NATURAL DISASTER MANAGEMENT GUIDELINES OF VILLAGES: CASE STUDY BAN CHAN AND BAN DEN TAMBOL BAN CHAN, KANLAYANIWATTHANA DISTRICT, CHIANG MAI PROVINCE
Keywords:
Management, Natural Disasters, CommunityAbstract
The Objectives of this research article were to 1) to study the problems and impacts of natural disasters in the community and 2) to study the management of natural disasters in the community and 3) to guide the prevention, correction and development of natural disaster management in the community. This is a quality research. The informants are village’s leader and committees, villagers, monks and sub district administrative organization executive which are processed in depth interviews, group meetings and observations. The research results were found as follows. 1) Problems and impacts of natural disasters in the community showed that in the rainy season, there will be a lot of rainfall, flooding from the high land caused agricultural disadvantage. In the summer season, some households were fired by forest fire due to their negligence. The villagers were faced windstorm between March and April and with lack of water in the pond, no drinking water. In winter, it is unusually cold in October to February and has a temperature of about three degrees Celsius. 2) Disaster management in the community found that Banchan sub district administrative organization have strategic management and budget allocation to be avoided the public risk of both villages. There is monthly meeting to announce and explain the disaster management in each season. In addition the officers have provided knowledge, training, methods and techniques to villagers. There is organization or committee to response when a disaster occurs by coordinating with Banchan sub district administrative. 3) The proposed natural disaster management guidelines of the community found that the government should have a written order or instructions to prepare in advance for disasters. The relevant agencies should provide disaster prevention knowledge to the community every year. The government should prepare the staffs, equipment and medicines and also develop the volunteer to manage with natural disasters.
References
เสฏฐวุฒิ นิธิโชติชัยสิริ และคณะ. (2558). สรุปบทเรียนการดำเนินงานป้องกันควบคุมโรคในภาวะภัยหนาว ปี 2558, กลุ่มปฏิบัติการเตรียมพร้อมตอบโต้ภาวะฉุกเฉิน ด้านการควบคุมโรคและภัยสุขภาพสำนักโรคติดต่อทั่วไป กรมควบคุมโรค ปีงบประมาณ 2558. นครปฐม: บริษัท เวิร์ค พริ้นติ้ง จำกัด.
กรมทรัพยากรธรณี กระทรวงทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม. (2556). แผนที่เสี่ยงภัยดินถล่มระดับชุมชน ตำบลบ้านจันทร์ อำเภอกัลยาณิวัฒนา. เชียงใหม่: กรมทรัพยากรธรณี.
กรมพัฒนาที่ดิน กระทรวงเกษตรและสหกรณ์. (2554). การจัดการภัยแล้ง. เรียกใช้เมื่อ 20 ตุลาคม 2561 จาก https://www. ldd.go.th/www/lek_web/news.jsp?id= 18533
กระทรวงทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม. (2554). คู่มือสำหรับผู้บริหารองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์คุรุสภาลาดพร้าว.
ฐกร กาญจน์จิรเดช และคณะ. (2561). รูปแบบการมีส่วนร่วมของชุมชนในการบริหารจัดการน้ำอย่างยั่งยืนของจังหวัดอุทัยธานี ตามแนวปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง. วารสารสันติศึกษาปริทรรศน์ มจร, 6(2), 537-538.
นาถนเรศ อาคาสุวรรณ. (2561). การศึกษาพื้นที่เสี่ยงภัยแล้งและแนวทางป้องกันภัยแล้งในพื้นที่คาบสมุทรสทิงพระ. อินทนิลทักษิณสาร, 13(1), 1-6.
ปวิณ ชำนิประศาสน์. (2559). ประกาศจังหวัดเชียงใหม่, เรื่องเขตการให้ความช่วยเหลือผู้ประสบภัยพิบัติกรณีฉุกเฉิน อำเภอกัลยาณิวัฒนา. เรียกใช้เมื่อ 20 พฤษภาคม 2561 จาก http://www.chiangmai.go.th/managing/public/M1/R26Sep20161 03225.pdf
พรเทพ ศิริวนารังสรรค์. (2554). การจัดการความเสี่ยงจากภัยพิบัติโดยอาศัยชุมชนเป็นฐาน. วารสารสมาคมเวชศาสตร์ป้องกันแห่งประเทศไทย, 14(2), 9-12.
วงเดือน มั่งมี. (2558). การศึกษาบทบาทขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นด้านการป้องกัน และบรรเทาสาธารณภัย กรณีศึกษา องค์การบริหารส่วนตำบลนครสวรรค์ออก อำเภอ เมืองนครสวรรค์ จังหวัดนครสวรรค์. กรุงเทพมหานคร: วิทยาลัยป้องกันและบรรเทา สาธารณภัย กรมป้องกันและบรรเทาสาธารณภัย.
สายฝน แสงหิรัญ ทองประเสริฐ และคณะ. (2558). การจัดการภัยพิบัติขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น และครือข่ายองค์กรชุมชน. วารสารการบริหารท้องถิ่น, 8(4), 120-133.
สำนักงานสิ่งแวดล้อม. (2556). คู่มือการจัดการด้านสุขาภิบาลและอนามัยสิ่งแวดล้อม กรณีภัยแล้ง, กรมอนามัย กระทรวงสาธารณภัย. กรุงเทพมหานคร: บริษัทสามเจริญพาณิชย์.
สุภาวดี เปรมจิตร์. (2559). สภาพปัญหา สาเหตุและแนวทางการป้องกันอุทกภัยของตำบลบางยาง อำเภอบ้านสร้าง จังหวัดปราจีนบุรี. ใน วิทยานิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารทั่วไป. วิทยาลัยการบริหารรัฐกิจ มหาวิทยาลัยบูรพา.
สุริยา คำหว่าน. (2553). การทรัพยากรน้ำโดยชุมชนมีส่วนร่วมกรณีศึกษาลุ่มน้ำก่ำตอนล่าง อำเภอธาตุพนม จังหวัดนครพนม. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานคณะกรรมการวิจัยแห่งชาติ.
อภิชาติ ใจอารีย์. (2559). การพัฒนากระบวนการมีส่วนร่วมแบบพหุภาคีเพื่อการจัดการป่าชุมชน อย่างยั่งยืน : กรณีศึกษาชุมชนบ้านพุเตย จังหวัดกาญจนบุรี. วารสารมหาวิทยาลัยศิลปากร, 36(1), 111-113.
อัมพร แก้วหนู. (2554). ขบวนชุมชนจัดการอุทกภัย: ทำไมและอย่างไร? กรุงเทพมหานคร: บริษัท วิสคอมเซ็นเตอร์ จำกัด.
อำนวยพร ชลดำรงค์กุล. (2554). แบบจำลองการบริหารจัดการไฟป่า: กรณีศึกษาชุมชนบ้านหัวดอย. เชียงราย: สำนักป้องกันรักษาป่าและควบคุมไฟป่า.