SEXUAL ABUSE AMONG CHILDREN AND YOUTH

Authors

  • Sanyapong Limprasert Rungsit University
  • Veenunkarn Rujiprak Mahidol University
  • Yodsawadi Thipphayamongkoludom Thailand Institute of Justice

Keywords:

Sexual Abuse, Violent, Children and Youth

Abstract

                This research aims to explore sexual abuse experiences among children and youth under 18 – year - old, and investigating the relationship between sex, age, family status and sexual abuse. This study is an exploratory research towards the use of questionnaires. The population was grade 7-12 students. These schools were in Bangkok and its vicinity, and there were 2,443 samples in total. The findings revealed that only a small minority of students had experienced sexual victimization. Nonetheless, the most evident sexual violation behaviors included molestation and inappropriate touching without consent, following by unsuccessful acts of sexual harassment by force, threat of force, or seduction, respectively. The least observable sexual violation behavior was rape by physical force. In terms of perpetrators, adolescents tended to be sexually violated by peer the most, following by relatives, neighbors, and partners, respectively. However, some of them were sexually violated by strangers, and only a small minority was sexually assaulted by fathers, stepmothers and full siblings. Regarding the crime scenes, most of the sexual violations occurred in someone’s residence, following by schools. The incidents usually occurred when the victims were left alone with the offenders. Furthermore, the result found that sex, age group and family status were significantly associated with sexual violent. Female and children and youth age between 16 – 17 year were more likely to be a risk of victimized, the same as those who was not living with parent was more likely be experienced sexual abused. The results of this research can contribute to the guidance for related agencies to further develop preventive measures for sexual violations among adolescents.

References

กระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์. (2556). รายงานสถิติการถูกทำร้าย ร่างกายในเด็กและสตรีที่เข้ารับบริการที่ศูนย์พึ่งได้ ปีพุทธศักราช 2556. กรุงเทพมหานคร: กระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์.

ข่าวสดออนไลน์. (2562). หนึ่งเสียงเปลี่ยนชีวิต ยุติความรุนแรงต่อเด็ก. เรียกใช้เมื่อ 14 กรกฎาคม 2562 จาก https://www.khaosod.co.th/lifestyle/news_2538558

ฐาศุกร์ จันประเสริฐ. (2554). ความรุนแรงในโรงเรียน: เสียงสะท้อนจากเด็ก เยาวชนและผู้ที่เกี่ยวข้อง. วารสารพฤติกรรมศาสตร์เพื่อการพัฒนา, 3(1), 1 – 9.

ทัศนีย์ คนเล และคณะ. (2553). ประสบการณ์ของการถูกทารุณกรรมทางเพศในวัยรุ่นหญิง. วารสารพยาบาลและการศึกษา, 3(2), 57 – 72.

พรรณพิมล หล่อตระกูล และมาโนช หล่อตระกูล. (2544). การถูกลาวงเกินทางเพศโดยครูชายของนักเรียนชาย: ปัญหา ผลติดตามและการป้องกัน. วารสารสมาคมจิตแพทย์แห่งประเทศไทย, 46(1), 25 – 34.

พิภพ อดุลย์อิทธิพงศ์. (2544). การปฎิบัติงานแบบสหวิชาชีพในการคุ้มครองเด็กที่ถูกทารุณกรรมและทอดทิ้ง. กรุงเทพมหานคร: มูลนิธิศูนย์พิทักษ์สิทธิเด็ก.

มหาวิทยาลัยอัชสัมชัญ. (2548). ภัยคุกคามทางเพศในกลุ่มผู้หญิงวัยเจริญพันธุ์: กรณีศึกษาผู้หญิงในเขตกรุงเทพมหานครและปริมณฑล. กรุงเทพมหานคร: เอแบคโพล.

มหาวิทยาลัยอัชสัมชัญ. (2549). สถานการณ์ปัญหาการคุกคามทางเพศ และเพศสัมพันธ์ในกลุ่มเยาวชน: กรณีศึกษาเยาวชนอายุ 15 – 24 ปี ในเขตกรุงเทพมหานคร และ ปริมณฑล (นนทบุรี ปทุมธานี และสมุทรปราการ). กรุงเทพมหานคร: เอแบคโพล.

วรรยา เทียนดี. (2546). การศึกษาทัศนคติและพฤติกรรมการล่วงละเมิดทางเพศต่อผู้หญิงของข้าราชการตำรวจเพศชายในจังหวัดสมุทรปราการ. กรุงเทพมหานคร: ฐานข้อมูลวิทยานิพนธ์ไทย.

วิทยากร เชียงกูล. (2552). จิตวิทยาวัยรุ่น: ก้าวข้ามปัญหาและพัฒนาศักยภาพด้านบวก. กรุงเทพมหานคร: สายธาร.

สำนักงานปลัดกระทรวงสาธารณสุข. (2563). แนวปฏิบัติเพื่อป้องกันและแก้ไขปัญหาการล่วงละเมิดหรือคุกคามทางเพศในการทำงานของกระทรวงสาธารณสุข. กรุงเทพมหานคร: ศูนย์ปฏิบัติการต่อต้านทุจริต กระทรวงสาธารณสุข.

สุฑาทิพย์ คำเที่ยง. (2562). ความรุนแรงในเด็กและเยาวชน : ตั้งใจ หรือ แค่พลั้งเผลอ. เรียกใช้เมื่อ 21 พฤษภาคม 2563 จาก http://www.craniofacial.or.th/aggressiveness-in-youth.php

สุวรา แก้วนุ้ย และทักษพล ธรรมรังสี. (2558). พฤติกรรมการคุกคามทางเพศในกลุ่มเด็กและเยาวชนภายใต้อิทธิพลการบริโภคเครื่องดื่มแอลกอฮอล์. วารสารวิจัยระบบสาธารณสุข, 5(2), 233 – 243.

Agnew, R. et al. (1996). A New Test of Classic Strain Theory. Justices Quarterly, 13(4), 681-704.

Stark, L. & Landis, D. (2016). Violence against children in humanitarian settings: A literature review of population-based approaches. Social Science & Medicine, 152(2016), 125 - 137.

Downloads

Published

2020-09-15

How to Cite

Limprasert, S. ., Rujiprak, V. ., & Thipphayamongkoludom, Y. . (2020). SEXUAL ABUSE AMONG CHILDREN AND YOUTH. Journal of Buddhist Anthropology, 5(9), 230–246. Retrieved from https://so04.tci-thaijo.org/index.php/JSBA/article/view/243586

Issue

Section

Research Articles