PARTICIPATION OF THE PEOPLE IN THE SUSTAINABLE LOCAL DEVELOPMENT OF BANGKOK
Keywords:
Public participation, Sustainable, Local Development, BangkokAbstract
The Objectives of this research article were to Factors Affecting Public Participation in Sustainable Local Development of Bangkok This was Mixed method research. Quantitative the population consisted of people in Bangkok, 6 districts, population of 628, 250 people. Using Taro Yamane sample size calculation method, 340 people were randomly sampled. Use questionnaires as a tool for the confidence value. Reliability was obtained with an alpha coefficient of 0.96. The analysis of the data was used statistics, percentage, mean, standard deviation. And multiple regression Qualitative, in-depth interviews, and 16 key informants. Analyzing and presenting descriptive results. The results of the research were found that the factors affecting the public participation 1) Local development planning 2) Local development activities, 3) Public relations for people to have knowledge and understanding about local development, 4) decision - making to set up local development action plans, and 5) monitoring and evaluating local development performance significantly. Statistics at the .05 level, with the participation of people in the overall sustainable development of the Bangkok local area at a high level. The input from the interviews corroborated the most important issue of participation, namely the involvement of the public in planning local development. It will allow people to play a part in determining the direction for their own community development. And some issues commented on factors that have different effects on people to participate in monitoring and evaluating the performance of local development work By finding incentives Cultivate good values to invite people to participate.
References
กองยุทธศาสตร์บริหารจัดการ. (2561). จำนวนประชากรในเขตกรุงเทพมหานคร พ.ศ. 2551- 2561. เรียกใช้เมื่อ 4 กันยายน 2563 จาก www.bangkok.go.th/pipd/page/ sub/16730/สถิติด้านสังคม.
กองสารสนเทศภูมิศาสตร์ สำนักยุทธศาสตร์และประเมินผล. (2559). ข้อมูลสถิติจำนวนประชากรและพื้นที่รายเขต ของกรุงเทพมหานคร พ.ศ. 2559. เรียกใช้เมื่อ 4 กันยายน 2563 จาก www.bangkokgis.com/gis_ information/population/.
จักร์พงษ์ เปี่ยมเมตตา. (26 มกราคม 2563). ข้อคิดเห็น และแนวทางการมีส่วนร่วมของประชาชนในการพัฒนาท้องถิ่นอย่างยั่งยืนของ กทม. (ดวงฤทธิ์ เบ็ญจาธิกุล ชัยรุ่งเรือง, ผู้สัมภาษณ์)
ณรินทร์ งามวงษ์ และวิทยา จิตนุพงศ์. (2561). เปรียบเทียบการปกครองส่วนท้องถิ่นรูปแบบพิเศษในประเทศไทย: กรุงเทพมหานครและเมืองพัทยา. ใน รายงานการวิจัยเสนอต่อมหาวิทยาลัยรามคำแหงงบประมาณปี พ.ศ. 2560. คณะรัฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
ธนิศร ยืนยง. (2561). การมีส่วนร่วมของประชาชนที่ส่งผลต่อการพัฒนาท้องถิ่นในจังหวัดนครนายก. วารสารมหาจุฬานาครทรรศน์, 5(2), 119 - 135.
นิภาพรรณ ผิวอ่อน. (2559). การบริหารงานตามหลักธรรมาภิบาลขององค์การบริหารส่วนตำบลกุยเหนือ อำเภอกุยบุรี จังหวัดประจวบคีรีขันธ์. ใน วิทยานิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต สาขารัฐประศาสนศาสตร์. วิทยาลัยนวัตกรรมการจัดการ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลรัตนโกสินทร์.
บุญเกียรติ การระเวกพันธ์. (26 มกราคม 2563). ข้อคิดเห็น และแนวทางการมีส่วนร่วมของประชาชนในการพัฒนาท้องถิ่นอย่างยั่งยืนของ กทม. (ดวงฤทธิ์ เบ็ญจาธิกุล ชัยรุ่งเรือง, ผู้สัมภาษณ์)
บุญเกียรติ การะเวกพันธุ์ และคณะ. (2560). การบริหารงานภาครัฐแนวใหม่. เรียกใช้เมื่อ 4 กันยายน 2563 จาก wiki.kpi.ac.th/index.php?title=การบริหารงานภาครัฐแนวใหม่
ประดิษฐ์ ดีวัฒนกุล. (2559). รูปแบบกรุงเทพมหานครในทศวรรษหน้า. วารสารสมาคมนักวิจัย, 21(2), 188 - 201.
ประดิษฐ์ ดีวัฒนกุล. (22 มกราคม 2563). ข้อคิดเห็น และแนวทางการมีส่วนร่วมของประชาชนในการพัฒนาท้องถิ่นอย่างยั่งยืนของ กทม. (ดวงฤทธิ์ เบ็ญจาธิกุล ชัยรุ่งเรือง, ผู้สัมภาษณ์)
พชร สาตร์เงิน. (2561). การมีส่วนร่วมของประชาชนในการวางแผนพัฒนาขององค์การบริหารส่วนตำบลท่าแคจังหวัดลพบุรี. วารสารเกษมบัณฑิต, 19(ฉบับพิเศษ), 189 - 200.
ลพชัย ธาราทิศ. (26 มกราคม 2563). ข้อคิดเห็น และแนวทางการมีส่วนร่วมของประชาชนในการพัฒนาท้องถิ่นอย่างยั่งยืนของ กทม. (ดวงฤทธิ์ เบ็ญจาธิกุล ชัยรุ่งเรือง, ผู้สัมภาษณ์)
วสันต์ จันทจร. (2560). การมีส่วนร่วมของประชาชนในการบริหารงานองค์การบริหารส่วนตำบลหนองจิก อำเภอบรบือ จังหวัดมหาสารคาม. ใน วิทยานิพนธ์รัฐศาสตรมหาบัณฑิต สาขานโยบายสาธารณะ. วิทยาลัยการเมืองการ ปกครอง มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
สิทธิชัย ตันศรีสกุล. (2553). ปัจจัยที่ส่งผลต่อการพัฒนาชุมชนยั่งยืน กรณีศึกษาองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น จังหวัดมหาสารคาม. วารสารช่อพะยอม, 21(1), 51 - 68.
เอกราช ศรีแพน และคณะ. (2560). การวิจัยเรื่องการมีส่วนร่วมของประชาชนในการพัฒนา โครงสร้างพื้นฐานของเทศบาลตำบลกุดหว้า อำเภอกุฉินารายณ์ จังหวัดกาฬสินธุ์. ใน วิทยานิพนธ์รัฐประศาสนศาสตร์ สาขารัฐประศาสนศาสตร์ คณะรัฐศาสตร์และนิติศาสตร์. มหาวิทยาลัยกาฬสินธุ์.
Allyn, B. & John, J. (1957). Out Line of Local government of the United Kingdom. London: Sir Isaac Pitman & Sons.
Best, J. & Kahn, J. V. (1993). Research in Education. Boston: Printed In the United Statesof America.
John, M. & Norman, T. (1980). Participation’s Place in Rural Development : Seek Clarity Through Specifics. World Development, 8(3), 213 - 235.
Likert, R. (1964). The Method of Constructing and Attitude Scale. New York: Wiley & Son.
Mcu. Online. (2017). From five precepts village to being model of Chosaart village. Retrieved March 2017, from http://www.mcu.ac.th/site/articleconten tarticle
Noiplook, R. (2014). Public Participation in Local Development Planning of Jaehom Sub-District Administrative Organization. In Jaehom District Lampang Province Master’s Independent Study. Nation University.
Sriwongsa, N. (2014). People’s Participation for Making Development Plan of Khoksawang Subdistrict Administrative Organization, Phanomprai District, Roi Et Province. Journal of Politics and Governance, 4(2), 296 - 313.
William, W. (1974). Some Aspects of the Informal Social Participation of Farm Families. New York: Cornell University.