DEVELOPMENT TO SUSTAINABLE COMMUNITY POTENTIAL OF LOCAL WISDOMS PRODUCTIVE “NATIVE SILK” BASED ON SUFFICIENCY ECONOMY & CREATIVE ECONOMY OF CHAIYAPHUM PROVINCE COMMUNITIES

Authors

  • Luckhana Suksai Chaiyaphum Rajabhat University, Thailand
  • Sutthipong Hoksuwan Chaiyaphum Rajabhat University, Thailand
  • Siriporn Phungphet Chaiyaphum Rajabhat University, Thailand
  • Pornchai Jedaman Chaiyaphum Rajabhat University, Thailand

Keywords:

Sustainable Communities, Product, Local Wisdom, Native Silk, Sufficiency Economy

Abstract

         The objectives of this article were; 1) analyzed cultural contexts of local wisdoms product “Native Silk’ of Chaiyaphum communities, 2) develop to productive “Native Silk” 3) studies the success in sustainable community potential and 4) studied the guidelines in the management product “Native Silk”. The key informant was 7 and target group 3 communities 75 people. The tools in research were the semi structured interview and questionnaire that content validity 0.8. The data analysis were content analysis by triangulation, descriptive statistics and variance analysis. The research revealed that; 1) the cultural contexts was silk product based on the original identity include the procedures and patterns, 2) the develop product was used by the knowledge of community participation for creative work and apply the cultural wisdom for product in creating identity of community. 3) the success in development to sustainable community potential get Identity silk product “Laylamong” from the idea of weaving silk “Laymeekhakhonaree” and the consumers in community and interested person demand. and 4) The guidelines in the management product native skill had 4 aspects: 1) The product should to accord with demand and tastes of consumers in the more fashion and create to be notable packaging. 2) The price of product should to diversity for the consumers select them. 3) The channel of distribution should to be important to advertising, brochure or more than advertise through line and display in the seasons both in province and out provinces. And 4) Promote marketing such as discount, present a ward from distribution product.

References

จุฑารัตน์ ศรีโยวงศ์. (2546). แนวทางการพัฒนาตลาดของธุรกิจผ้าไหมในเขตอำเภอชนบท จังหวัดขอนแก่น. ใน วิทยานิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต สาขาวิชาบริหารธุรกิจ. มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.

เจษฎ์สุดา ปิ่นศักดิ์. (2556). การวิเคราะห์ส่วนประสมการตลาดของธุรกิจผ้าทอไทลื้อ ณ ตลาดชายแดนบ้านฮวก อำเภอภูซาง จังหวัดพะเยา. ในวิทยานิพนธ์การศึกษาอิสระบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต สาขาวิชาบริหารธุรกิจ. มหาวิทยาลัยแม่ฟ้าหลวง.

ธัญญธร ศรีวิเชียร. (2561). กลยุทธ์การตลาดบริการสำหรับธุรกิจร้านผ้าพื้นเมือง ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ. วารสารวิชาการแพรวากาฬสินธุ์ มหาวิทยาลัยกาฬสินธุ์, 5(1), 60-74.

บุญชม ศรีสะอาด. (2561). การวิจัยเบื้องต้น. กรุงเทพมหานคร: สุวีริยาสาส์น.

บุหงา ชัยสุวรรณ และคณะ. (2562). ปัจจัยพยากรณ์ความสำเร็จในการส่งเสริม การพัฒนา เศรษฐกิจฐานรากในชุมชน: กรณีศึกษาจังหวัดชายแดนภาคเหนือ ภาคตะวันออกเฉียงเหนือและภาคใต้. วารสารวิชาการมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา, 27(53), 87-108.

มานพ ชุ่มอุ่น. (2554). การพัฒนากระบวนการจัดการทางการตลาดในผลิตภัณฑ์จากผ้าฝ้ายทอมือ กรณีศึกษา : กลุ่มผ้าฝ้ายทอมือบ้านดอนหลวง ตำบลแม่แรง อำเภอป่าซาง จังหวัดลำพูน. ใน รายงานวิจัย. มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่.

เมธ์วดี พยัฆประโคน. (2560). การออกแบบพัฒนาลวดลายผ้าไหมโฮลเปราะแบบร่วมสมัย. ขอนแก่น: คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น.

ลำแพน จอมเมือง และสุทธิพงษ์ วสุโสภาผล. (2546). ผ้าทอไทลื้อ: เศรษฐกิจชุมชนเพื่อการพึ่งตนเอง โครงการวิจัยเศรษฐกิจชุมชนหมู่บ้านไทย. กรุงเทพมหานคร: สร้างสรรค์.

สุภัสรา บุญเรือง และคณะ. (2559). แนวทางการพัฒนาตลาดผ้าทอไทลื้อในเขตอำเภอเชียงคำ จังหวัดพะเยา. วารสารวิชาการสถาบันวิทยาการจัดการแห่งแปซิฟิค, 2(2), 109-121.

อัจฉรา กริ่มวงษ์รัตน์. (2544). ทัศนคติพฤติกรรมการซื้อและความชอบผ้าไหมมัดหมี่และผ้าหมี่ขิด หมู่บ้านนาข่าของ กลุ่มผู้ซื้อ. ใน วิทยานิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต สาขาวิชาบริหารธุรกิจ. มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.

อันธิกา ทิพย์จำนงค์. (2557). การพัฒนาตลาดผลิตภัณฑ์ผ้าทอ อำเภอกระแสสินธุ์ จังหวัดสงขลา. วารสารศรีนครินทรวิโรฒวิจัยและพัฒนา, 6(12), 161-173.

อุทิศ ทาหอม และคณะ. (2561). แนวทางการบริการจัดการกลุ่มทอผ้าไหม บ้านหนองไทรงาม ตำบลชุมเห็ด อำเภอ เมือง จังหวัดบุรีรัมย์. วารสารพัฒนศาสตร์, 1(1),97-129.

Downloads

Published

2021-07-06

How to Cite

Suksai, L., Hoksuwan, S., Phungphet, S., & Jedaman, P. (2021). DEVELOPMENT TO SUSTAINABLE COMMUNITY POTENTIAL OF LOCAL WISDOMS PRODUCTIVE “NATIVE SILK” BASED ON SUFFICIENCY ECONOMY & CREATIVE ECONOMY OF CHAIYAPHUM PROVINCE COMMUNITIES. Journal of Buddhist Anthropology, 6(7), 382–398. Retrieved from https://so04.tci-thaijo.org/index.php/JSBA/article/view/247837

Issue

Section

Research Articles