THE GATEWAY FOR THE SOUTHERN THAI DISH “TAO-KUA”: THROUGH THE CREATIVE CULTURAL TOURISM IN SONGKHLA PROVINCE
Keywords:
The Gateway of Local Food “Tao Kua”, The Creative Cultural Tourism (Fusion Food), Songkhla ProvinceAbstract
The objectives of this article were to develop the local food “Tao Kua” through creative cultural tourism. Using qualitative and mixed method research by collecting data from the questionnaire of 156 consumers and tourist and the focus group of the 12 representatives of Government and private companies (total of 168 people) 1) From the questionnaires: 1.1) “Tao Kua” is the most popular food over 45 years consumers. 1.2) The consumers prefer the fusion food pattern to the original pattern. 1.3) The consumers are more interested in the modern design than the old style. 1.4) Zero of consumers interested in the project of “Tao-Kua” without charged 2) From the focus group: 2.1) There are two types of food patterns; the first is the traditional method and the second is to create and change the appearance, flavour to a type of fusion food that is suitable for the lifestyle and taste of the next generation. 2.2) Consumption patterns: there are two types of consumers and consumption characteristics. For older consumers, the taste is the most important aspect of “Tao Kua”, with original seasoning. The new generation of consumers, apart from taste, they also focus on appearance, creative cooking, nutritional status and restaurant atmosphere. 2.3) The marketing patterns use the new marketing plan 5A theory and digital technology using multimedia technology and innovations for helping build business and promoting the economy. Culinary economy is the key strategy to open the door to local cuisine “Tao Kua” through creative travel culture in the main Province in Songkhla.
References
กนกกานต์ วีระกุล และคณะ. (2560). การสร้างสรรค์นวัตกรรมและคุณค่าให้กับอาหารท้องถิ่นเพื่อสุขภาพและคู่มือการผลิตอาหารท้องถิ่นเพื่อสุขภาพ : กรณีศึกษาวัตถุดิบท้องถิ่นจากจังหวัดเชียงราย หนองคายเพชรบุรี สุราษฎร์ธานี. กรุงเทพมหานคร: โรงเรียนการเรือนมหาวิทยาลัยสวนดุสิต.
กรมส่งเสริมอุตสาหกรรม. (2560). การตลาด 360 องศา. เรียกใช้เมื่อ 10 มกราคม 2562 จาก https://bsc.dip.go.th/th/category/
กองโภชนาการกรมอนามัย กระทรวงสาธารณสุข. (2562). ตารางโภชนาการ. เรียกใช้เมื่อ 3 มกราคม 2562 จาก http://xn--12clj6bwa4btf2kbeb6r.com/php/raw/ table_food/local_food.php.
กัลยา รุ่งเรือง. (2546). ความพึงพอใจในการทำงานตามทฤษฎีค้ำจุนและการจูงใจของอาจารย์อาชีวศึกษา: ศึกษาเฉพาะกรณีโรงเรียนอรรถวิทย์พณิชยการปัญหาพิเศษ. ใน วิทยานิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารทั่วไป. มหาวิทยาลัยบูรพา.
เกอ ซ่ง. (2560). คุณภาพอาหาร คุณภาพการบริการ สภาพแวดล้อมทางกายภาพและความใส่ใจในสุขภาพที่ส่งผลต่อการตัดสินใจเลือกใช้บริการร้านอาหารไทยของนักท่องเที่ยวชาวจีนในกรุงเทพมหานคร. กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยกรุงเทพ.
เครือมาศ มีเกษม. (2554). การศึกษาพฤติกรรมการบริโภคอาหารจานด่วนของบุคคลวัยทำงานในเขตกรุงเทพมหานคร. กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยกรุงเทพ.
จรัญชัย กรเกตุมหาชัย. (2555). ความพึงพอใจของลูกค้าต่อคุณภาพการให้บริการฝึกอบรมของบริษัทแบงค์คอกควอลิตี้ เซอร์วิส จำกัด. เชียงใหม่: มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
ชูโชค ทิพยโสตถิ. (2545). การสำรวจทัศนคติต่อความพึงพอใจของผู้รับบริการด้านงานทะเบียนราษฎรและบัตรประจำตัวประชาชนของสำนักงานเขตบางนา. ใน วิทยานิพนธ์รัฐประศาสนศาตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารทั่วไป. มหาวิทยาลัยบูรพา.
ธีรพันธ์ โล่ห์ทองคำ. (2544). Strategic IMC: กลยุทธ์การบริหารการตลาดแบบครบวงจร. กรุงเทพมหานคร: ทิปปิ้งพอยท์.
น้ำทิพย์ น้ำสระน้อย. (2555). รูปแบบและกลยุทธ์ทางการตลาดของผู้ประกอบการธุรกิจเกตส์เฮาส์บริเวณโค้งประปา อำเภอเมือง จังหวัดกาญจนบุรี. กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยศิลปากร.
บุญเลิศ จิตตั้งวัฒนา. (2542). การท่องเที่ยวแบบยั่งยืน. เรียกใช้เมื่อ 3 กุมภาพันธ์ 2563 จาก http://www.sara-dd.com/index.php?option=com.
ประสิทธิ์ วรฉัตราวณิช. (2561). เปลี่ยนชอบเป็นเชื่อ สูตรลับเพิ่มยอดขายด้วย Content Marketing. เรียกใช้เมื่อ 5 ธันวาคม 2562 จาก https://scbsme.scb.co.th/
ปรียาภรณ์ วงศ์อนุตรโรจน์. (2550). จิตวิทยาการศึกษา. กรุงเทพมหานคร: ศูนย์ส่งเสริมกรุงเทพ.
ปวีณภัทร นิธิตันติวัฒน์ และคณะ. (2560). พฤติกรรมการบริโภคอาหารของวัยรุ่นไทย ผลกระทบและแนวทางแก้ไข. วารสารวิทยาลัยพยาบาลพระปกเกล้า จันทบุรี, 28(1), 122-128.
พิทักษ์ ครุษทิพย์. (2538). ความพึงพอใจเป็นปฏิกิริยาด้านความรู้สึกต่อสิ่งเร้าหรือสิ่งกระตุ้น. กรุงเทพมหานคร: เพียรสันเอ็ดดูเคชั่น.
เรวัติ ตันตยานนท์. (2559). กำไรจากธุรกิจ (กรุงเทพธุรกิจ). เรียกใช้เมื่อ 15 พฤศจิกายน 2562 จาก https://www.bangkokbiznews.com/blog/detail/637885
วันชัย แก้วศิริโกมล. (2550). ความพึงพอใจของประชาชนที่มีต่อการให้บริการของสำนักงานเขตทุ่งครุ. กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยบูรพา.
วิริยะ แก้วเจริญศรี. (2558). กรณีศึกษาอิทธิพลของรูปแบบการตลาดแบบปากต่อปากที่มีต่อทัศนคติของการตลาดแบบปากต่อปาก. ใน สารนิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารธุรกิจ. มหาวิทยาลัยกรุงเทพ.
วิวิศน์ ใจตาบ. (2557). ปัจจัยที่มีผลต่อการตัดสินใจซื้อเบเกอรี่ของผู้บริโภคในจังหวัดกรุงเทพมหานคร. ใน วิทยานิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารธุรกิจ. มหาวิทยาลัยกรุงเทพ.
Kotler, P. (2560). การตลาด 4.0 Maketing 4.0 สู่ยุคการตลาดดิจิทัล. กรุงเทพมหานคร: Nation Books.
Schiffman, L. G., & Kanuk, L. L. . (1994). Consumer behavior (5th ed.). Englewood Cliffs, NJ: Prentice-Hall.