STRATEGIES FOR IMAGE PUBLIC RELATIONS OF PROVINCIAL COURTS
Keywords:
Strategy, Image Building, Public Relations, Provincial CourtsAbstract
The objectives of this research article were: 1) to study the images of provincial courts by perception and the needs related to images of provincial courts, 2) to study the factors related to the images of provincial courts. 3) to develop the strategies for creating public relation’s images and 4) to try out and assess the strategies for creating public relation’s images of provincial courts. This research uses the Mixed Methods Research. (Qualitative Research and Quantitative Research) The tools used in the research were questionnaires and focus group discussion. The sample consisted provincial court at Kamphaeng Phet, Phichit and Phitsanulok Province 136 people and customer of 377 people. Focus group discussion informant 12 people the data analyzed by average, percentage, frequency distribution and analyze the content. The results of research were found as follows: 1) the images of provincial courts through people’s perception and the needs related to images were as follows: for services, social responsibility, management and sufficient working. 2) The factors related to the images were as follows: 2.1 internal factors such as Administrator, Personnel, Budget, Materials and Management. 2.2 External factors such as Social and Culture, Technology, Economics, Customers and Politics. 3) The strategies for creating public relation’s images as follows: The first strategy develops personnel’s performance guideline. The second strategy develops modern services. The third strategy develops performance evaluation. The fourth strategy promotes innovation, public relations, and the fifth strategy, supporting modern informational technology systems. 4) The experiment and evaluate strategies for creating public relation’s images were as follows: The experiment included court personnel and people, documents and innovation Agreement, appropriateness, possibility and utility.
References
คณะกรรมการร่างรัฐธรรมนูญ สำนักงานเลขาธิการสภาผู้แทนราษฎร. (2560). รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณา จักรไทย พุทธศักราช 2560. กรุงเทพมหานคร: สำนักการพิมพ์.
จุฬาลัคน์ ณ ลำปาง. (2557). ความสัมพันธ์ระหว่างการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์และสมรรถนะหลักของข้าราชการศาลยุติธรรม. ใน ดุษฎีนิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์. มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
ชุมพล จันทราทิพย์. (2550). พระธรรมนูญศาลยุติธรรม. (พิมพ์ครั้งที่ 13). กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
ณัฏฐ์สุมน ทิตาสิริจิรภาส. (2561). รูปแบบการจัดการความรู้ผ่านสื่ออิเล็กทรอนิกส์ของสำนักศาลยุติธรรมประจำภาค 1. ใน ดุษฎีนิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารองค์ความรู้. มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
ดิเรกฤทธิ์ เจนครองธรรม. (2558). การพัฒนาสำนักงานศาลปกครองสู่องค์การที่มีขีดสมรรถนะสูง. ใน ดุษฎีนิพนธ์รัฐศาสตร์ดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชารัฐศาสตร์. มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
นพรัตน์ อภิวิมลลักษณ์. (2559). รูปแบบการพัฒนาภาวะผู้นำของผู้พิพากษาหัวหน้าศาลในศาลยุติธรรม. ใน ดุษฎีนิพนธ์ครุศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษาและภาวะผู้นำ. มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร.
ปริณ บุญฉลวย. (2556). ความสัมพันธ์ระหว่างวัฒนธรรมองค์การ องค์การการเรียนรู้กับประสิทธิผลองค์การของศาลยุติธรรม: ตัวแบบสมการโครงสร้าง. ใน ดุษฎีนิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาพัฒนาสังคมและการจัดการสิ่งแวดล้อม. สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์.
พรรณเพ็ญ วงษ์คำลือ. (2553). แนวทางพัฒนาการบริการของศาลจังหวัดแม่สอด. ใน วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตร์มหาบัณฑิต สาขาวิชายุทธศาสตร์การพัฒนา. มหาวิทยาลัยราชภัฏกำแพงเพชร.
พระราชบัญญัติยุทธศาสตร์ชาติ พ.ศ. 2560. (2560). ราชกิจจานุเบกษา. เล่ม 134 ตอนที่ 79 ก (31 กรกฏาคม 2560).
พิสณุ ฟองศรี. (2554). การสร้างและพัฒนาเครื่องมือวิจัย. (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพมหานคร: ต้นแก้ว.
ไพรวัลย์ รัตนมา. (2560). แนวทางการพัฒนาประสิทธิภาพการให้บริการประชาชนของข้าราชการศาลยุติธรรม จังหวัดสุราษฎร์ธานี. ใน วิทยานิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์. มหาวิทยาลัยราชภัฏสุราษฎร์ธานี.
มนตรี กวีนัฏธยานนท์. (2554). การเสริมสร้างจริยธรรมของส่วนราชการในกระทรวงมหาดไทยโดยคำพิพากษาศาลปกครองสูงสุด: ศึกษากรณีการปฏิบัติหน้าที่ด้วยความโปร่งใสและสามารถตรวจสอบได้. ใน ดุษฎีนิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์. มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
รัชนี วงศ์สุมิต. (2547). หลักการประชาสัมพันธ์. ชลบุรี: มหาวิทยาลัยบูรพา.
รัชนี นิธากร. (2555). กลยุทธ์การพัฒนาระบบการประกันคุณภาพภายในของมหาวิทยาลัยราชภัฏ กลุ่มภาคเหนือตอนล่าง. ใน ดุษฎีนิพนธ์ปรัชญาดุษฏีบัณฑิต สาขาวิชายุทธศาสตร์การบริหารและการพัฒนา. มหาวิทยาลัยราชภัฏกำแพงเพชร.
รุ่งนภา พัตรปรีชา. (2556). พลังแห่งการประชาสัมพันธ์. กรุงเทพมหานคร: ศูนย์หนังสือแห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
วิยะดา ธนสรรวนิช. (2558). การจัดทำคู่มือการปฏิบัติงาน. อุบลราชธานี: มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี.
วิยะดา ลพโภชน์. (2558). การพัฒนาการให้บริการประชาชนของศาลแขวงพระนครเหนือ. ใน ดุษฎีนิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์. มหาวิทยาลัยกรุงเทพธนบุรี.
วิรัช ลภิรัตนกุล. (2549). หลักการประชาสัมพันธ์ฉบับสมบูรณ์. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ศักดา ร่ารื่น. (2551). งานประชาสัมพันธ์. กรุงเทพมหานคร: สถาบันพัฒนาข้าราชการฝ่ายตุลาการศาลยุติธรรม.
ศูนย์วิจัยเศรษฐศาสตร์ประยุกต์ คณะเศรษฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์. (2548). ปัจจัยหลักของแผนฟื้นฟูกิจการที่ดี: ผลต่อการพิจารณาคดีของศาลเพื่อความสำเร็จของธุรกิจและเศรษฐกิจไทย. กรุงเทพมหานคร: บริษัท อฑตยา มิเล็นเนียม.
สำนักแผนงานและงบประมาณ สำนักงานศาลยุติธรรม. (2561). รายงานประจำปีงบประมาณ พ.ศ. 2561 ศาลยุติธรรมและสำนักงานศาลยุติธรรม. กรุงเทพมหานคร: สำนักแผนงานและงบประมาณ สำนักงานศาลยุติธรรม.
สุภาพร พงศ์ภิญโญโอภาส. (2555). การพัฒนากลยุทธ์การบริหารงานวิจัยของมหาวิทยาลัยราชภัฏในกลุ่มภาคเหนือตอนล่าง. ใน ดุษฎีนิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชายุทธศาสตร์การบริหารและการพัฒนา. มหาวิทยาลัยราชภัฏกำแพงเพชร.
เสรี วงษ์มณฑา. (2542). การประชาสัมพันธ์: ทฤษฎีและปฏิบัติ. กรุงเทพมหานคร: บริษัท ธีระฟิล์มและไซเท็กซ์จำกัด.
James R. Gregory & Jack G. Wiechmann. (2002). Branding Across Borders: A Guide to Global Brand Marketing. Retrieved January 5, 2016, from https://www.amazon.com/Branding-Across-Borders-Global-Marketing/ dp/0658009451
Kevin Lane Keller. (2008). Strategic Brand Management. (3rd ed.). Upper Saddle River: NJ: Pearson Prentice-Hall.
Krejcie, R. V. & Morgan, D. W. (1970). Determining Sample Size for Research Activities. Educational and Psychological Measurement, 30(3), 607-610.