersey: Prentice Hall.
Goff, B. (2000). Effects of University athletics on the University; a Review and Extension of empirical assessment. Journal of Sport Management, 14(2), 85-104.
