THE ROLE OF SANTI ASOKE IN SOCIAL MOVEMENT
Keywords:
The Role, Santi Asoke, Samana Phothirak, Social MovementAbstract
This article aimed to study the role of the Santi Asoke in social movement since when the group was a support for Maj.Gen. Chamlong Srimuang was a candidate for the governor of Bangkok in 1985 to the era of Thailand’s political crisis. This article mainly studied from the documents. The results of the article showed that Santi Asoke did not have a status of a Buddhist organization that was certified from the government and Thai Sangha. This status has allowed Santi Asoke to conduct activities freely, both in religious activities and social activities. Santi Asoke was conducting social activities as a social movement with Samana Phothirak as the master. Santi Asoke has a systematic organizational structure with rituals, traditions, and festivals that creates the Asoke Buddhism ideology in both religious and social ideologies. Several social movements have occurred in Thai society arose from the members of the Santi Asoke that formed an organization carrying out religious activities along with the implementation of social activism. They have a systematic and strong social movement with a network of the members of Santi Asoke spreading across Thailand. This also included the power of the alliances network where Asoke members interact with individuals, communities, and other political interest groups that have the same direction. The object of the movement of Santi Asoke was to drive Thai society toward their goals. The social movement of Santi Asoke was more effective than individual group movements.
References
คณะกรรมการชุมชนบุญนิยมสันติอโศก. (2551). ชุมชนบุญนิยมสันติอโศก. (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพมหานคร: อุษาการพิมพ์.
ชัยฤทธิ์ ยนเปี่ยม. (2562). พรรคเพื่อฟ้าดิน การเมืองบุญนิยมของ "จำลอง" ที่ต้องแนะนำ "ทักษิณ". เรียกใช้เมื่อ 26 ธันวาคม 2562 จาก https://asoke.info/Sanasoke/sa271 /119.html
ทีมงานข่าวอโศก. (2557). “งานมหาปวารณา’ 57” ครั้งที่ 32 ฉลอง 80 ปีวิชิตชัย พ่อครูสมณะโพธิรักษ์ 30 ปีปฐมอโศกวันที่ 6-9 พฤศจิกายน 2557 ณ ชุมชนบุญนิยมปฐมอโศก จ.นครปฐม”. สารอโศก, 35(1), 4-17.
เทิดธรรม ทรงไทย. (2551). ข้าฯ คือ…นักรบประชาชน. กรุงเทพมหานคร: กรีน-ปัญญาญาณ.
ธนาพล อิ๋วสกุล. (2550). แกะรอยพันธมิตรประชาชนเพื่อประชาธิปไตย: ผู้ออกบัตรเชิญให้คณะรัฐประหาร. ใน ธนาพล อิ๋วสกุล และคนอื่น ๆ (กองบรรณาธิการ) รัฐประหารเพื่อระบอบประชาธิปไตยอันมีพระมหากษัตริย์ทรงเป็นประมุข (หน้า 296). กรุงเทพมหานคร: ฟ้าเดียวกัน.
นพรัตน์ นิลประพัฒน์. (2561). ความสัมพันธ์ของภาพลักษณ์องค์กรและกลยุทธ์การสื่อสารเพื่อให้เกิดประสิทธิผลที่มีต่อความภักดีในตราสินค้าของผู้บริโภคเครื่องดื่มเบียร์ช้าง. ใน วิทยานิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต สาขาบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยศิลปากร.
นาวาบุญนิยม. (2553). งานสาราณียกุศล พล.ต.จำลอง ศรีเมืองสู่ปัจฉิมวัย (อย่านึกว่าแก่นะ). สารอโศก, 30(3), 15-22.
บรูม ลีโอนาร์ด และเซ็คสนิค ฟิลิปส์. (2509). พฤติกรรมร่วม. (ประเสริฐ แย้มกลิ่นฟุ้ง, ผู้แปล). พระนคร: สภาวิจัยแห่งชาติ.
บัณฑิต ศิริรักษ์โสภณ. (2559). “บุญนิยม”:จริยธรรมทางเศรษฐกิจกับการขับเคลื่อนทางสังคมของชาวอโศก. ใน วิทยานิพนธ์สังคมวิทยาและมานุษยวิทยามหาบัณฑิต สาขาวิชามานุษยวิทยา. มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
บุญร่วม เทียมจันทร์. (2544). คดีประวัติศาสตร์ นายกฯ ทักษิณชนะคดีซุกหุ้น. กรุงเทพมหานคร: หจก.วีเจ พริ้นติ้ง จำกัด.
ประกาศคณะกรรมการการเลือกตั้ง เรื่องการสิ้นสภาพความเป็นพรรคการเมืองของพรรคการเมืองที่จัดตั้งหรือเป็นพรรคการเมืองตามพระราชบัญญัติประกอบรัฐธรรมนูญว่าด้วยพรรคการเมือง พ.ศ. 2550. (2562). ราชกิจจานุเบกษา เล่ม 136 ตอนที่ 53 ก หน้า 1-2 (22 เมษายน 2562).
ภิญโญ ไตรสุริยธรรมา (บรรณาธิการ). (2547). เช็กบิล. กรุงเทพมหานคร: openbooks.
มูลนิธิธรรมสันติ. (2555). สัจจะแห่งชีวิตของสมณะโพธิรักษ์ ภาค 3 "ชาวอโศก" เพื่อมวลมนุษยชาติ. กรุงเทพมหานคร: อุษาการพิมพ์.
ยุทธชัย จอมพงษ์. (2549). แนวคิดทางการเมืองของจากตัวสมณะโพธิรักษ์. ใน วิทยานิพนธ์รัฐศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชารัฐศาสตร์. มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
ยุพดี วิภัติภูมิประเทศ. (2558). การสื่อสารทางการเมืองของพลตรีจำลอง ศรีเมือง ศึกษาในช่วงเวลาระหว่างปี พ.ศ. 2523-2553. ใน ดุษฎีนิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาสื่อสารการเมือง. วิทยาลัยสื่อสารการเมือง มหาวิทยาลัยเกริก.
ลิขิต ธีรเวคิน. (2544). วิวัฒนาการการเมืองการปกครองไทย. (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
วัชระ เพชรทอง. (2535). ราชดำเนิน ถนน 1,000 ศพ. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์บางหลวง.
วัชรา ไชยสาร. (2555). วิกฤตทางการเมืองไทย: เลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรเป็นการทั่วไป 2550 กับ 2554. รัฐสภาสาร, 60(3), 56-86.
วัลยา ภู่ภิญโญ. (2544). ทักษิณ ชินวัตรตาดูดาวเท้าติดดิน. (พิมพ์ครั้งที่ 10). กรุงเทพมหานคร:: สำนักพิมพ์มติชน.
สงกรานต์ จอมศรี. (2556). การก่อกำเนิดและการดำเนินการอยู่ของพรรคเพื่อฟ้าดิน. ใน วิทยานิพนธ์รัฐศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชารัฐศาสตร์. มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
สมณะนึกนบ ฉันทโส. (2562). รายงานจากพุทธสถาน. เรียกใช้เมื่อ 14 ธันวาคม 2562 จาก http://www.asoke.info/Sanasoke/sa270/084.html
สมณะโพธิรักษ์. (2545). เหตุปัจจัยความเสื่อมแห่งสงฆ์: ขาดทิศทางโลกุตรธรรม. ใน พิทยา ว่องกุล วิกฤติศาสนายุคธนาธิปไตย: พุทธวิบัติ? (พิมพ์ครั้งที่ 2) (หน้า 89). กรุงเทพมหานคร: โครงการวิถีทรรศน์.
สำนักข่าวอิศรา. (2563). เกาะติดสถานการณ์ชุมนุมองค์การพิทักษ์สยาม. เรียกใช้เมื่อ 3 พฤษภาคม 2563 จาก https://www.isranews.org/isranews-scoop/17827-monitor-pitaksiam.html
สำนักงานคณะกรรมการการเลือกตั้ง. (2555). ข้อมูลสถิติการเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎร พ.ศ. 2554. กรุงเทพมหานคร: รุ่งศิลป์การพิมพ์ (1977) จำกัด.
สำนักงานคณะกรรมการการเลือกตั้ง. (2558). รายงานจำนวนสมาชิกพรรคการเมืองในรอบไตรมาส ไตรมาสที่ 4 (ต.ค.- ธ.ค.) ปีพ.ศ. 2557. เรียกใช้เมื่อ 6 กุมภาพันธ์ 2561 จาก http://www.ect.go.th/ect_th/Ewt_w3c/ewt_dl_link.php?nid=248
สุรเธียร จักรธรานนท์. (2550). สันติอโศก: สามทศวรรษที่ท้าทาย. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์มติชน.
เฮกิลา โฮร์น และมาเรีย เลนา. (2541). มองพระพุทธศาสนาด้วยสองตาเปิด (ขวัญ ก่อเอง ผู้แปล). กรุงเทพมหานคร: ฟ้าอภัย.