THE DEVELOPMENT OF AN INSTRUCTIONAL MODEL TO ENHANCE ENGLISH COMMUNICATION CONFIDENCE AND LIFE SKILLS AMONG JUNIOR HIGH SCHOOL STUDENTS
Keywords:
Instructional Model, Confidence, English Communication, Life Skills, Junior High School StudentsAbstract
The objectives of this research article were to develop and to study the effectiveness of an instructional model to enhance English communication confidence and life skills among junior high school students through research and development, which consisted four stages: 1) studying and analyzing the fundamental data to develop an instructional model; 2) developing an instructional model; 3) trying out the instructional model; and 4) revising and disseminating the instructional model. The subjects in this study 33 seventh-grade students at Bankorlormudor School. The research instruments comprised 1) instructional model 2) a measurement of English communication confidence 3) a measurement of life skills and 4) a student behavior documentation form. Both quantitative and qualitative data were analyzed using basic statistics. The differences between mean scores of English communication confidence and life skills were then analyzed using Multivariate Analysis of Variance (MANOVA) and content analysis. The results indicated that the instructional model to enhance English communication confidence and life skills, consisted of 5 components including principles, objectives, learning management procedures, evaluation and assessment, and teacher-student roles. There were five stages of learning management: 1) exchanging experiences; 2) building confidence; 3) creating shared work; 4) learning through reflection; and 5) encouraging assessment. The suitability of the instructional model in terms of relevance and practicability was at a high level. The effectiveness of an instructional model was high continuously and significantly at a level of .05 and efficiently stimulated students’ active learning.
References
กชกร คงเสมา. (2554). ปัญหาการสอนภาษาอังกฤษในประเทศไทย. วารสารวิจัยและพัฒนามหาวิทยาลัยราชภัฎเลย, 6 (17), 73-86.
กรมสุขภาพจิต. (2544). คู่มือการสอนทักษะชีวิตในสถานศึกษาระดับมัธยมศึกษาตอนต้น. กรุงเทพมหานคร: ยูเรนัส อิมเมจ กรุ๊ป.
จารุวรรณ มหารัชพงศ์. (2551). การศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างกลยุทธ์การเรียนภาษาอังกฤษและทักษะชีวิตด้านทักษะพิสัยของนักศึกษาชั้นปีที่ 1 มหาวิทยาลัยมหิดล. ใน วิทยานิพนธ์มหาบัณฑิต สาขาวิชาภาษาศาสตร์ประยุกต์. มหาวิทยาลัยมหิดล.
ทิศนา แขมมณี. (2557). ศาสตร์การสอน องค์ความรู้เพื่อการจัดกระบวนการเรียนรู้ที่มีประสิทธิภาพ. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
พันธณีย์ วิหคโต. (2546). การสังเคราะห์งานวิจัยเกี่ยวกับการเรียนการสอนภาษาอังกฤษ. วารสารวิชาการ, 6 (9), 25-28.
รมณภัทร กตตน์วงศกร. (2557). การศึกษาผลการพัฒนาทักษะชีวิตของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 โรงเรียนบางจาก (โกมลประเสริฐอุทิศ) สำนักงานเขตภาษีเจริญ กรุงเทพมหานคร. ใน สารนิพนธ์มหาบัณฑิต สาขาการบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
วิจารณ์ พานิช. (2555). วิถีสร้างการเรียนรู้เพื่อศิษย์ในศตวรรษที่ 21. กรุงเทพมหานคร: มูลนิธิสดศรี-สฤษดิ์วงศ์.
วิจิตรา การกลาง. (2546). การศึกษาสภาพการจัดการเรียนการสอนภาษาอังกฤษที่มุ่งเน้นทักษะการสื่อสารตามหลักสูตรการศึกษาขั้นพื้นฐาน. วารสารวิชาการ, 6 (10), 42-56.
วิชัย วงษ์ใหญ่ และมารุต พัฒผล. (2556). จากหลักสูตรแกนกลางสู่หลักสูตรสถานศึกษา: กระบวนทัศน์ใหม่การพัฒนา. กรุงเทพมหานคร: อาร์ แอนด์ เอ็น ปริ้นท์.
ศศิภา ไชยวงค์. (2553). การใช้การสอนแบบชักชวนร่วมกับกิจกรรมบทบาทสมมติเพื่อเพิ่มพูนการฟัง พูดภาษาอังกฤษเพื่อการสื่อสารและลดความวิตกกังวลของนักเรียนในชมรมมัคคุเทศก์น้อย. ใน วิทยานิพนธ์มหาบัณฑิต สาขาวิชาการวิจัยและการสอน. มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
ศักดิ์นคร สีหอแก้ว. (2557). รูปแบบการสอนเพื่อพัฒนาทักษะชีวิตสำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาในโรงเรียนขยายโอกาสทางการศึกษา. ใน วิทยานิพนธ์ดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการวิจัยและพัฒนาทางการศึกษา. มหาวิทยาลัยราชภัฎพิบูลสงคราม.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2553). แนวทางการจัดการเรียนรู้ตามหลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พ.ศ.2551. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.
สุทธิรัตน์ รุจิเกียรติกำจร. (2541). การศึกษาการจัดรูปแบบศูนย์การเรียนแบบ Self-Access สำหรับวิชาภาษาอังกฤษพื้นฐาน. กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
สุมาลี ชัยเจริญ. (2557). การออกแบบการสอน หลักการทฤษฎีสู่การปฏิบัติ. ขอนแก่น: โรงพิมพ์แอนนาออฟเซต.
สุมิตรา อังวัฒนกุล. (2535). วิธีสอนภาษาอังกฤษเป็นภาษาต่างประเทศ. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สุมิตรา อังวัฒนกุล. (2540). วิธีสอนภาษาอังกฤษ. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
เสาวภาคย์ ศรีโยธา. (2555). ปัญหาการเรียนภาษาอังกฤษระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 ในโรงเรียนขยายโอกาส สังกัดสานักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาพัทลุง เขต 1. ใน สารนิพนธ์มหาบัณฑิต สาขาวิชาการสอนภาษาอังกฤษเป็นภาษานานาชาติ. มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.
อรุณี วิริยะจิตรา. (2555). เหลียวหลังแลหน้าการสอนภาษาอังกฤษ. กรุงเทพมหานคร: หน้าต่างสู่โลกกว้าง.
อารีรักษ์ มีแจ้ง. (2547). การพัฒนารูปแบบการสอนกลวิธีการอ่านภาษาอังกฤษโดยใช้หลักการเรียนรู้แบบร่วมงานเพื่อส่งเสริมผลการเรียนรู้การอ่านสำหรับนิสิตนักศึกษา. ใน วิทยานิพนธ์ดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาหลักสูตรและการสอน. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
Arthur, C. L. & Gamston, R. J. (2002). Cognitive Coaching Foundation Seminar Learning Guide Highlands Ranch: Center for Cognitive Coaching. New Jersey: Prentice-Hall.
Bandura, A. (1977). Social Learning Theory. New Jersey: Prentice-Hall.
Chew, P. G. L. (2005). Change and continuity: English language teaching in Singapore. Retrieved July 25, 2005, from http//www.asian-efl-journal.com/ march - 05 - pc.php
Dewey, J. (1993). How we think. Boston: D.G. Health.
Hymes, D. (1979). The Communication Approach to Language Teaching. London: Oxford University Press.
Jarvis, H & Atsilarat, S. (2004). Shifting paradigms: From a communicative to a context-based approach. Retrieved July 25, 2004, from http://asian-efl-journal.com/Dec 04 HJ%26SA.pdf
Joyce, B. (2004). Models of teaching. Boston: Allyn & Bacon.
Rizzolatti, G. (2005). The mirror neuron system and its function in humans. Anatomy and Embryology, 210 (5-6), 419-421.
Skinner, B. F. (1938). The Behavior of organisms: An experimental analysis. New York: Appleton-Century.
Tennyson, R. D. (2005). The impact of cognitive science movement on instructional design fundamentals. New Jersey: Educational Technology Publications.
Willis, J. (1998). A Framework for Tasked-Based Learning. Edinburgh: Longman.
Zull, J. E. (2002). The art of changing the brain: Enriching the practice of teaching by exploring the biology of learning. Virginia: Stylus Publishing.
