THE USE OF KNOWLEDGE MANAGEMENT PROCESSES IN EDUCATIONAL QUALITY ASSURANCE
Keywords:
Knowledge Management Process, Educational Quality Assurance, Nursing EducationAbstract
The objectives of this research article were to present knowledge management (KM) process and success factors of knowledge management process in educational quality assurance of Boromarajonani College of Nursing, Chiang Mai (BCNC). KM process is managing and organizing knowledge in organization from tacit knowledge originated from human resources and explicit knowledge aiming to increase knowledge accessibility, self development and performance quality among organization’s staffs and these processes include knowledge identification, knowledge creation and acquisition, knowledge organization, knowledge codification and refinement, knowledge access, knowledge sharing and learning. Lesson learned from applying KM process showed that good role model of the director in promoting knowledge sharing in workplace, accessible communication, and, using effective tools; SECI model monitoring form and internal audit form are mentioned as important success factors in BCNC knowledge management processes. However, there are 5 indicators/factors that need to improve and develop in BCNC; 1) Staff participation and preparation in transition phase 2) Knowledge management tools 3) Guidebook for quality assurance in education 4) Qualitative methods of KM processes’ measurement and 5) Recognition and rewards. Considering these factors may improve efficiency and effectiveness of knowledge management process in educational quality assurance.
References
กลุ่มงานยุทธศาสตร์และพัฒนาคุณภาพ วิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนี เชียงใหม่. (2561). แผนพัฒนาคุณภาพและปรับปรุงแก้ไข (Improvement plan). เชียงใหม่: วิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนี เชียงใหม่.
กลุ่มงานยุทธศาสตร์และพัฒนาคุณภาพ วิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนี เชียงใหม่. (2561). แผนพัฒนาคุณภาพและปรับปรุงแก้ไข (Improvement plan). เชียงใหม่: วิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนี เชียงใหม่.
งานพัฒนาคุณภาพและจัดการความรู้ วิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนี เชียงใหม่. (2563). คู่มือการดำเนินการจัดการความรู้ วิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนี เชียงใหม่ ประจำปีงบประมาณ 2563. เชียงใหม่: วิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนี เชียงใหม่.
ดุจแข วงษ์สุวรรณ และคณะ. (2552). การจัดการความรู้ในหน่วยงานของมหาวิทยาลัยมหิดล. ใน รายงานการวิจัย. มหาวิทยาลัยมหิดล.
ประสิทธิชัย พิบูลรัตน์. (2560). การเปลี่ยนผ่านของการจัดการความรู้. วารสารวิชาการ กสทช, 2(2017), 116-133.
พรพิมล หรรษาภิรมย์โชค. (2550). การพัฒนารูปแบบการจัดการความรู้สำหรับหน่วยงานภาครัฐ. กรุงเทพมหานคร: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ (ฉบับที่ 4) พ.ศ. 2562. (2562). ราชกิจจานุเบกษา เล่ม 136 ตอนที่ 57 ก. หน้า 124-128 ( 1 พฤษภาคม 2562).
ยุภาพร ทองน้อย และมุกดา ดวงพิมพ์. (2561). การจัดการความรู้มุ่งสู่นวัตกรรมบริการในยุค Library of Thing. วารสารข่ายงานห้องสมุดมหาวิทยาลัยส่วนภูมิภาค, 5(2), 159-168.
วิจารณ์ พานิช. (2548). การจัดการความรู้กับการบริหารราชการไทย. กรุงเทพมหานคร: สถาบันส่งเสริมการจัดการความรู้เพื่อสังคม.
วิจารณ์ พานิช. (2557). การจัดการความรู้กับการบริหารราชการแนวใหม่. สถาบันสงเสริมการจัดการความรู้เพื่อสังคม. เรียกใช้เมื่อ 1 พฤษภาคม 2563 จาก http://123.242.165.136/document_file/Article/N0001528/1097206195-1.pdf
วิจารณ์ พานิช. (2559). ขอบฟ้าใหม่ในการจัดการความรู้. กรุงเทพมหานคร: มูลนิธิสถาบันส่งเสริม การจัดการความรู้เพื่อสังคม.
วิทยาลัยเครือข่ายภาคเหนือในสังกัดสถาบันพระบรมราชชนก. (2562). คู่มือแบบตรวจสอบคุณภาพ Internal Audit Form ในวิทยาลัยเครือข่ายภาคเหนือในสังกัดสถาบันพระบรมราชชนก. ใน โครงการประชุมเชิงปฏิบัติการเพื่อพัฒนาแนวปฏิบัติที่ดีด้านการประกันคุณภาพการศึกษาด้วยกระบวนการจัดการความรู้ วิทยาลัยพยาบาลบรมราชชะนี นครลำปาง ร่วมกับวิทยาลัยเครือข่ายภาคเหนือในสังกัดสถาบันพระบรมราชชนก. วิทยาลัยพยาบาลบรมราชชะนี นครลำปาง.
วิไลเลิศ เขียววิมล และคณะ. (2554). ศึกษาสถานการณ์การดำเนินการจัดการความรู้ของวิทยาลัยในสังกัด พระบรมราชชนกกระทรวงสาธารณสุข. วารสารพยาบาลกระทรวงสาธารณสุข, 21(1), 96-105.
วีระพร วงษ์พานิช และสุเทพ ลิ่มอรุณ. (2555). ปัจจัยองค์กรในการจัดการความรู้ที่ส่งผลต่อการจัดการความรู้เกี่ยวกับการใช้เทคโนโลยีสารสนเทศ. วารสารศิลปากรศึกษาศาสตร์วิจัย, 4(1), 237-246.
ศันสนีย์ จะสุวรรณ์. (2550). การพัฒนารูปแบบองค์การแห่งการเรียนรู้ของมหาวิทยาลัยราชภัฏ. ใน ดุษฏีนิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยศิลปากร.
สำนักงาน กพร. และสถาบันเพิ่มผลผลิตแห่งชาติ. (2548). คู่มือการจัดการความรู้: จากทฤษฎีสู่การปฏิบัติ. เรียกใช้เมื่อ 1 พฤษภาคม 2563 จาก http://203.157.7.7/KM/blog/myfile/1354851866.pdf
สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาระบบราชการ. (2552). การจัดการความรู้. กรุงเทพมหานคร: ก.พลพิมพ์ จำกัด.
สิทธิพร ชุลีธรรม และคณะ. (2561). รูปแบบการจัดการความรู้เพื่อการเป็นองค์กรแห่งการเรียนรู้ของคณะสังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหิดล. วารสารการบริหารปกครอง, 7(1), 129-150.
สุกิจ ทองพิลา. (2560). ความคิดเห็นเกี่ยวกับการจัดการความรู้ของอาจารย์วิทยาลัยสังกัดสถาบันพระบรมราชชนก กระทรวงสาธารณสุข. วารสารการพยาบาลและการศึกษา, 10(3), 83-97.
อรวรรณ น้อยวัฒน์. (2556). มุมการจัดการความรู้. เรียกใช้เมื่อ 5 พฤษภาคม 2563 จาก https://www.stou.ac.th/Schools/Shs/booklet/book56_4/km.html
Ebrahim, M. et al. (2011). Development of Conceptual Framework for Knowledge Management Process. Journal of Modern Accounting and Auditing, 7(8), 864-877.
Nonaka, I. & Takeuchi, H. (1995). The Knowledge Creating Company. Retrieved May 1 , 2020, from https://books.google.co.th/bookshl=th&lr=&id=tmziBwAAQBAJ&oi=fnd&pg=PA3&ots=pcaBPYEAE&sig=kMO_PSMJgbYeLDXni2xaQR5LsTM&redir_esc=y#v=onepage&q&f=false
Ruggles, R. (1997). Knowledge Management Tools. London: Routledge.