THE MANAGEMENT MODEL FOR RESTAURANT BUSINESS ENTREPRENEURS IN “NEW NORMAL” AGE

Authors

  • Sittichai Thammasane Suan Sunandha Rajabhat University, Thailand

Keywords:

Management Model, Restaurant Business, Entrepreneurs, New Normal Age

Abstract

          The Objectives of this research article were to 1) study model and problems found in restaurant managements in the “New Normal” age by restaurant entrepreneurs. 2) study factors in success of restaurant management in the “New Normal” age by restaurant entrepreneurs. 3) create a restaurant management model for the “New Normal” age by restaurant entrepreneurs. This study is a mixed method research. By in-depth interviewing 20 restaurant entrepreneurs in Bangkok Metropolitan Area and using questionnaire to collect information from 400 restaurant entrepreneurs in Bangkok Metropolitan Area. Information from both approaches is used to synthesize a draft restaurant management pattern for the “New Normal” age, which is then verified by multiple linear regression. The research found that: There are 4 model in success of restaurant management in the “New Normal” age: financial, learning and development, internal management and customer. The most important problems are lack of clear measure or operational plan from the government for entrepreneurs. 2) factors in success of the management shows that financial management, learning and development, internal management, and customer have high level importance on business operation. 3) The model for restaurant entrepreneurs found that all four factors have a role in success of restaurant management in the “New Normal” age. The Financial management is the most important factor in restaurant management in the “New Normal” age (36.70%) follows, by customer (24.80%), learning and development (23.00%), and internal process (22.50%). 76.60% of the relationship between four factors can be explained.

References

เกียรติสุดา ศรีสุข. (2552). ระเบียบวิธีวิจัย. เชียงใหม่: ครองช่าง.

เปรื่อง กิจรัตน์ภร. (2557). การจัดองค์การอุตสาหกรรมและการผลิต. กรุงเทพมหานคร: ไทยวัฒนา.

เสรี ยูนิพันธ์. (2558). การควบคุมคุณภาพเชิงวิศวกรรม. กรุงเทพมหานคร: พิมพ์ลักษณ์.

กระทรวงสาธารณสุข. (2563). คู่มือการปฏิบัติงานทีมช่วยเหลือเยียวยาจิตใจผู้ประสบภาวะวิกฤตในกรณีการระบาดของโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 (COVID -19). เรียกใช้เมื่อ 15 กรกฎาคม 2563 จาก https://www.dmh.go.th/covid19/pnews/view. asp?id=1

ธงชัย สันติวงษ์. (2553). การบริหารงานบุคคล. กรุงเทพมหานคร:: ไทยวัฒนา.

ศูนย์วิจัยกสิกรไทย. (2563). ร้านอาหารปี 63...เงียบเหงา “คาด...ทั้งปีรายได้หดกว่า 3 หมื่นล้านบาท”. เรียกใช้เมื่อ 21 กรกฎาคม 2563 จาก https://kasikornresearch.com /th/analysis/k-social-media/Pages/Covid19-Food.aspx

สามารถ สุวรรละโพลง. (2558). รูปแบบการบริหารจัดการผู้ประกอบการของหน่วยบ่มเพาะวิสาหกิจเครือข่ายภาคเหนือตอนล่าง. ใน วิทยานิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต สาขาบริหารธุรกิจ. มหาวิทยาลัยราชภัฏอุตรดิตถ์.

สุรศักดิ์ นานานุกูล. (2552). การบริหารงานบุคคล. กรุงเทพมหานคร: ทวีการพิมพ์.

Bartol, K. M. & Martin, D. C. (1991). Management. New York: McGraw - Hill.

Cochran, W. G. (1997). Sampling Techniques. New York: John Wiley and Sons Inc.

Fayol, H. (2013). Organizational Behavior. New York: Institute of Public Administration.

Koontz, H. (1972). Principles of Management. New York: McGraw – Hill.

Thai PBS NEWS. (2563). รู้จัก "New Normal" ฉบับราชบัณฑิตยสภา. Retrieved July 19, 2020, from from https://news.thaipbs.or.th/content/292126

Downloads

Published

2021-07-06

How to Cite

Thammasane , S. (2021). THE MANAGEMENT MODEL FOR RESTAURANT BUSINESS ENTREPRENEURS IN “NEW NORMAL” AGE. Journal of Buddhist Anthropology, 6(7), 498–512. Retrieved from https://so04.tci-thaijo.org/index.php/JSBA/article/view/247850

Issue

Section

Research Articles