เปิดประตูอาหารท้องถิ่น “เต้าคั่ว” สู่การท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมสร้างสรรค์ จังหวัดสงขลา
คำสำคัญ:
การเปิดประตูอาหารท้องถิ่น “เต้าคั่ว”, การท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมสร้างสรรค์ (อาหารฟิวชั่น), จังหวัดสงขลาบทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนาอาหารท้องถิ่น “เต้าคั่ว” สู่การท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมสร้างสรรค์จังหวัดสงขลา ใช้การวิจัยแบบผสมผสานวิธี เก็บรวบรวมข้อมูล จากการตอบแบบสอบถามของผู้บริโภคท้องถิ่นและนักท่องเที่ยวจำนวน 156 คน และการอภิปรายกลุ่มจากตัวแทนภาครัฐและเอกชน จำนวน 12 คน รวม 168 คนในพื้นที่อำเภอสิงหนคร อำเภอเมืองสงขลา และอำเภอหาดใหญ่ จังหวัดสงขลา ใช้แนวคิดเกี่ยวกับการท่องเที่ยวเชิงอาหาร เศรษฐกิจสร้างสรรค์ ความพึงพอใจ และวัฒนธรรมสร้างสรรค์ ผลการศึกษาจำแนกเป็น 2 ประเด็น ดังนี้ ประเด็นที่ 1 จากการทำแบบสอบถามความพึงพอใจในเรื่องอาหาร “เต้าคั่ว” พบว่า 1.1) ช่วงอายุของผู้นิยมบริโภคมากที่สุด คือ ผู้บริโภคอายุ 45 ปีขึ้นไป 1.2) ความพึงพอใจในรูปแบบอาหารชอบรูปแบบอาหารฟิวชั่นมากกว่ารูปแบบดั้งเดิม 1.3) ความพึงพอใจในรูปแบบการบริโภค ชอบในลักษณะของการบริโภคที่มีการเพิ่มองค์ประกอบทางกายภาพและรูปลักษณ์ของอาหารมากกว่าแบบดั้งเดิมที่เจาะจงเฉพาะรสชาติและวัตถุดิบ 1.4) ไม่มีผู้ให้ความสนใจในการฝึกปฏิบัติทำอาหาร ในกรณีมีโครงการจัดสอนทำอาหาร “เต้าคั่ว” โดยไม่มีค่าใช้จ่าย ประเด็นที่ 2 จากการอภิปรายกลุ่ม 2.1) รูปแบบอาหารมี 2 แบบ คือ จากรูปแบบของแท้ดั้งเดิมและได้มีการรังสรรค์ ประยุกต์ ปรับเปลี่ยนรูปลักษณ์ ให้เหมาะสมกับวิถีชีวิตและรสนิยมของคนรุ่นใหม่เป็นอาหารฟิวชั่น 2.2) รูปแบบการบริโภค ลักษณะของผู้บริโภคกับการบริโภคมี 2 แบบ คือ ผู้บริโภครุ่นเก่าให้ความสำคัญกับรสชาติและวัตถุดิบแบบดั้งเดิม แต่ผู้บริโภคยุคใหม่ นอกจากเรื่องรสชาติแล้ว ยังให้ความสำคัญในส่วนประกอบเพิ่มเติมเช่น รูปลักษณ์ กระบวนการรังสรรค์อาหาร ภาวะโภชนาการ รวมทั้งบรรยากาศของร้าน 2.3) รูปแบบการตลาดใช้หลักการตลาด 5A ควบคู่กับเทคโนโลยีและนวัตกรรมที่ทันสมัย
เอกสารอ้างอิง
กนกกานต์ วีระกุล และคณะ. (2560). การสร้างสรรค์นวัตกรรมและคุณค่าให้กับอาหารท้องถิ่นเพื่อสุขภาพและคู่มือการผลิตอาหารท้องถิ่นเพื่อสุขภาพ : กรณีศึกษาวัตถุดิบท้องถิ่นจากจังหวัดเชียงราย หนองคายเพชรบุรี สุราษฎร์ธานี. กรุงเทพมหานคร: โรงเรียนการเรือนมหาวิทยาลัยสวนดุสิต.
กรมส่งเสริมอุตสาหกรรม. (2560). การตลาด 360 องศา. เรียกใช้เมื่อ 10 มกราคม 2562 จาก https://bsc.dip.go.th/th/category/
กองโภชนาการกรมอนามัย กระทรวงสาธารณสุข. (2562). ตารางโภชนาการ. เรียกใช้เมื่อ 3 มกราคม 2562 จาก http://xn--12clj6bwa4btf2kbeb6r.com/php/raw/ table_food/local_food.php.
กัลยา รุ่งเรือง. (2546). ความพึงพอใจในการทำงานตามทฤษฎีค้ำจุนและการจูงใจของอาจารย์อาชีวศึกษา: ศึกษาเฉพาะกรณีโรงเรียนอรรถวิทย์พณิชยการปัญหาพิเศษ. ใน วิทยานิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารทั่วไป. มหาวิทยาลัยบูรพา.
เกอ ซ่ง. (2560). คุณภาพอาหาร คุณภาพการบริการ สภาพแวดล้อมทางกายภาพและความใส่ใจในสุขภาพที่ส่งผลต่อการตัดสินใจเลือกใช้บริการร้านอาหารไทยของนักท่องเที่ยวชาวจีนในกรุงเทพมหานคร. กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยกรุงเทพ.
เครือมาศ มีเกษม. (2554). การศึกษาพฤติกรรมการบริโภคอาหารจานด่วนของบุคคลวัยทำงานในเขตกรุงเทพมหานคร. กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยกรุงเทพ.
จรัญชัย กรเกตุมหาชัย. (2555). ความพึงพอใจของลูกค้าต่อคุณภาพการให้บริการฝึกอบรมของบริษัทแบงค์คอกควอลิตี้ เซอร์วิส จำกัด. เชียงใหม่: มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
ชูโชค ทิพยโสตถิ. (2545). การสำรวจทัศนคติต่อความพึงพอใจของผู้รับบริการด้านงานทะเบียนราษฎรและบัตรประจำตัวประชาชนของสำนักงานเขตบางนา. ใน วิทยานิพนธ์รัฐประศาสนศาตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารทั่วไป. มหาวิทยาลัยบูรพา.
ธีรพันธ์ โล่ห์ทองคำ. (2544). Strategic IMC: กลยุทธ์การบริหารการตลาดแบบครบวงจร. กรุงเทพมหานคร: ทิปปิ้งพอยท์.
น้ำทิพย์ น้ำสระน้อย. (2555). รูปแบบและกลยุทธ์ทางการตลาดของผู้ประกอบการธุรกิจเกตส์เฮาส์บริเวณโค้งประปา อำเภอเมือง จังหวัดกาญจนบุรี. กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยศิลปากร.
บุญเลิศ จิตตั้งวัฒนา. (2542). การท่องเที่ยวแบบยั่งยืน. เรียกใช้เมื่อ 3 กุมภาพันธ์ 2563 จาก http://www.sara-dd.com/index.php?option=com.
ประสิทธิ์ วรฉัตราวณิช. (2561). เปลี่ยนชอบเป็นเชื่อ สูตรลับเพิ่มยอดขายด้วย Content Marketing. เรียกใช้เมื่อ 5 ธันวาคม 2562 จาก https://scbsme.scb.co.th/
ปรียาภรณ์ วงศ์อนุตรโรจน์. (2550). จิตวิทยาการศึกษา. กรุงเทพมหานคร: ศูนย์ส่งเสริมกรุงเทพ.
ปวีณภัทร นิธิตันติวัฒน์ และคณะ. (2560). พฤติกรรมการบริโภคอาหารของวัยรุ่นไทย ผลกระทบและแนวทางแก้ไข. วารสารวิทยาลัยพยาบาลพระปกเกล้า จันทบุรี, 28(1), 122-128.
พิทักษ์ ครุษทิพย์. (2538). ความพึงพอใจเป็นปฏิกิริยาด้านความรู้สึกต่อสิ่งเร้าหรือสิ่งกระตุ้น. กรุงเทพมหานคร: เพียรสันเอ็ดดูเคชั่น.
เรวัติ ตันตยานนท์. (2559). กำไรจากธุรกิจ (กรุงเทพธุรกิจ). เรียกใช้เมื่อ 15 พฤศจิกายน 2562 จาก https://www.bangkokbiznews.com/blog/detail/637885
วันชัย แก้วศิริโกมล. (2550). ความพึงพอใจของประชาชนที่มีต่อการให้บริการของสำนักงานเขตทุ่งครุ. กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยบูรพา.
วิริยะ แก้วเจริญศรี. (2558). กรณีศึกษาอิทธิพลของรูปแบบการตลาดแบบปากต่อปากที่มีต่อทัศนคติของการตลาดแบบปากต่อปาก. ใน สารนิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารธุรกิจ. มหาวิทยาลัยกรุงเทพ.
วิวิศน์ ใจตาบ. (2557). ปัจจัยที่มีผลต่อการตัดสินใจซื้อเบเกอรี่ของผู้บริโภคในจังหวัดกรุงเทพมหานคร. ใน วิทยานิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารธุรกิจ. มหาวิทยาลัยกรุงเทพ.
Kotler, P. (2560). การตลาด 4.0 Maketing 4.0 สู่ยุคการตลาดดิจิทัล. กรุงเทพมหานคร: Nation Books.
Schiffman, L. G., & Kanuk, L. L. . (1994). Consumer behavior (5th ed.). Englewood Cliffs, NJ: Prentice-Hall.
