แนวทางการบริหารจัดการภัยพิบัติทางธรรมชาติของชุมชน: ศึกษากรณี ชุมชนบ้านจันทร์ และชุมชนบ้านเด่น ตำบลบ้านจันทร์ อำเภอกัลยาณิวัฒนา จังหวัดเชียงใหม่

ผู้แต่ง

  • ประเสริฐ ปอนถิ่น มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย วิทยาเขตเชียงใหม่
  • พระครูสาทรธรรมสิทธิ์ . มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย วิทยาเขตเชียงใหม่
  • โสภา ปอนถิ่น มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย วิทยาเขตเชียงใหม่

คำสำคัญ:

การบริหารจัดการ, ภัยพิบัติทางธรรมชาติ, ชุมชน

บทคัดย่อ

          บทความฉบับนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาปัญหาและผลกระทบภัยพิบัติ ทางธรรมชาติของชุมชน 2) เพื่อศึกษาการจัดการภัยพิบัติทางธรรมชาติของชุมชน 3) เพื่อเป็นข้อเสนอแนะแนวทางการป้องกัน แก้ไขและพัฒนาการจัดการภัยพิบัติทางธรรมชาติของชุมชน เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ ผู้ให้ข้อมูล คือ ผู้นำ คณะกรรมการ ประชาชน พระสงฆ์ ผู้บริหารองค์กรบริหารส่วนตำบล จากการสัมภาษณ์เชิงลึก ประชุมกลุ่ม การสังเกต ผลวิจัย พบว่า 1) ปัญหาและผลกระทบภัยพิบัติทางธรรมชาติ พบว่า ฤดูฝนจะมีปริมาณน้ำฝนมากน้ำหลากจากที่สูงทำให้เกิดผลเสียทางการเกษตร ด้านอัคคีภัยหรือไฟป่า มีบางครัวเรือนเกิดอัคคีภัยขึ้นเนื่องจากการประมาท ด้านวาตภัย ปัญหาเกิดขึ้นในระหว่างเดือนมีนาคมถึงเดือนเมษายน   และฝนแล้งชุมชนขาดน้ำในบ่อในลำห้วย สาเหตุมาจากการมีฝนตกน้อยเฉลี่ยต่ำกว่าปกติส่วนอากาศหนาวผิดปกติ ในเดือนตุลาคม - กุมภาพันธ์จะมีอากาศหนาวมีอุณหภูมิประมาณสามองศาเซลเซียส 2) การจัดการภัยพิบัติทางธรรมชาติ พบว่า องค์การบริหารส่วนตำบลมียุทธศาสตร์ จัดสรรงบประมาณในการจัดการความเสี่ยงจากสาธารณภัยร่วมกับชุมชน มีการประชุมชี้แจงข่าวสารให้ชาวบ้าน มีการวางแผนรับมือภัยพิบัติทางธรรมชาติตามฤดูกาล  มีการอบรม วิธีการ เทคนิค มีการจัดตั้งกลุ่มเพื่อรับผิดชอบเมื่อเกิดภัยพิบัติขึ้น 3) ข้อเสนอแนะแนวทางการจัดการภัยพิบัติทางธรรมชาติ พบว่า รัฐบาลควรมีหนังสือสั่งการให้เตรียมการล่วงหน้าในการรับมือภัยพิบัติ หน่วยงานที่เกี่ยวข้องควรให้ความรู้ในการป้องกันภัยพิบัติให้กับชุมชน ควรมีการเตรียมการเรื่องบุคคล เครื่องมืออุปกรณ์ และยานพาหนะให้พร้อม การปลูกจิตสำนึกจิตอาสา ส่งเสริมการผนึกกำลังทุกภาคส่วนในการป้องกันแก้ไขปัญหาเมื่อเกิดภัยพิบัติเกิดขึ้น

เอกสารอ้างอิง

เสฏฐวุฒิ นิธิโชติชัยสิริ และคณะ. (2558). สรุปบทเรียนการดำเนินงานป้องกันควบคุมโรคในภาวะภัยหนาว ปี 2558, กลุ่มปฏิบัติการเตรียมพร้อมตอบโต้ภาวะฉุกเฉิน ด้านการควบคุมโรคและภัยสุขภาพสำนักโรคติดต่อทั่วไป กรมควบคุมโรค ปีงบประมาณ 2558. นครปฐม: บริษัท เวิร์ค พริ้นติ้ง จำกัด.

กรมทรัพยากรธรณี กระทรวงทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม. (2556). แผนที่เสี่ยงภัยดินถล่มระดับชุมชน ตำบลบ้านจันทร์ อำเภอกัลยาณิวัฒนา. เชียงใหม่: กรมทรัพยากรธรณี.

กรมพัฒนาที่ดิน กระทรวงเกษตรและสหกรณ์. (2554). การจัดการภัยแล้ง. เรียกใช้เมื่อ 20 ตุลาคม 2561 จาก https://www. ldd.go.th/www/lek_web/news.jsp?id= 18533

กระทรวงทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม. (2554). คู่มือสำหรับผู้บริหารองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์คุรุสภาลาดพร้าว.

ฐกร กาญจน์จิรเดช และคณะ. (2561). รูปแบบการมีส่วนร่วมของชุมชนในการบริหารจัดการน้ำอย่างยั่งยืนของจังหวัดอุทัยธานี ตามแนวปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง. วารสารสันติศึกษาปริทรรศน์ มจร, 6(2), 537-538.

นาถนเรศ อาคาสุวรรณ. (2561). การศึกษาพื้นที่เสี่ยงภัยแล้งและแนวทางป้องกันภัยแล้งในพื้นที่คาบสมุทรสทิงพระ. อินทนิลทักษิณสาร, 13(1), 1-6.

ปวิณ ชำนิประศาสน์. (2559). ประกาศจังหวัดเชียงใหม่, เรื่องเขตการให้ความช่วยเหลือผู้ประสบภัยพิบัติกรณีฉุกเฉิน อำเภอกัลยาณิวัฒนา. เรียกใช้เมื่อ 20 พฤษภาคม 2561 จาก http://www.chiangmai.go.th/managing/public/M1/R26Sep20161 03225.pdf

พรเทพ ศิริวนารังสรรค์. (2554). การจัดการความเสี่ยงจากภัยพิบัติโดยอาศัยชุมชนเป็นฐาน. วารสารสมาคมเวชศาสตร์ป้องกันแห่งประเทศไทย, 14(2), 9-12.

วงเดือน มั่งมี. (2558). การศึกษาบทบาทขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นด้านการป้องกัน และบรรเทาสาธารณภัย กรณีศึกษา องค์การบริหารส่วนตำบลนครสวรรค์ออก อำเภอ เมืองนครสวรรค์ จังหวัดนครสวรรค์. กรุงเทพมหานคร: วิทยาลัยป้องกันและบรรเทา สาธารณภัย กรมป้องกันและบรรเทาสาธารณภัย.

สายฝน แสงหิรัญ ทองประเสริฐ และคณะ. (2558). การจัดการภัยพิบัติขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น และครือข่ายองค์กรชุมชน. วารสารการบริหารท้องถิ่น, 8(4), 120-133.

สำนักงานสิ่งแวดล้อม. (2556). คู่มือการจัดการด้านสุขาภิบาลและอนามัยสิ่งแวดล้อม กรณีภัยแล้ง, กรมอนามัย กระทรวงสาธารณภัย. กรุงเทพมหานคร: บริษัทสามเจริญพาณิชย์.

สุภาวดี เปรมจิตร์. (2559). สภาพปัญหา สาเหตุและแนวทางการป้องกันอุทกภัยของตำบลบางยาง อำเภอบ้านสร้าง จังหวัดปราจีนบุรี. ใน วิทยานิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารทั่วไป. วิทยาลัยการบริหารรัฐกิจ มหาวิทยาลัยบูรพา.

สุริยา คำหว่าน. (2553). การทรัพยากรน้ำโดยชุมชนมีส่วนร่วมกรณีศึกษาลุ่มน้ำก่ำตอนล่าง อำเภอธาตุพนม จังหวัดนครพนม. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานคณะกรรมการวิจัยแห่งชาติ.

อภิชาติ ใจอารีย์. (2559). การพัฒนากระบวนการมีส่วนร่วมแบบพหุภาคีเพื่อการจัดการป่าชุมชน อย่างยั่งยืน : กรณีศึกษาชุมชนบ้านพุเตย จังหวัดกาญจนบุรี. วารสารมหาวิทยาลัยศิลปากร, 36(1), 111-113.

อัมพร แก้วหนู. (2554). ขบวนชุมชนจัดการอุทกภัย: ทำไมและอย่างไร? กรุงเทพมหานคร: บริษัท วิสคอมเซ็นเตอร์ จำกัด.

อำนวยพร ชลดำรงค์กุล. (2554). แบบจำลองการบริหารจัดการไฟป่า: กรณีศึกษาชุมชนบ้านหัวดอย. เชียงราย: สำนักป้องกันรักษาป่าและควบคุมไฟป่า.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

07/06/2021

รูปแบบการอ้างอิง

ปอนถิ่น ป., . พ., & ปอนถิ่น โ. (2021). แนวทางการบริหารจัดการภัยพิบัติทางธรรมชาติของชุมชน: ศึกษากรณี ชุมชนบ้านจันทร์ และชุมชนบ้านเด่น ตำบลบ้านจันทร์ อำเภอกัลยาณิวัฒนา จังหวัดเชียงใหม่. วารสารมานุษยวิทยาเชิงพุทธ, 6(7), 482–497. สืบค้น จาก https://so04.tci-thaijo.org/index.php/JSBA/article/view/247170

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิจัย